Ένα πρωί, ο Σάββας ή Sam -όπως τον φωνάζουν στην Αυστραλία- έπλενε το αυτοκίνητό του, έξω από το σπίτι του, στο Springvale της Μελβούρνης. Άκουσε Ινδική μουσική να φτάνει στα αυτιά του από μακριά και γύρισε να κοιτάξει από που ερχόταν.
Λίγο πιο κάτω είδε έναν νεαρό με ακουστικά. Άκουγε μουσική δυνατά και σιγοτραγουδούσε. Τον φώναξε. Ο νεαρός δεν άκουσε. Ο Σάββας τον ξαναφώναξε κι εκείνος γύρισε προς το μέρος του.
"Τον φώναξα γιατί μου άρεσε η μουσική που άκουγε. Η Ινδική μουσική μου θυμίζει τις εποχές που ήμουν νέος και πήγαινα στο σινεμά," μας είπε ο 72χρονος Σάββας Κατακουζηνός.
Ζήτησε από τον νεαρό να ακούσει μουσική κι εκείνος του πρόσφερε ένα από τα δυο ακουστικά του. Άρχισαν να συζητούν και σύντομα συνειδητοποίησαν, ότι δεν ήταν μόνο η κοινή αγάπη για την Ινδική μουσική που τους συνέδεε.
Source: Chris Hopkins
"Μου είπε οτι τον λένε Yunus και ότι είναι από την Βιρμανία. Δεν είχε δουλειά. Διέκρινα στα μάτια του νοσταλγία. Την γνώριζα καλά αυτή τη νοσταλγία," μας είπε ο Σάββας. Ζήτησε τον αριθμό του Yunus.
Διαφορετικές Εθνικότητες, Παρόμοιες Ιστορίες
Τηλεφώνησε στον Yunus δύο εβδομάδες αργότερα. Μίλησαν, συναντήθηκαν μερικές φορές και παρά τη μεταξύ τους διαφορά ηλικίας μια ιδιαίτερη φιλία άρχισε να δημιουργείται.
Ο Σάββας του πρόσφερε δουλειά στην επιχείρησή του.
"Ο Yunus, ήταν συχνά λυπημένος και χαμένος στις σκέψεις του. Τον ρώταγα τι σκεφτόταν και δεν μου έλεγε," μας είπε ο Σάββας.
Πίσω από τη λύπη στο πρόσωπο του 27χρονου Ροχίνγκια πρόσφυγα, που ζει στην Μελβούρνη, με προσωρινή άδεια παραμονής, κρύβεται το δράμα που βιώνει. Δεν έχει κανέναν δικό του στην Αυστραλία. Τα έντεκα μέλη της οικογένειάς του μεταξύ των οποίων και η μητέρα του, ζουν σε μια πρόχειρα φτιαγμένη πλαστική σκηνή σε καταυλισμό προσφύγων στο Bangladesh.
"Μου θύμισε τη δική μου ιστορία αλλά αυτό το παιδί υποφέρει πιο πολύ," λέει ο Σάββας.
Ο ίδιος μετανάστευσε από τη Λήμνο, στην Αυστραλία το 1961, με την μητέρα και τρία από τα έντεκα αδέρφια του, λίγα χρόνια αφού έχασε τον πατέρα του σε ένα τραγικό ατύχημα που συνέβη μπροστά στα μάτια του.
"Ήμουν μόλις 15 χρονών. Το πρωί της επόμενης μέρας από την άφιξή μου, πήγα να βρω δουλειά για να βοηθήσω την οικογένειά μου. Δεν ήξερα τη γλώσσα. Δούλευα έξι μέρες την εβδομάδα, 15 ώρες την ημέρα. Έτρεχα στο σταθμό του τρένου στο Flinders για να προλάβω το τελευταίο δρομολόγιο. Υπήρξαν άνθρωποι που με βοήθησαν. Δουλέψαμε σκληρά και τα καταφέραμε," θυμάται ο Σάββας με τρεμάμενη φωνή.
Εκείνος, πέρασε δυσκολίες για να χτίσει τη ζωή του στην άλλη άκρη του κόσμου. Τον καταλαβαίνει καλά τον Yunus και όπως είπε, θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να τον βοηθήσει.
"Έχει καλή καρδιά. Είναι φτωχός αλλά τίμιος. Όπως ήμασταν κι εμείς όταν ήρθαμε στην Αυστραλία," λέει ο Σάββας και εξομολογείται ότι τον Yunus τον φωνάζει γιό του.
Δείτε το ντοκιμαντέρ 'She Called Me Red', φτιαγμένο αποκλειστικά για το Instagram. Ακολουθείστε μας στη διεύθυνση @sbs.online.documentaries στο Instagram από τις 7 Οκτωβρίου και δείτε πώς ο Yunus κάνει μια νέα αρχή στην Αυστραλία.
Share
