در حال حاضر آسترالیاییها کمتر از هر زمان دیگر اولاد به دنیا میآورند. میزان زاد و ولد در آسترالیا به ۱.۵ کودک برای هر زن رسیده است که پائینترین رقم ثبتشده در تاریخ کشور به شمار میرود.
اکثر کارشناسان این کاهش را به مخارج زیاد ولادت و پرورش کودک نسبت میدهند.
اگر این موضوع درست باشد، پرسشهای در مورد عدالت میانالنسلی و برنامهریزی آیندهنگرانه حکومتها مطرح میشود. بطور مثال با زوجهای جوانی که بخاطر مخارج زیاد از والدین شدن صرفنظر میکنند، چه باید کرد؟
اما این فرضیه که پرورش کودک با گذشت زمان قیمتتر شده؛ به آن سادگی که به نظر میرسد نیست.
پس، پدران و مادران واقعاً چقدر باید برای پرورش و بزرگکردن اطفالشان هزینه کنند؟
چگونه این مخارج سنجش میشوند؟ و آیا واقعاً امروز تربیه طفل نسبت به گذشته قیمتتر شده است؟
شمارش ارقام
محاسبه هزینه پرورش اطفال موضوعی است که پرسشهای زیادی را برای محققین و اقتصاددانان مطرح میکند. آیا پرورش کودک دوم ارزانتر از طفل اول است؟ آیا کودکان بزرگتر نسبت به اطفال خردسال مصرف بیشتر دارند؟ آیا خانوادههای پردرآمد بیشتر از خانوادههای کمعاید برای اطفالشان هزینه میکنند؟ چه مقدار از این مصارف ضروری است و چه مقدار آن اختیاری؟
با وجود این:ه در این زمینه تحقیقات زیادی صورت گرفته است؛ اما اینها پرسشهایاند که در تحقیقات مختلف پاسخ واحد و قطعی ندارند.
محققین همچنان در مورد اینکه آیا باید فقط هزینههای مستقیم (مانند خوراک، پوشاک، تعلیم و تربیه) را در نظر گرفت یا باید مخارج غیرمستقیم مانند کاهش ساعت کاری یا از دست دادن وقت فراغت والدین را هم شامل کرد، اختلاف نظر دارند.
در تحقیق اخیر که برای کمیته مشورتی شمولیت اقتصادی (Economic Inclusion Advisory Committee) انجام شده، تمرکز بر مخارج مستقیم بوده است.

Australia's fertility rates have been on a downward trajectory over time. Source: SBS
مخارج چگونه محاسبه میشوند؟
یکی از روشهای معمول، روش "استندرد بودجه" است. در این روش، ارزش یک مجموعه مشخص از اجناس و خدمات برای خانوادههای دارای طفل و بدون کودک محاسبه میشود و تفاوت میان آنها، هزینه طفل محسوب میگردد.
این روش در ظاهر ساده است، اما در عمل پیچیده میشود. بطور مثال، آیا برای طفل سوم به اتاق چهارم نیاز دارید؟ آیا باید موتر بزرگتر بخرید؟ یخچال بزرگتر؟ مکتب خصوصی یا دولتی؟ مراقبت در خانه یا کودکستان؟ و آیا میتوان از لباسها و اسباببازیهای کودکان بزرگتر برای خردسالان استفاده کرد؟
روش دیگر، که تمرکز اصلی تحقیق است، روش آماری مبتنی بر نظرسنجی یا (Iso-welfare) است. در این روش، سطح زندگی خانوادههای دارای کودک با خانوادههای بدون طفل مقایسه میشود. پرسش اصلی این است که یک خانواده دارای طفل برای حفظ همان سطح زندگی یک زوج بدون طفل، به چه مقدار عاید بیشتر نیاز دارد؟
بیشتر بخوانید

افغانستان: مرگبارترین کشور جهان برای کودکان
سنجش سطح زندگی
سطح زندگی معمولاً بر اساس سهمی از عاید یا مصرف خانواده که صرف اقلام اساسی مانند خوراک و برق میشود، اندازهگیری میگردد.
منطق این است که خانوادهای که سهم کمتری از عاید خود را صرف ضروریات ابتدایی میکند، سطح زندگی بالاتری دارد.
آخرین نظرسنجی جامع در مورد مصرف خانوادهها در آسترالیا حدود ده سال پیش انجام شده بود، بنابراین در پژوهش تازه، از شاخص فشار مالی (Financial Stress) برای سنجش سطح زندگی استفاده شد.
با استفاده از ارقام برنامه پویایی عاید و کار در آسترالیا (HILDA) فشار مالی را در برابر درآمد و عوامل خانوادگی دیگر مدلسازی کرده و برآورد نمودیم که خانوادههای دارای طفل برای حفظ همان سطح زندگی، نسبت به زوجهای بدون طفل، به چه مقدار عاید اضافی نیاز دارند.
این مقدار عاید اضافی، در واقع هزینه طفل محسوب میشود.
این روش با وجود مزایای فراوان، یک محدودیت نیز دارد و آن اینکه، نشان میدهد خانوادهها چقدر مصرف میکنند، نه اینکه چقدر باید مصرف کنند. ممکن است بعضی خانوادهها بیشتر از ضرورت واقعیشان خرج کنند.
پس خانوادهها چقدر مصرف میکنند؟
بر اساس برآوردها، خانوادهها بطور متوسط حدود ۱۳ درصد از عاید قابلمصرف خود را برای طفل اول و حدود ۱۰ درصد دیگر برای هر طفل بعدی هزینه میکنند.
برای یک زوج در سن کاری با عاید سالانه پس از مالیه حدود ۱۳۰ هزار دالر، این رقم معادل ۱۷ هزار دالر در سال برای طفل اول و ۱۳ هزار دالر در سال برای هر طفل بعدی است.
به این معنا که تا رسیدن طفل اول به سن ۱۸ سالگی، والدین در حدود ۳۰۰ هزار دالر مصرف میکنند و برای هر طفل بعدی حدود ۲۳۰ هزار دالر هزینه میشود.
خانوادههای کمعاید درصد بیشتری از درآمد خود را صرف پرورش طفل میکنند؛ حدود ۱۷ درصد برای طفل اول و ۱۳ درصد برای طفل بعدی. اما از آنجا که عاید شان پائینتر است، مقدار نهایی مصرفشان کمتر میباشد.
آیا سن طفل در میزان هزینه تأثیر دارد؟
پاسخ قطعی وجود ندارد، اما پژوهش تازه نشان میدهد که اطفال خردسال و نوجوانان نسبت به اطفال میانسال (۶ تا ۱۲ ساله) اندکی پرهزینه اند.
این یافته برخلاف باور عمومی و بعضی تحقیقات پیشین است که میگفتند اطفال بزرگتر معمولاً قیمتتر تمام میشوند.
البته این برآوردها نهایی نیستند. بسته به شیوه محاسبه، نوع ارقام و تعریف مفاهیم؛ ممکن است نتایج تفاوت داشته باشند.
بیشتر بخوانید

چرا تنوع فرهنگی در کتابهای کودک مهم است؟
آیا امروز پرورش طفل قیمتتر شده است؟
ارقام برنامه پویایی عاید و کار در آسترالیا که در طول سالهای زیاد جمعآوری شدهاند، امکان مقایسهٔ تاریخی را فراهم میکنند. تحلیل این ارقام نشان میدهد که از سال ۲۰۰۱ تاکنون تغییر قابلتوجه در هزینه پرورش طفل واقع نشده است.
تحقیق اخیر توضیح نمیدهد که چرا میزان زاد و ولد در آسترالیا کاهش یافته است. این پدیده در بیشتر کشورهای پیشرفته نیز دیده میشود.
اما ارقام اداره احصائیه آسترالیا و شاخصهای فشار مالی نشان میدهند که عاید واقعی خانوادههای دارای طفل در بلندمدت افزایش یافته است، هرچند در سالهای اخیر این رشد اندک بوده یا تقریباً ثابت مانده است.
به احتمال زیاد، دلایل کاهش زاد و ولد بیشتر مربو به مسایل فرهنگی و اجتماعی اند. بعضی خانوادهها داشتن طفل را به تأخیر میاندازند تا بر کار یا تحصیل تمرکز کنند. اکنون بیش از گذشته پذیرفته شده است که زوجها؛ بخصوص زنان، تصمیم بگیرند طفل نداشته باشند.
از سوی دیگر، ممکن است برداشت ذهنی از قیمت بودن زندگی با طفل بیشتر از واقعیت اقتصادی بر تصمیم مردم تأثیر بگذارد. یا شاید هم مردم ترجیح میدهند پولشان را در بخشهای دیگر مصرف کنند.
محاسبه مخارج پرورش طفل کاری پیچیده و غیرقطعی است، اما شواهد نشان میدهند که هزینههای مستقیم تربیه طفل با گذشت زمان بطور قابلملاحظه افزایش نیافته است.
کاهش تمایل نسلهای جوان به داشتن طفل یا داشتن اطفال کمتر، احتمالاً ناشی از مجموعهای از عوامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است، نه صرفاً مسأله توانایی مالی.
اسبیاس دری را ساعت چهار بعد از ظهر روزهای سهشنبه و شنبه از رادیو اسبیاس ٢ بشنوید. فرکانس رادیو اسبیاس ٢ را در محل خود از صفحه راهنمای ما به دست آورید.


