ژاله میثاقی به عنوان یک دختر جوان پیش از انقلاب اسلامی در ایران همیشه آرزو داشت راننده اتومبیل های مسابقه شود.
ژاله میثاقی به عنوان یک دختر جوان در ایران قبل از انقلاب، همیشه آرزو داشت راننده اتومبیل های مسابقه شود.
او همیشه جلوی تلویزیون می نشست و مسابقات فرمول ۱ را تماشا می‌کرد، حرکاتش را تمرین می کرد و مشتاق سرعت اتومبیل های مسابقه در پیست بود.
اما پس از انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ رویای ژاله از بین رفت. او حتی نتوانست گواهینامه خود را بگیرد. آزادی برای زنان محدود شد. مکان های تفریحی تعطیل شدند. حجاب اجباری شد.
ژاله و خانواده اش پس از سفری پر فراز و نشیب در نهایت در استرالیا درخواست پناهندگی کردند.
ژاله سپس شغلی به عنوان راننده اتوبوس پیدا کرد. او در نهایت حتی «نخستین زن ایرانی مدرس رانندگی اتوبوس در سیدنی» شد.
خانم میثاقی در گفتگو با رادیو اس بی اس فارسی از دوران کودکی، خروج از ایران و تجربه اش به عنوان مدرس رانندگی اتوبوس و حتی تدریس رانندگی اتوبوس به رانندگان تازه کار سخن می گوید.
داستان خانم میثاقی همچنین به زبان انگلیسی در مجموعه پادکست Days like These - True Stories شبکه ای بی سی در دسترس است.
