جینل یانگ ۵۵ ساله هنگامیکه از شرق ملبورن به شهر اولبری در سرحد نیو ساوت ویلز کوچ کرد، اعتراف میکند که "کمی نگران" بود.
او و شوهرش در آغاز یک خانه در شهر روترگلن در ایالت ویکتوریا که حدود ۴۰ دقیقه دورتر از اولبری است را بهعنوان محل رخصتی و خانه تقاعدی آینده خریداری کرده بودند. اما پس از یک سفر دو هفتهای در کنار دریای موری، شیفتهٔ آنجا شدند.
او به بخش خبری اسبیاس گفت: «ما دو هفته آنجا ماندیم، واقعاً زیبا بود. برایم دریای موری یکی از تماشاییترین جاهای است که دیدهام، مخصوصاً وقتی با قایق به آب میروی.»
در ماه مارچ امسال آنها زندگیشان را در ملبورن جمع کرده و بطور دایمی به اولبری نقل مکان نمودند. شش ماه بعد، جینل میگوید که حتی تصور کرده نمیتوانند، دوباره به شهر برگردند.
او گفت: «وقتی از ملبورن رفتم، فکر میکردم بسیار چیزها از شهر دلم خواهد شد. اما حالا هیچ علاقهای برای برگشت عاجل به شهر ندارم. زندگی اینجا بسیار آرامتر است.»
او صبح را با قایقسواری آغاز میکند و سپس به تجارت کوچک خود مصروف میشود. او از احساس قوی جامعه لذت میبرد.
او افزود: «ناگهان یک شبکه اجتماعی فوقالعاده پیدا کردهام که در ملبورن نداشتم. نمیدانستم در شهر چنین چیزی را کم داشتم.»
اما زندگی در مناطق دورافتاده بعضی مشکلات را نیز با خود دارد. مثلا: مغازههای محلی ساعت ۷ شام بسته میشوند، خدمات اوبر ایتس وجود ندارد و او حالا از فرزندان کلانسال خود در ملبورن دورتر است.
او میگوید: «باید آماده این تغییر باشید. میان اینکه خودتان بخواهید اینجا بیائید یا مجبور به رفتن شوئید، تفاوت وجود دارد. من میدانستم که با کدام چیزها روبرو خواهم شد.»

Jenelle relocated from Melbourne to a quiet town outside Albury in March — and she hasn't looked back. Source: Supplied
افزایش مداوم نقلمکانها به مناطق دورافتاده
بر اساس آخرین شاخص "کوچکنندگان به مناطق دورافتاده" بانک Commonwealth Bank جینل بخشی از یک روند ملی رو به رشد است.
طبق این شاخص، ۲۶ درصد بیشتر از آنکه مردم از مناطق دورافتاده به شهرهای بزرگ بروند؛ از شهرهای بزرگ به مناطق دورافتاده نقل مکان میکنند. اگر میزان نقل مکانها از مناطق شهر به مناطق دور افتاده به پائینترین سطح پیش از دوران کرونا رسیده است، اما در مجموع بیشتر است.

Albury saw the biggest growth in capital-regional migration — a 16-fold increase. Source: SBS
مناطق درحال رشد دیگر شامل جینجین در آسترالیای غربی (۲۷۳.۷ درصد)، تاونزویل در کوینزلند (۲۶۸.۶ درصد)، ایست پیلبارا در آسترالیای غربی (۱۸۴.۴ درصد) و گریتر بندیگوی در ویکتوریا (۱۳۶.۶ درصد) میشود.
اما مهمترین مقصد در میان مناطق دورافتاده، سانشاین کوست کوینزلند بود که ۷.۴ درصد از تمام سهم مهاجرت خالص از شهرها به مناطق دورافتاده را به خود اختصاص داد.
گریتر جیلانگ ویکتوریا به جایگاه دوم (۷ درصد) سقوط کرد، در حالیکه گولد کوست در کوینزلند (۵.۹ درصد)، لیک مککوری در نیو ساوت ویلز (۳.۸ درصد) و مورابول در ویکتوریا (۳.۱ درصد) در میان پنج مقصد اول قرار گرفتند.

The largest regional hotspot was the Sunshine Coast, with Greater Geelong slipping back to second place. Source: SBS
این شاخص بر اساس ارقام ۱۴.۶ میلیون مشتری بانک مشترکالمنافع Commonwealth Bank تهیه شده و الگوهای نقل مکانها داخلی را بررسی میکند.

Overall, regional migration remains strong despite falling to its lowest level since before the COVID-19 pandemic. Source: SBS
علت تغییرات چیست؟
یکی از دلایل عمده کوچ به مناطق دورافتاده، "قیمتهای ارزان و مقرون به صرفه" است.
سخنگوی ویبسایت املاک دومین بخش خبری اسبیاس گفت: «مقرون به صرفه بودن حالا یک چالش واقعی است. حتی اگر نرخ کرایه کمی کاهش یافته؛ اما تاهنوز در سطح بلند قرار دارد و خرید در شهرها را برای اکثر مردم دشوار است. به همین دلیل، مناطق دورافتاده جذابتر میشوند؛ جاییکه حدود ۱۴ درصد خانهها و ۳۱.۳ درصد آپارتمانها واقعاً خریدشان ارزانتر از کرایه است، که یک امتیاز بزرگ برای خریداران است.»
او افزود که در منطقه اولبری قیمتها افزایش یافته، اما نه به اندازه دیگر بخشهای کشور.
قیمت اوسط یک خانه حالا ۶۱۲ هزار دالر است که در یک سال گذشته ۹.۳ درصد افزایش یافته، اما همچنان نسبتاً مقرون به صرفه باقی مانده است.
طبق گزارش "قیمت خانه در جون ۲۰۲۵" ویبسایت دومین، اوسط قیمت خانه در شهرهای بزرگ در حدود ۱.۲ میلیون دالر است. در حالیکه در مناطق دور افتاده ۶۷۰ دالر میباشد.
اندریو پاپالو، نماینده رهنمای معاملات ریوایت، این رونق را از نزدیک دیده و میگوید خانوادهها از ملبورن در قطار اول و سپس خریداران از کانبیرا و سیدنی قرار دارند.
او گفت: «اکثر شان میتوانند اینجا بدون قرض مسکن زندگی کنند که برای اکثر مردم یک امتیاز بزرگ است. رفتوآمد کمتر میشود، وقت بیشتری با خانواده دارند و زندگی آرامتر است. اما در ۹۹ درصد موارد، دلیل اصلی هزینه است.»
چالشهای رشد سریع
با وجود این، رشد سریع مشکلات خودش را نیز با خود دارد. به گفته پاپالو، هرچند اولبری-وودونگا تا حالا توانسته این رشد را مدیریت کند، فشار در بازار کرایه آشکارا دیده میشود.
نرخ خالی بودن خانههای کرایی برای سالها زیر ۱ درصد مانده و افزایش علاقه سرمایهگذاران، که او میگوید از اکتوبر گذشته اوج گرفته، سبب شده تا خریداران خانه اولی در برابر سرمایهگذاران شکست بخورند.
در جیلانگ هم وضعیت مشابه است؛ کمبود مسکن، زیرساختهای کهنه و ازدحام ناشی از توسعه مشکلآفرین شده است.
تحقیق انستیتیوت مسکن و تحقیقات شهری آسترالیا یا Australian Housing and Urban Research Institute نشان داده است که افزایش مهاجرت به مناطق دورافتاده سبب "تأثیر زنجیرهای" افزایش قیمت هم در کرایه و هم در خرید خانه میشود.
پروفیسور نیکول گوران از پوهنتون سیدنی که این تحقیق را رهبری کرده میگوید، این پیامدها میتواند باعث شوند که خانوادههای کمدرآمد مجبور شده "فاصلههای زیادتری" را طی کنند تا مسکن قابل استطاعت پیدا کنند.
این گزارش چند پیشنهاد داده است، از جمله سرمایهگذاری بیشتر در زیربناهای مناطق دورافتاده، حمایت از کرایهنشینان کمدرآمد در این مناطق و هماهنگی بهتر میان حکومتهای محلی، ایالتی و فدرالی.
دکتر لیز آلن نفوسشناس در پوهنتون ملی آسترالیا، هشدار میدهد که رشد سریع مناطق دورافتاده برای سیاستگذاران دشوار خواهد بود.
او گفت: «این گسترش با سرعت نگرانکنندهای در حال افزایش است. رشد نفوس در مناطق دورافتاده سریعتر از شهرهاست … که بهمعنی زمان دشوار برای سیاستگذاران خواهد بود.»
اسبیاس دری را ساعت چهار بعد از ظهر روزهای سهشنبه و شنبه از رادیو اسبیاس ٢ بشنوید. فرکانس رادیو اسبیاس ٢ را در محل خود از صفحه راهنمای ما به دست آورید.