دیگنیتی در این پروژه خود از ماه می بدین‌سو آپارتمان‌هایی را که «استدیوی کرامت» (دیگنیتی استدیو) نام گذاشته، در اختیار افراد بی‌خانه زیر سن ٢٤ سال و بالای سن ٥٥ سال قرار می‌دهد.
کولین ٦٩ ساله و مولی ٢٣ ساله که هر دو در یکی از این استدیوها زیر یک سقف قرار گرفته، در حال کشف گذشته مشترک خانوادگی شان هستند.
از طریق کتاب‌هایی که کولین در مورد جنگ جهانی دوم دارد، آن‌ها دریافته که پدر کولین و پدر پدرکلان مولی هر دو بازماندگان یک کشتی غرق شده جنگی جاپانی و زندان اسیران جنگی بوده‌اند.
برای مولی که دانشجو است، این موضوع علاقه‌مندی‌های جدیدی نسبت به تاریخ خانوادگی خودش ایجاد کرده است.
مولی به اس‌بی‌اس نیوز می‌گوید: «من از دریافتن این‌که عضوی از خانواده من با یک عضو خانواده کولین شناخت داشته، لال شده‌ام».
«این موضوع ما را به هم نزدیک‌تر کرده است».
پروژه‌ای که کولین مولی در آن اشتراک کرده، یک آزمایش اجتماعی در سیدنی زیر نام زندگی میان‌نسلی که با حمایت مالی اداره اجتماع و عدالت منطقه جنوب‌غربی سیدنی آپارتمان‌های ویژه مشتریان جوان و سالمند را در اختیار کسانی قرار می‌دهد که هنوز نمی‌توانند خودشان از پس اجاره خانه برآیند.
کولین (چپ) و مولی تاریخ مشترک خانوادگی از زمان جنگ جهانی دوم دارند. Source: SBS News
مجریان این پروژه امیدوارند از این طریق الگوی موفقی برای گذار از بی‌خانگی دست یابند.
ترومای بی‌خانگی
بر اساس سرشماری اداره آمار/احصائیه، میان سال‌های ٢٠۱۱ و ٢٠۱٦، میزان کلی بی‌خانگی در آسترالیا ٤,٦ درصد، اما میزان بی‌خانگی در افراد بالای سن ٥٥ سال ٢٨ درصد افزایش یافته است.
حکومت ایالتی نیو ساوت ولز در ماه فبروری با امضای یک تفاهم‌نامه جهانی، تعهد کرد تعداد افرادی را که در جاده‌ها زندگی می‌کنند تا سال ٢٠٢٥ به نصف برساند. همچنان بنیاد دیگنیتی به خاطر کارش در ارائه سرپناه در حالت بحرانی و کمک به نزدیک به ٢٥٠ فرد بی‌خانه در هر شب در ٢٧ مرکز در سراسر نیو ساوت ولز، بهترین تجارت سال شرکت تلسترا نامیده شده است.
استدیوهای میان‌نسلی این بنیاد برای نزدیک به یک‌سال به شکل آزمایشی در اختیار بی‌خانه‌های جوان و پیر قرار داده می‌شوند. این ایده از «هومنیتاس» (Humanitas)، یک مرکز پرستاری بزرگ‌سالان هلندی، که به دانشجویان در برابر وقتی که با افراد سالمند این مرکز سپری می‌کنند، سرپناه می‌دهد، گرفته شده است.
مولی که پیشینه آغشته به مواد مخدر و خشونت دارد می‌گوید پیش از این وقتی زیادی را برای کنار آمدن با افراد سالمند نمی‌گذرانده، اما تجربه‌ای که از هم‌خانگی با کولین داشته، «خیلی خوب از آب درآمده است».
سوزن هاپمن، بنیان‌گذار و مدیر دیگنیتی می‌گوید این افراد همگی گذشته بحرانی و مملو از تروما داشته که آن‌ها به سوی بی‌خانه شدن هدایت کرده، اما بی‌خانگی خود تروما و بحران دیگری به آن اضافه کرده است.
خانم هاپمن می‌گوید: «افراد جوان شاید تجاربی از نسل بزرگ‌سال داشته باشند که خیلی مثبت نبوده، و شاید از صحبت کردن با افراد پیر نگرانی داشته باشند. این جمع آن موانع را از بین می‌برد».
کولین که قبلاً کارگر مزرعه بوده، سال گذشته به خاطر خشک‌سالی کارش را از دست داد و پیش از پیوستن به جمع بی‌خانگان مدتی را با وابستگانی زندگی کرد که با او احساس بیگانگی داشتند.
او می‌گوید: «افراد جوان قادرند استفاده از موبایل، کمپیوتر و چیزهای دیگر را به ما آموزش دهند».
جیمز ٢۱ ساله از ترکیب سنی در این مرکز لذت می‌برد. Source: SBS News
«همچنان هم‌صحبتی با ما افراد بزرگ‌سال و شنیدن این‌که شما برای لذت بردن از زندگی تان هر شب نیاز به رفتن به بار ندارید، برای آن‌ها مفید است».
جیمز ٢۱ ساله که تازه به این برنامه پیوسته، گذشته پرجنجالی داشته است، اما از طریق مرزعه کوچک سبزی این جمع با کولین زمینه مشترک پیدا کرده و از حس اجتماعی آن لذت می‌برد.
جیمز می‌گوید: «من ترکیب سن‌ها را ترجیح می‌دهم. آن‌ها می‌توانند به من در مورد زندگی درس دهند».
حمایت‌های استثنایی
این برنامه خدمات استثنایی و ویژه هر فرد را برای هر اشتراک کننده فراهم می‌کند.
برای افراد جوانی چون جیمز، پرداخت ٧٥ درصدی کرایه خانه از سوی حکومت نیو ساوت ولز، برای دست یافتن به کار یا تحصیل حیاتی است.
هر اشتراک کننده یک مدیر پرونده دارد که بسته به نیازهای صحی-روانی آن‌ها، مانند سلامت روانی، خشونت خانوادگی، مسایل بومیان، صحت مردان و خود بی‌خانگی، آن‌ها را در بیرون آمدن از ترومای گذشته راهنمایی می‌کند.
همچنان خانم هاپمن می‌گوید این برنامه یک کارمند حمایتی در محل دارد که در موقع ضرورت آن‌ها را کمک کند.
هاپمن می‌گوید: «اگر آن‌ها از یک گذشته با رابطه خشونت‌آمیز یا خشونت خانوادگی آمده باشند، هنگام کوچیدن به داخل این اجتماع شاید آن مهارت‌های «همسایه‌داری» را نداشته باشند».
«پس این‌جا، داشتن کارمند حمایتی در محل برای کمک کردن آن‌ها در قسمت به دست آوردن آن مهارت‌ها و راهنمایی در آن عرصه خیلی باارزش بوده است».
هرچند این بنیاد که در حال حاضر مصروف بازبینی درونی کارکرد شش ماه گذشته‌اش می‌باشد، اما خانم هاپمن می‌گوید نظرسنجی از اشتراک کنندگان نشان‌دهنده یک پیشرفت فوق‌العاده در سلامتی فیزیکی و روانی آن‌هاست.
هدف این برنامه، حداقل، این است که تمامی اشتراک کنندگان مسلح به تجارب مثبت آن‌جا را ترک و وارد بازار خصوصی اجاره مسکن شوند.
فراتر از آن، دیگنیتی به این باور است که شاید مدل قابل اعتمادی را برای دوران گذار از بی‌خانگی پیدا کرده و قرار است گفت‌وگوها با حکومت نیو ساوت ولز برای باز کردن یک مرکز جدید را آغاز کند.
به اشتراك بگذاريد
