دانشمندان اسکاتلندی موفق به شناسایی تغییرات ژنتیکی‌ای شده اند که از طریق آن ممکن است احتمال عود سرطان پستان در زنانی که از یک نوع معمول هورمون‌درمانی استفاده کرده اند، قابل پیش‌بینی باشد.
این دانشمندان بدین باورند که یافته‌های جدید کمک می‌کنند خطر پیش‌ازپیش شناسایی و از درمان‌های جاگزین برای زنان استفاده شود تا احتمال توسعۀ سرطان اولی به سرطان پستان علاج‌ناپذیر دومی را کم کند.
محققان در دانشگاه اِدَنبرو نمونه‌های تومورهای مریضانی را مطالعه کردند که تا مدت حدود دوسال داروی مهارکننده اروماتاز استفاده کرده بودند.
این دارو برای درمان تومورهای سرطانی در پستان استفاده می‌شوند.
هیچ‌کدام از این برای کشیدن تومور جراحی نشده بودند.
تغییرات در دستور مصرف دارو در جریان تحقیق نشان می‌دهند که ممکن است پیش‌بینی شود کدام یکی از زنان احتمال ابتلا به سرطان دومی را دارند.
داکتر اندی سیمز از انستیتوت ژنتیک و طب مالیکولی ام‌آرسی گفت: «مطالعۀ مقاومتِ درمانی سخت است و آزمایش‌های لابراتواری نیز غالباً شباهت نزدیکی به وضعیت بیمار ندارند».
آقای سیمز گفت: «این نخستین باری است که ما قادر شدیم تغییرات ژنتیکی در تومورهای بیماران را به صورت موردی در بعد زمانی مطالعه کنیم».
«ما امیدواریم یافته‌های جدید کمک مان کنند آزمایش‌های جدیدی را ایجاد کنیم که قادر باشند پیش‌بینی کنند کدام زنان در حال درمان هورمونی احتمال عود سرطان دارند تا درمان‌های جاگزین برای‌شان فراهم شود».
نمونه‌های تومورها پیش از آغاز درمان هورمونی، در جریان هفته‌های آغازین آن و پس از چهارماه درمان هورمونی از زنان گرفته شده بودند.
این به دانشمندان کمک کرد تأثیر درمان بر تومور را در جریان زمان مطالعه کنند.
آن‌ها دریافتند درمان هورمونی خیلی زود باعث تغییرات در ژن‌هایی شدند که در تومورها فعال شده بودند.
این تفاوت‌ها در جریان زمان بیشتر قابل دید بودند.
