Ο Άλκης Αθηναίος για πολλά χρόνια ήταν ανταποκριτής μας στην Βόρεια Επικράτεια. Οι ανταποκρίσεις του ακουγόταν τότε κάθε Δευτέρα πρωί.
Μας ενημέρωνε ενδελεχώς για τα διαδραματιζόμενα στην παροικία μας εκεί, αλλά και γενικότερα για τα κύρια γεγονότα της Βόρειας Επικράτειας.
Ο Άλκης Αθηναίος ήταν δραστήριος στις τάξεις της Ομογένειας με θητεία και θέσεις αξιωματούχου στην τοπική Ελληνική Κοινότητα, και λάτρης του ποδοσφαίρου.
Η καταγωγή του ήταν από την Εύβοια, και είχε μεταναστεύσει στην Αυστραλία στην δεκαετία στα μέσα της δεκαετίας του ‘60. Είχε έρθει προσκαλεσμένος για να παίξει σε ποδοσφαιρικές ομάδες της Ομογένειας.
Τα τελευταία δύο χρόνια υπέφερε από καρκίνο.
Στους οικείους του απευθύνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια και την εξ ύψους παρηγορία,.
Το κείμενο-νεδκρολογία που ακολουθεί, μας εστάλη από τον Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Charles Darwin University, Γιώργο Φραζή:
Φτωχότερο το Ντάργουϊν
Ένας ευπατρίδης Έλληνας, γνωστός στους κύκλους του Ντάργουιν για την ενεργό συμμετοχή του στα κοινά της παροικίας, αλλά γνωστός και του παναυστραλιανού κοινού του ραδιοφώνου του SBS για πολλά χρόνια, άφησε την τελευταία του πνοή την Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2018 στο νοσοκομείο του Ντάργουιν, περιστοιχισμένος από τη σύζυγό του Αθηνά, τα παιδιά του Δημήτριο και Γεώργιο με τις οικογένειές τους.
Αναχωρεί από την Ελλάδα στις 21 Δεκεμβρίου του 1967 με το πλοίο «Πατρίς» με προορισμό την Αυστραλία. Στο πλοίο γνωρίζεται με τον Ευστράτιο Πούλο, με καταγωγή από την Πιπεριά του Νομού Πέλλας. Οι δυο φίλοι μαζί στο Περθ, στη Μελβούρνη, στο Σύδνεϋ, μέχρι να καταλήξουν στο Ντάργουιν, ως ποδοσφαιριστές, προσκεκλημένοι του Ιωάννη Καταπόδη. Οι δυσκολίες του ταξιδιού, οι πρώτες εμπειρίες στη νέα πατρίδα τους συνδέουν από τότε με μια υποδειγματική φιλία που κράτησε 51 χρόνια.
Ο Άλκης Αθηναίος υπήρξε ένας πετυχημένος επιχειρηματίας, οικογενειάρχης, σύζυγος, πατέρας και παππούς, αλλά και υποδειγματικός συνεργάτης και ενεργό μέλος της παροικίας στο Ντάργουιν. Αγαπούσε υπερβολικά τον κήπο του, το διάβασμα και την Ελλάδα. Συμμετείχε σε πάμπολλες εκδηλώσεις που σκοπό είχαν να προβάλουν την Ελλάδα, τον Ελληνισμό, αλλά και τα νέα παιδιά της Διασποράς.
Υπήρξε μέλος, αξιωματούχος και πρόεδρος σε συλλόγους και σωματεία της παροικίας που στόχευαν στην περαιτέρω πρόοδο του ελληνισμού, επενδύοντας ειδικότερα στην παιδεία, τον αθλητισμό και την πρόοδο των Ελλήλων της Διασποράς. Επί πολλά έτη υπήρξε μέλος, αρωγός και πρόεδρος του αθλητικού συλλόγου Ολύμπικ, της Ελληνικής Κοινότητας του Ντάργουιν, του Ελληνικού Μακεδονικού Συλλόγου, της Επιτροπής Φίλων Ελληνικής Γλώσσας και Ελληνικού Πολιτισμού στο πανεπιστήμιο του Ντάργουιν.
Πνεύμα δραστήριο, ιθύνων νους σε πολλές πρωτοποριακές ιδέες, ευγενής συζητητής, άριστος χρήστης του ελληνικού λόγου, άνθρωπος χαμηλών τόνων, αλλά δυνατού χαρακτήρα, έχοντας πάντοτε την αγωνία για τη συνέχεια του ελληνισμού και της ορθοδοξίας στους Αντίποδες. Ένας άνθρωπος γενναίος στις πράξεις, αλλά και γενναίος στο ήθος, δεν δίσταζε ποτέ να λέει τη γνώμη του, να διαφωνεί με το συνομιλητή, αλλά πάντοτε με πνεύμα ευγένειας και σεβασμού προς το συνομιλητή του.
Δε δίσταζε, επίσης, να κάνει εποικοδομητική κριτική στα της παροκίας, αλλά είχε τη γενναιότητα να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, όταν αντιλαμβανότανε ότι η σύνθεση των ιδεών ήταν το καλύτερο για το κοινό. Ήταν πάντοτε υπέρμαχος του αρχαίου ελληνικού προστάγματος «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια» και αυτό τον ξεχώριζε μέσα στην παροικία και τον έκανε μοναδικό και ιδιαίτερα αγαπητό.
Αντιμετώπισε τα τελευταία δυο χρόνια την προσωπική του περιπέτεια με γενναιότητα, ελπίδα και θάρρος. Στάθηκε όρθιος, αγωνιστής, πάντοτε με διάκριση, καλoσύνη και ευγένεια στους επισκέπτες φίλους του.
Στον αγώνα του αυτό στάθηκε συνοδοιπόρος η σύζυγός του Αθηνά και τα παιδιά του, οι οποίοι έχουν τώρα μια μεγάλη παρακαταθήκη από το σύζυγο, πατέρα και παππού τους. Υπήρξαν όλοι τους μάρτυρες ενός ανθρώπου που με ζηλευτή αξιοπρέπεια, διάκριση, θάρρος και πάνω απ’ όλα ελπίδα, αγωνίστηκε, έδωσε την τελευταία μάχη του και βγήκε νικητής. Ένα παράδειγμα για όλους μας και μια εκλεκτή παρακαταθήκη για την οικογένειά του.
Καλό παράδεισο αγαπητέ μας Άλκη.
Οι φίλοι σου, Ευστράτιος Πούλος, Αγγελική Πούλου, Γιώργος Καπέτας, Γιώργος Φραζής.