علی (نام مستعار) سالها در انتظار ترک افغانستان و پناهنده شدن به آسترالیا بود. هفت سال پیش، او پس از همکاری با نیروهای دفاعی آسترالیا درخواست ویزه بشردوستانه داده بود.
او زمانیکه در ایران اقامت داشت، ویزه مورد انتظارش را دریافت کرد و قرار بود هفته گذشته به آسترالیا پرواز کند؛ اما همزمان با حمله اسرائیل به ایران، فضای هوایی مسدود شد و ایران در واکنش به این حمله، دست به حملات متقابل زد.
در حالیکه حملات هوایی همچنان ادامه دارد، علی و خانوادهاش در ایران بند مانده و امیدوارند که حکومت آسترالیا برای بیرون کردن آنها از منطقه جنگی، کمک کند.
علی از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ بحیث کارگر با نیروهای دفاعی آسترالیا در ولایت ارزگان همکاری داشت و سپس در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ به عنوان مترجم با نیروهای اردوی آسترالیا در ترینکوت کار کرد.
او در ماه مارچ ۲۰۲۵ به ایران سفر و در اواسط ماه می، ویزه ویژه بشردوستانه دریافت کرد.
علی در گفتوگو با بخش پشتوی اسبیاس گفت که وقتی او و اعضای خانوادهاش ویزه دریافت کردند، بیحد مسرور شدند.
او افزود: «وقتی من و همسرم با دو فرزندما یکجا از افغانستان به ایران آمدیم، احساس امنیت کردیم. اما متأسفانه در اینجا نیز جنگ آغاز شد و ما بسیار نگران هستیم.»
علی گفت که او و همسرش شدیداً نگران امنیت جان فرزندانشان هستند.
«ما شدیداً ترسیدهایم، چون جنگ به این سمت گسترش یافته است. صداهای انفجارات را میشنوئیم.»
پنی وانگ، وزیر امور خارجه آسترالیا، گفته است که حدود ۳۵۰ آسترالیایی در ایران و ۳۰۰ تن دیگر شان در اسرائیل بند ماندهاند و برای دریافت کمک در وزارت امور خارجه و تجارت آسترالیا ثبت نام کرده اند.
حکومت آسترالیا در حال بررسی گزینههای خروج اضطراری در صورت فراهمشدن شرایط مصوون برای پروازها است.
فضای هوایی در ایران، اسرائیل و کشور همجوار عراق موقتاً بسته شده اند و میدان هوایی بنگوریون در تلآویو نیز تا اطلاع ثانوی مسدود میباشد.
خانم وانگ تأکید کرد: «برای خانوادههای که عزیزانشان در این منطقه هستند، این ایام بسیار اضطرابآور است. همکاران ما در مرکز بحران روی چندین طرح احتمالی، از جمله برنامه انتقال اضطراری، زمانیکه فضای هوایی باز و شرایط مصوون باشد، کار میکنند.»
علی گفت باور دارد که اگر او و خانوادهاش به افغانستان بازگردند، زندگیشان در خطر جدی خواهد بود.
او گفت: «امید و آرزوی ما از حکومت آسترالیا این است که در اسرع وقت برای ما پرواز ترتیب داده و ما را از ایران به آسترالیا منتقل کنند. این کار ما را بسیار خوشحال خواهد ساخت.»
او افزود: «اگر فعلاً به افغانستان برگردیم، زندگی ما صد در صد در خطر است و بازگشت برای ما ممکن نیست.»