بسیاری از گروههای مدافع حقوق بشر میگویند کووید-۱٩ آتش نژادپرستی را در آسترالیا را شعلهورتر ساخته و از قربانیان میخواهند هرگونه حمله نژادپرستانه را گزارش کنند.
اما در عدم یک سیستم گزارشدهی ملی، روند گزارش کردن موارد نژادپرستی اغلب گیجکننده است و اکثریت رویدادها نپرداخته و حسابنشده میمانند.
اینجا به راههایی پرداختهایم که در صورت قرار گرفتن در معرض راسیسم، چه کار باید بکنید.
کووید-۱٩ و نژادپرستی

The racist slur spray-painted on the garage door of a Chinese-Australian family in Melbourne. Source: SBS News
از زمان آغاز همهگیری ویروس کرونا، چندین مورد حمله به آسترالیاییهای آسیاییتبار، از جمله موارد توهین کلامی و آنلاین، خشونت فیزیکی و دیوارنگاری، به ثبت رسیدهاند.
میزان شکایتهای تبعیض نژادی ثبت شده در کمیسیون حقوق بشر آسترالیا- یکی از مراجع گزارشدهی راسیسم برای آسترالیاییها- در جریان همهگیری ویروس کرونا افزایش شدیدی داشته است.
این کمیسیون در ماه فبروری بیشترین تعداد شکایت تبعیض نژادی در سال جاری مالی را دریافت کرده است.
با وجود کاهش میزان شکایتها در جریان ماههای قرنطینه مارچ و اپریل، حدود سهچهارم شکایتهای رسیده مرتبط به کووید-۱٩ بودهاند.
چین تان، کمیشنر تبعیض نژادی کمیسیون حقوق بشر آسترالیا به اسبیاس نیوز گفت: «هر چیز نو همیشه پیشداوری خلق میکند... مردم دنبال کسی برای سرزنش کردن هستند».
اما فعالان حقوق بشر ابراز نگرانی میکنند که بخش بسیار کلانی از رویدادهای نژادپرستانه در آسترالیا، قبل و در جریان همهگیری، گزارشنشده باقی میمانند.

Race Discrimination Commissioner Chin Tan talks to SBS News. Source: SBS News
پریسیلا برایس از گروه مدافع حقوق بشر «همه باهم حالا» (All Together Now) گفت: «هر سال حدود ٥٠٠ مورد به کمیسیون حقوق بشر آسترالیا گزارش میشوند، در حالی که به وضوح رویدادهای نژادپرستانه خیلی بیشتر از آن رخ میدهند».
خانم برایس با اشاره به گزارش «انسجام اجتماعی» بنیاد اسکنلن (Scanlon Foundation) که نشان داد یک نفر از هر پنج آسترالیایی هر سال نژادپرستی را تجربه میکنند، گفت: «پس نتیجه ٥٠٠ [مورد] نیست، میلیونها مورد است».
به کجا شکایت کنیم؟
کمیسیون حقوق بشر آسترالیا یکی از مراجع اصلی، و شاید رسمیترین مرجع، دریافت شکایت علیه نژادپرستی در این کشور است.
آقای تان گفت: «اگر شکایت درج میشود، به این معناست که امکان آشتی و میانجیگری در آن وجود دارد، پس اگر نتوانید فرد مقصر را پیدا کنید، محدودیتهایی وجود دارند».
اما گفت در نبود یک سیستم ملی گزارشدهی، کمیسیون حقوق بشر آسترالیا یا همتایان ایالتی آن همچون «ضدتبعیض نیوساوتولز» یا «کمیسیون فرصت برابر و حقوق بشر ویکتوریا» باید «پایگاه اصلی» برای قربانیان باشد.
تان گفت: «وقتی به ما زنگ میزنند، آنجا افراد تعلیمدیدهای هستند که میتوانند حمایت شان کنند ... و شاید، اگر خودمان نتوانیم به آن رسیدگی کنیم، میتوانیم به جایی دیگری راجع کنیم».
همچنان قربانیان میتوانند رویدادهای نژادپرستانه را به پولیس گزارش دهند، چیزی که ائتلاف آسترالیاییهای آسیایی نیز توصیه میکند.
اِرین ون ای چیو (Erin Wen Ai Chew)، هماهنگ کننده ملی این ائتلاف به اسبیاس نیوز گفت: «حتا اگر [قربانیان] به پولیس گزارش دهند و این منجر به تحقیقات نشود، حداقل، اگر بخواهند مسأله را ردیابی کنند، ثبت رسمیات شده است».
گزینههای دیگر گزارشدادن نژادپرستی

مسافران قطاری در سیدنی Source: AAP
خانم برایس از سازمان «همه باهم حالا» که فهرستی از راههای گزارشدهی را تهیه میکند، گفت قربانیان باید از تمام راههای موجود بیشترین استفاده را ببرند.
«آنها میتوانند مسأله را به اداره کننده همان مکان ببرند، پس به طور مثال، اگر رویدادی در حملونقل عمومی رخ میدهد، میتوانند آن را به اداره حملونقل عمومی بکشانند».
اگر حادثه در مکتب، دانشگاه یا محل کار رخ دهد، این مکانها احتمالاً سیاستی برای پرداختن به آزارواذیت، به شمول نژادپرستی، دارند.
خانم برایس گفت: «اگر مردم احساس گزارش دادن بکنند، و من درک میکنم که هر کسی نمیخواهد، ... پس باید دو، شاید سه یا چهار راه گزارشدهی را امتحان کنند، فقط برای اینکه ببینند از کجا میتوانند به شکلی کمک بگیرند».
خانم چیو نیز با این ایده موافق است: «هرچه بیشتر گزارش دهید، آن را رسماً ثبت میکنید. یکی از مهمترین چیزها، ثبت کردن آن است».
اگر رویداد در فضای آنلاین رخ میدهد، اکثر شبکههای اجتماعی سیستم پردازش مطالب آزاردهنده دارند.
افزون بر این، نژادپرستی آنلاین را میتوان به کمیسیون حقوق بشر آسترالیا، دفتر کمیشنر مصئونیت آنلاین (Office of the eSafety Commissioner) یا باز هم پولیس گزارش داد.
نظرسنجیها در مورد نژادپرستی
در نبود سیستمهای دقیقتر گزارشدهی و به دلیل افزایش شکایتها در جریان همهگیری، تعدادی از گروههای حقوق بشری خودشان اقدام به ثبت رویدادهای نژادپرستانه کردهاند.
ائتلاف آسترالیاییهای آسیایی، «آسترالیاییِ آسیایی بودن» (Being Asian Australian) و اوزموند چیو، محقق اتاق فکر «پر کپیتا» (Per Capita) یک پایگاه اطلاعاتی به راه انداختهاند که آسترالیاییهای آسیاییتبار میتوانند رخدادهای نژادپرستانه کووید-۱٩ را به آن گزارش کنند.
خانم چیو از ائتلاف آسترالیاییهای آسیایی گفت تا اکنون ٣٧٠ مورد در این نظرسنجی ثبت شدهاند.
نتایج ابتدایی این نظرسنجی نشان میدهند حدود ٨٥ درصد اشتراک کنندگان موارد نژادپرستانه را به پولیس گزارش ندادهاند.
خانم چیو گفت: «بسیاری دلیل شان این بود که احساس کردهاند رخداد مورد نظر به اندازه کافی جدی نبوده، اما دیگران فکر کردهاند پولیس کار زیادی درباره آن نخواهد کرد. آنها نخواستهاند در معرض قرار بگیرند و یک روند طولانی را طی کنند».
نتایج اولیه همچنان نشان میدهند بیش از ٦٥ درصد قربانیان زنان بودهاند.
خانم چیو گفت: «و نگرانکننده اینکه نزدیک به ٥٠ درصد رویدادها در کوچه عمومی یا پیادهرو، عموماً به شکل گفتار نژادی، رخ دادهاند».

Groups say the pandemic has feulled racism. Source: AAP
«داستانهایی [بودند] از تنه خوردن اشتراک کنندگان [نظرسنجی] در پارک و فریاد زدن به سوی آنها... [یا] مورد حمله کلامی واقع شدن از داخل موترها».
«این نشان میدهد که از راسیسم واقعاً نمیتوان خودداری کرد- شما دنبال زندگی روزمره خود میروید و آن را تجربه میکنید».
با وجود این به گفته خانم چیو، گزارشهای اخیر از نژادپرستی در آسترالیا تعجبآور نیستند.
او گفت: «با توجه به این واقعیت که آسترالیا یک گفتمان فعال و سازنده درباره روابط نژادی نداشته، ... وضعیت ویروس علامت یک مشکل بزرگتر نژادپرستی در آسترالیاست».
«این مسأله به آنهایی که دیدگاههای جاهلانه دارند، بهانه میدهد که ... در واقع بر اساس آن عمل کنند».
چیزی که آقای تان آن را غیر قابل قبول میداند.
او گفت: «ما درک میکنیم حوصله مردم به سر رسیده است، اما برای نژادپرستی هرگز و هرگز بهانهای وجود ندارد. ما باید به فهم نژادپرستی چنانچه که هست، برسیم- گیر دادن به افرادی که کاملاً بیگناه هستند به دلیل هویت شان».