Ακολουθεί το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Στυλιανού:
Σ Τ Υ Λ Ι Α Ν Ο Σ
Ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας
Παντί τῷ Ἱερῷ Κλήρῳ καί τῷ εὐσεβεῖ Λαῷ
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς
***********
Ἀδελφοί Συλλειτουργοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,
«Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν,
Οὐκ ἐκ πέτρας ἀγόνου τετατουργούμενον ...»
Αὐτή ἡ προτροπή τοῦ Πασχαλινοῦ Κανόνος δέν εἶναι ἕνα ἁπλό ρητορικό σχῆμα. Εἶναι συνταγή ζωῆς καί συγκεκριμένη δυνατότητα σωτηρίας. Εἶναι ἐπίσης ὁμολογία εὐγνωμοσύνης πρός τόν ἐκ Τάφου προερχόμενον Χριστόν, πού κατέλυσε τίς ὀδύνες τοῦ Ἅδου καί τοῦ Θανάτου.
«Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν». Διψοῦμε οἱ ἄνθρωποι δικαιοσύνη καί χαρά. Διψοῦμε συγχώρηση, φῶς καί ἀγάπη. Διψοῦμε ζωή, ἀθανασία καί αἰωνιότητα. Κανένα ἴσως δημιούργημα τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι τόσο ἀπαιτητικό καί τόσο ἀχόρταγο, ὅσο ὁ ἄνθρωπος. Καί κανένα ἐπίσης δημιούργημα τοῦ Θεοῦ δέν αἰσθάνεται τόσο ἔντονα τίς στερήσεις καί τίς ἀνάγκες του, ὅσο πάλι ὁ ἄνθρωπος. Γι’ αὐτό ὁ Θεός καθιστᾶ αὐτό τό δημιούργημα ἐπίκεντρο τοῦ ἐνδιαφέροντος καί τῆς προνοίας Του.
Μετά τήν Ἐνανθρώπησή Του, σταυροῦται ὁ Χριστός καί ἀναστήνεται, γιά νά ἐξασφαλίσει στόν ἄνθρωπο λύτρωση καί μακαριότητα.
Ὅλο τό μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας κατατείνει στό Ποτήριον τῆς Ζωῆς. Ἡ συγκατάβαση τῆς Ἐνανθρωπήσεως κορυφώνεται στήν δόξα τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Καλούμεθα λοιπόν οἱ πιστοί, νά πιοῦμε ἀπό τό αἷμα «τοῦ ἐσφαγμένου ἀρνίου» τῆς Ἀποκαλύψεως.
Ἄν τό αἷμα δέν ἦταν τῆς Καινῆς Διαθήκης, θά ἦταν ἀκόμη τό αἷμα «ταύρων καί τράγων», καί τό πόμα δέν θά ἦταν «καινόν». Κι’ ἄν δέν ἦταν τό αἷμα τοῦ μόνου Ἀναμαρτήτου, δέν θά μποροῦσε νά χαρίσει τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν, «ὑπέρ ἡμῶν καί πολλῶν ἐκχυνόμενον». Πρέπει πάντως ἰδιαίτερα νά σημειώσουμε ὅτι, προκειμένου νά μᾶς δοθεῖ «ἄφεσις ἁμαρτιῶν καί ζωή αἰώνιος», δέν γίνεται λόγος γιά «βρῶσιν», ἀλλά γιά «πόσιν».
Ἐκεῖνο δηλαδή πού τονίζεται χαρακτηριστικά εἶναι τό «πόμα» τό καινόν, καί ὄχι τό «βρῶμα». Ποιά ἄραγε νά εἶναι ἡ βαθύτερη συμβολική σημασία σ’ αὐτήν τήν χαρακτηριστική λεπτομέρεια; Ἐνῷ εἶναι γνωστόν ὅτι ἡ διατροφή τοῦ ἀνθρώπου γενικά περιλαμβάνει τήν «βρῶσιν καί τήν πόσιν», ἐν τούτοις ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι ἡ «πόσις» εἶναι ἡ χαρακτηριστική τροφή τοῦ νηπίου.
Ὁ συμβολισμός, λοιπόν, ἐδῶ εἶναι ὅτι γιά νά ἀξιωθεῖ ὁ ἄνθρωπος νά γευθεῖ τό πόμα τό καινόν, πρέπει νά «νηπιάσῃ τῇ κακίᾳ». Νά γίνει δηλαδή σάν τό παιδί. Νά πιστέψει σάν τό παιδί, πού τίποτε δέν θεωρεῖ ἀδύνατον, ὅταν γνωρίζει πώς ἔχει πατέρα.
Μέ ἄλλα λόγια, καλεῖται ὁ ἄνθρωπος νά ξαναγεννηθεῖ, ἀκυρώνοντας μέ τήν μετάνοια ὅλη τήν προηγούμενη ἀστοχημένη ζωή του, ὅπως ἀκριβῶς τό ζήτησε ὁ Χριστός ἐπιγραμματικά ἀπό τόν Νικόδημο.
Εἴθε νά ἐλεήσει κι’ ἐμᾶς ὁ Θεός νά ξεπεράσουμε τά ὁποιαδήποτε ἐμπόδια σ’ αὐτήν τήν ἐπώδυνη ἀντίστροφη πορεία. Ὁπότε, πίνοντας τό πόμα τό καινόν, θά μποροῦμε νά ψάλλουμε μπροστά σ’ ὅλους τούς θανάτους καί πάνω ἀπ’ ὅλους τούς τάφους τό «Χ ρ ι σ τ ό ς Ἀ ν έ σ τ η»!
Αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν!
Διάπυρος εὐχέτης ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι
Ὁ Αὐστραλίας Σ Τ Υ Λ Ι Α Ν Ο Σ
ΠΑΣΧΑ 2017
