آسترالیا در ماه نومبر سال 2001 به جنگ به رهبری امریکا علیه طالبان و القاعده در افغانستان پیوست. آن زمان، گمان نمی‌رفت جنگ افغانستان تبدیل به طولانی‌ترین جنگ آسترالیا شود.
حدود سه صد سرباز از نیروی سلطنتی دریایی آسترالیا، ارتش آسترالیا، نیروی سلطنتی هوایی و نیروی دفاع از غیرنظامیان تاکنون در قالب مأموریت حمایت قاطع در افغانستان حضور دارند.
بریدمن/ستوان شُبدیپ سینگ بنگو، یکی از آن‌ها بود.
آقای بنگو به اس‌بی‌اس پنجابی گفت، «من حدود شش ماه در افغانستان ماندم. وضعیت نگران‌کننده‌ای بود، اما من احساس افتخار می‌کردم که می‌توانستم به کشورم خدمت کنم».
او افزود، «از این‌که به نیروی هوایی افغانستان برای افزایش قابلیت‌های آن کمک کردم، احساس خوشبختی می‌کنم».
شُبدیپ در حال صحبت با محمدانور، یک افسر نیروی هوایی افغانستان Source: Supplied
«بودن در افغانستان همچنان برای من خاص بود، زیرا من متعلق به آیین سیک هستم و سیک در آن بخش دنیا تاریخ غنی‌ای دارد. خدمت در آنجا و نمایندگی از آسترالیا برایم کاملاً قابل افتخار بود».
بنگو گفت که با وجود مشکلات، او نسبت به بودنش در آنجا خوشبین بوده است.
«آنجا برای سربازان خط نخست نبرد، بسیار چالش‌برانگیز است. آنجا میدان منازعه‌ای است که هرروز شاهد انفجار بمب و تلفات فراوان هستیم. آنجا جدال میان مرگ و زندگی است».
آقای بنگو که می‌تواند انگلیسی، پنجابی، هندی و اردو را روان صحبت کند، گفت مهارت او در زبان در اجرای مأموریت‌های نظامی‌اش کمک کرده است.
«من از مهارت‌های زبانی‌ام سود بردم، به این معنا که من می‌توانستم به مأموریتم حتا بدون حضور مترجم ادامه دهم».
بنگو همچنان می‌گوید که در افغانستان لحظاتی بسیار خوشی نیز داشته و روابط دوستانه‌ای با سربازان نیروی هوایی آن کشور برقرار کرده است.
شُبدیپ سینگ بنگو با خانواده‌اش در شهر سیدنی آسترالیا Source: Supplied
«یکی از افسرانی که من مرتباً برایش مشوره می‌دادم، می‌توانست اردو نیز صحبت کند که این کار را برای گروه ما آسانتر ساخته بود، زیرا من می‌توانستم بدون نیاز به مترجم مستقیماً با او صحبت کنم».
او در مورد مردم افغانستان گفت، «چیزی را که در مورد دوران خدمتم در افغانستان هرگز فراموش نخواهم کرد، استقامت افغان‌ها است. آن‌ها سال‌ها شاهد جنگ و ترور بوده اند، اما توانسته اند روحیۀ قوی‌شان را حفظ کنند».
بنگو در مورد خدمت در ارتش و دوری از خانواده می‌گوید، «دوری از خانه مشکل بود، به خصوص علاقۀ من به پسرم که وقتی من رفتم، دو ساله بود. وقتی برگشتم، از دیدنم خوشحال بود، اما طول کشید تا دوباره به من عادت کند».
شُبدیپ که از کودکی به ارتش علاقه داشته، اکنون افسر مهندسی تسلیحات در نیروی هوایی آسترالیا است.
او که در رشتۀ انجنیری هواپیما در آکادمی نیروی دفاعی آسترالیا تحصیل کرده، از زمان فراغتش- ده سال پیش- تاکنون مصروف خدمت در نیروی هوایی است.
به اشتراك بگذاريد
