Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του ομογενούς εκπαιδευτικού Παναγιώτη Φωτάκη ο οποίος σε ηλικία οκτώ ετών ήταν ένας από τους επιβάτες του ισπανικού πλοίου «Μπεγκόνια».
Με αφορμή λοιπόν την δική του εμπειρία πάνω στο πλοίο ο ομογενής εκπαιδευτικός που έλκει την καταγωγή του από την Ρόδο, προχώρησε αρχικά στην έρευνα και καταγραφή συγγραμμάτων που αφορούν τις 900 νεαρές Ελληνίδες «νύφες», οι οποίες τον Ιούνιο του 1957 έφτασαν στο λιμάνι Port Philip Bay της Μελβούρνης με μια φωτογραφία στο στέρνο τους και την ελπίδα να συναντήσουν στην ξενιτιά τους μελλοντικούς συζύγους τους.
Αποτελεί δίχως αμφιβολία ένα σημαντικό κομμάτι της μεταναστευτικής ιστορίας των Ελλήνων της Αυστραλίας αφού στο πλοίο αυτό επέβαιναν συνολικά 962 επιβάτες εκ των οποίων οι 900 ήταν «νύφες» από την Ελλάδα.
Μάλιστα αυτό που ενδεχομένως να μη γνωρίζει ο πολύς ο κόσμος είναι πως οι γυναίκες αυτές έχουν περάσει στην ιστορία όχι μόνο επειδή διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της ελληνικής παροικίας της Αυστραλίας, αλλά και επειδή από την άφιξη τους μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει πλοίο που να έχει μεταφέρει τόσες μετανάστριες στην Αυστραλία με αυτή την ιδιότητα.
Ο κ. Φωτάκης ορμώμενος από την απήχηση που είχε η έρευνα του για τις νύφες, ειδικά στους ομογενείς της δεύτερης γενιάς, οι οποίοι δείχνουν αυξημένο ενδιαφέρον να αφηγηθούν τις ιστορίες των γονιών τους, αποφάσισε να ανοίξει ακόμα ένα κεφάλαιο, και να καταγράψει την ίδια ιστορία από μια διαφορετική οπτική, αυτή των ανδρών του Μπεγκόνια που με τη σειρά τους περίμεναν με μια φωτογραφία στο χέρι και ένα μπουκέτο λουλούδια να συναντήσουν για πρώτη φορά την γυναίκα της ζωής τους.
Ο καθηγητής Φωτάκης μέχρι στιγμής έχει ήδη έρθει σε επαφή με τρείς «γαμπρούς» της εποχής εκείνης εκ των οποίων ο ένας βρίσκεται στην Αδελαΐδα, ο δεύτερος στην Μελβούρνη και ο τρίτος στην Νέα Νότια Ουαλία και έχει ξεκινήσει να καταγράφει την ιστορία του Μπεγκόνια όπως την έζησαν οι νεαροί ομογενείς της εποχής.
