قهوه خانه "تريد بلاک " در آستراليا اولين قهوه خانه ايست که با هدف بر طرف نمودن موانع افهام و تفهيم با اشخاص گنگ و کر٬ با مشتريان اش به زبان اشاره صحبت ميکند.
يکى از کارمندان اين قهوه خانه رافايل بيلامرز٬ که در زمان کودکى اش به حيث ريفوجى به آستراليا آمد٬ از تجربه اش ميگويد٬
" من تا زمانى که با زبان اشاره (آسلن) در آستراليا بلديت نداشتم٬ خود را خيلى تنها احساس ميکردم. من هشت ساله بودم که به آستراليا آمدم و در آن زمان يک دنيا تنها و خارج از اجتماع داشتم٬ من براى شنيدن از آله شنوايى استفاده ميکردم ولى با آن هم نميتوانستم به درستى بشنوم و خود را بسيار تنها احساس ميکردم. چون من يگانه شاگرد کر در صنف ام بودم. "
رافايل به اس بى اس گفت " من از سال ٢٠١١ به اينطرف زبان اشاره را آموختم. زبان اشاره که در آستراليا بنام آسلن ياد ميشود٬ به من کمک کرد تا بتوانم روان و راحت صحبت کنم."
من حالا رفقاى دارم که آنها هم کر و گنگ استند و يا زبان اشاره را بلد استند. حالا خيلى راحت استم و احساس تنهايى نميکنم. رافايل حالا در قهوه خانه تريد بلاک کار ميکند که اکثر کارمندان آن کر و گنگ استند. مشتريانى که به اين قهوه خانه ميايند تشويق ميشوند که با استفاده از يک اپليکيشن زبان اشاره (آسلن) که ميتوانند آنرا در موبايل هاى شان داونلود کنند٬ قهوه اى شان را فرمايش دهند.
يک محيط کارى راحت براى افراد فاقد قوه شنوايى
مسول اين قهوه خانه ميگويد٬ اين يک محيط کارى راحت براى شاگردان فاقد قوه شنوايى است. مشتريان که اين مشکل را ندارند تشويق ميشوند بيشتر اينجا بيايند و اين محيط را براى اين جوانان يک محيط عادى اجتماعى بسازند. اين کارمندان جوان قهوه خانه تريدبلاک که همه آنها کر و گنگ استند٬ با کار کردن درينجا در يک محيط فراتر از محيط خود شان قدم ميگذارند و با اين کار شان٬ جز اجتماع ميشوند و موانع براى آنها از ميان برداشته ميشود.
نيکول مکرى مسول اين قهوه خانه ميگويد٬ شاگردان مکتب افراد فاقد قوه شنوايى٬ بسيار خود کفا استند. آنها درين قهوه خانه نتنها چاى و قهوه تهيه ميکنند٬ بلکه با خود کفايى تمام به مشتريان شان مى آموزند که چگونه با استفاده از اپليکيشن زبان اشاره (آسلن) چاى و قهوه شان را فرمايش دهند٬ و با اين کارمندان جوان فاقد قوه شنوايى٬ به راحتى صحبت کنند.
در حدود ٩٥ در صد شاگردان کر و گنگ در آستراليا در خانواده هاى تولد شده اند که٬ والدين شان اين مشکل را ندارند. از اينرو٬ دسترسى آنان به اموختن زبان اشاره براى رفع مشکل افهام و تفهيم با فرزندان شان٬ بسيار محدود است.
آنا لويس ميکليستر از اداره خدمات زبان اشاره در آستراليا ميگويد٬ کار کردن در بخش هاى مهمان نوازى براى افراد فاقد قوه شنوايى بسيار خوب و مناسب است زيرا اينکار هم آنها را قادر ميسازد با محيط خارج از ساحه خود شان تماس برقرار نمايند٬ و هم به کار خود شان ادامه دهند.
واقعا٬ اشخاص فاقد قوه شنواي٬ هر کارى را ميتوانند انجام دهند. آنها صرف شنيده نميتوانند.
