به گزارش روزنامه نیویورک تایمز، برای 15 سال، افراد داوطلب به بیابان اریزونا سفر کرده تا کوزههای آب، کنسروهای لوبیا و پتو در نقاطی جابهجا کنند که مهاجران پس از پشت سر گذاشتن مرگبارترین نقاط مرزی به آنجا میرسند.
زمانی که اینگونه اقدامات مؤثر نبوده، داوطلبان برای مهاجران مفقود شده و بقایای جسدهای آنهایی که جان داده، این بیابان را پالیدهاند.
به نوشته مریم جوردن، گزارشگر نیویورک تایمز، ارائه اینگونه کمکها به مهاجران به صورت روزافزونی سبب زندانی شدن داوطلبان شده است.
این روزنامه مینویسد در تابستان شدیداً گرم سال 2017، چندین داوطلبی که با گروه «مرگ دیگر بس است» (No More Deaths) کار میکردند، به اتهام جابهجایی آب در صحرای زیر اداره حکومت فدرال بازداشت شدند.
اسکات وارن، معلم 36 ساله جغرافیه در سال 2018 زمانی بازداشت شد که مأموران گشت مرزی یک مرکز نظارت را در نزدیکی یک اردوگاه بشردوستانه ایجاد کردند. آقای وارن به خاطر کمک به دو مهاجر با «شکمهای گرسنه، لبهای خشکیده و پاهای آبلهبسته» از امریکای مرکزی، متهم به سه مورد جنایی شد.
اتهامهای آقای وارن یک مورد تلاش به حملونقل مهاجران غیرقانونی و دو مورد پناه دادن به آنها بودند.
جلسه محکمه او روز سهشنبه پس از آنکه اعضای هیأت منصفه برای دومین روز متواتر گفتند آنها نمیتوانند روی یک حکم مشخص به توافق برسند، بینتیجه پایان یافت.
رَنر سی کولینز، قاضی محکمه شهر توسان اریزونا قرار است در دوم ماه جولای نشستی را دربارۀ چگونگی ادامه جریان محاکمه او برگزار کند.
این محاکمه که توجه جهانی را به خود جلب کرده، موجب برگزاری 30 مراسم شمعافروزی در سراسر ایالات متحده شد که بازتاب دهنده گفتوگوهای داغ روی مسأله مهاجرت در نتیجه قرار گرفتن مسأله امنیت مرزی در مرکز توجه اداره رییس جمهور دونالد ترامپ است.
در گزارش آمده است: «مسأله کلیدی پرونده، نیت آقای وارن بود: آیا وقتی او به دو مرد از امریکای مرکزی غذا، آب، پناهگاه و لباس تمیز داد، انگیزهاش کاملاً ناشی از یک هدف بشردوستانه بود؟ یا وقتی او به این مردان اجازه داد در کمپ گروه داوطلبان بماند، آنها را به صورت غیرقانونی پنهان میکرد؟»
وکلای مدافع آقای وارن در آغاز ادعا کردند که این پرونده بخشی از استراتژی در حال تشدید امنیتی حکومت در مرز جنوبغربی است.
اما دادستانهای فدرال گفتند مشکل اصلی این بود که آیا او خیلی بیشتر از نجات زندگی آن دو مرد پیش رفته بود یا نه.
ناتانیل والترز، یکی از دادستانها گفت: «موضوع این پرونده کمک بشردوستانه یا کمک به کسی با پریشانی صحی نیست».
گریگوری کایکیندل، وکیل مدافع آقای وارن پس از منحل شدن هیأت منصفه گفت: «اسکات وارد از هر دو نگاه قانونی و واقعی بیگناه باقی میماند، زیرا هیأت منصفه نتوانست به اتفاق آرا به نتیجه خلاف آن برسد».
«حکومت بهترین قضیهاش را با تمام قوتِ منابع بیشمارش پیش کشید، و 12 عضو هیأت منصفه نتوانستند با آن قضیه توافق کنند».
آقای وارن در بیانیۀ کوتاهی گفت: «از جنوری 2018 که من بازداشت شدم، تاکنون کمتر از 88 جسد از بیابان اریزونا یافت نشدهاند».
دادستانها/سارنوالان پس از انحلال هیأت منصفه اظهار نظری نکردند.
محاکمه آقای وارن که در 29ام می آغاز شده بود، به طور گسترده به عنوان آزمون محدودیتهای قانونی کمک به مهاجرانی که در غیر آن با دستگیری روبهرو هستند، دیده شد.
مقامات حقوق بشری سازمان ملل متحد با اشاره به مرگبار بودن گذرگاههای مرزی اریزونا برای مهاجران، خواستار رفع اتهامات آقای وارن شده بودند. از 7000 مهاجری که در طول دو دهه گذشته در مرزهای ایالات متحده هلاک شده، بیش از یکسوم شان در مرزهای اریزونا جان دادهاند.
درجه دما در بیابان سونوران میتواند در تابستان تا 120 درجه سانتیگراد و در زمستان به چندین درجه زیر صفر برسد.
به اشتراك بگذاريد

