در آسترالیا، فجایع طبیعی و گرمای شدید، پدیده‌هایی اند که هرسال یک‌بار جان و مال مردم را تهدید می‌کنند.
آتش‌سوزی، خشک‌سالی، موج‌های گرما، طوفان‌های موسمی و سیلاب همه‌ساله در سراسر کشور ویرانی بار می‌آورند. بعضی وقت‌ها هم‌زمان رویدادهای طبیعی دامن‌گیر چندین ایالت می‌شوند.
جان بِتس از مرکز مطالعات تعاونی آتش‌سوزی و خطرات طبیعی می‌گوید فجایع طبیعی اکنون بیش‌ازپیش در آسترالیا رخ می‌دهند و بیشتر دوام می‌آورند.
آقای بِتس به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «ما در سال رسیدن به نقطه‌ای هستیم که ظرفیت منابع ما در برابر خطرات طبیعی و طول بیشتر فصل‌ها کم می‌آید».
قدرت مردم
آتش‌سوزی ماه جنوری در جنگلی در منطقۀ مینا در ایالت تاسمانیا Source: AAP
آقای بتس می‌گوید، برنامه‌ریزی برای رویدادهای طبیعی آینده نیازمند تلاش‌های بیشتر برای تقویت منابع اضطراری است.
او گفت: «به صورت خاص باید دربارۀ رضاکاران و از جایی که آن‌ها می‌آیند فکر می‌کنیم، زیرا در حال حاضر نیروی کار رضاکار در حال پیر شدن است».
«نهادها در سراسر کشور در این مورد فکر می‌کنند که چه کار باید بکنند و چگونه باید رضاکاران جدید را تشویق و جذب کنند».
برنامه‌ریزی شهری
سیلاب در دریای راس در تونزویل ایالت کوینزلند Source: AAP
کارشناسان طراحی شهری نیز به مقام‌ها، تجارت‌خانه‌ها و شفاخانه‌ها توصیه می‌کنند از همین اکنون با استفاده از روش‌های گوناگون برای به حداقل رساندن قدرت تخریب رویدادهای آب‌وهوایی، برای مقابله با آن‌ها آمادگی بگیرند.
الیزابت موسپ، رییس دانشکدۀ طراحی، معماری و ساختمان دانشگاه تکنولوژی سیدنی می‌گوید: «همراه با تأثیرات تغییرات اقلیمی، ما باید همیشه در حال برنامه‌ریزی برای مقابله با آن‌ها باشیم».
«ما باید دربارۀ طراحی شهرهای مان فکر کنیم و باید تلاش کنیم چیزهایی را طراحی کنیم که شهرهای ما را در برابر این‌گونه رویدادها بیشتر قوی می‌سازند».
کنترل سیلاب
گفته می‌شود 20 هزار خانه در کوینزلند در معرض سیلاب قرار دارند Source: AAP
باشندگان بخش‌های شمالی کوینزلند امسال را با ریزش باران‌های شدید موسمی و سیلاب بی‌سابقه آغاز کردند.
شدت این باران‌های متواتر به حدی بود که مقام‌ها را مجبور کرد دریچه‌های سیلاب‌گیر سد دریای راس را باز کنند که باعث شد حدود دوهزار خانه را سیلاب بزند.
پروفیسر جیمی پیتاک از دانشکدۀ جامعه و محیط زیست دانشگاه ملی آسترالیا می‌گوید تصمیم‌های ضعیف در توسعۀ شهرک‌های رهایشی در مناطقی که خطر سیلاب دارند، باعث تضعیف تلاش‌های بخش‌های اضطراری می‌شوند.
او گفت: «متأسفانه جلو کارهای خوب آن‌ها توسط طراحی بدِ استفاده از زمین گرفته شده است، به ویژه حکومت‌های ایالتی که برای پروژه‌های توسعه‌ای بد اجازۀ اجرا صادر کرده اند».
با این حال، حکومت ایالت نیو ساوت ولز برنامه‌ای را پیشنهاد کرده که بربنیاد آن، ارتفاع سد «واره‌گمبه» در «بُلو مونتینز»/کوه‌های آبی را تا 14 متر افزایش می‌دهد.
این ابتکار برای محافظت از بخش‌های پایینی «درۀ دریای نیپین» در برابر سیلاب روی دست گرفته شده است.
اما پروفیسر پیتاک با این تردید که انگیزۀ دیگر بلندبردن ارتفاع این بند ممکن است توسعۀ شهرک‌های رهایشی در این منطقه باشد، می‌گوید 130 هزار نفر در این مناطق پرخطر در بخش‌های غربی سیدنی جابه‌جا خواهند شد.
او گفت: «این یک پیشنهاد کاملاً نگران‌کننده می‌باشد؛ زیرا این کار به جای مسئولیت‌پذیری بیشتر و کشاندن توسعه به بخش‌های بلند، در واقع به خطر انداختن مردم با توهم بی‌خطری است».
او از حکومت ایالتی می‌خواهد تا به جای این کار، از چین، بخش‌هایی از اروپا و ایالات متحده الگو بگیرد و به اعمار بندهای بیشتر پایان بدهد.
«آن‌گونه پروژه‌های توسعه‌ای فعلاً عمدتاً متوقف شده اند و بیشتر حکومت‌های آن کشورها، فعالانه تلاش می‌کنند زمین‌های با امکان سیلاب بالا را شناسایی و خانه‌ها را در مناطق بی‌خطرتر جابه‌جا کنند یا زیربناهای مناطق سیلاب را بلند و محکم سازند».
به اشتراك بگذاريد
