«The Inconsolable Clock», «Ο Απαρηγόρητος Χρόνος», αν θα μπορούσαμε να τον μεταφράσουμε στα Ελληνικά είναι ο τίτλος της ποιητικής σου συλλογής της Ελληνο-Κύπριας Αντρέας Δημητρίου. Διαβάζοντας την συλλογή της, η κ. Δημητρίου εμπνέεται από την ιστορία, κάποια πρόσωπα, πολιτικά και συγγενικά, αλλά και από κάποιες πόλεις και χώρες. Είναι δεμένη με την Ελλάδα, την Κύπρο και φυσικά με την Αυστραλία και το προάστιο Port Melbourne όπου και έζησε μεγάλο κομμάτι της ζωής της.
Για την νέα της συλλογή, ο ομογενής συγγραφέας Χρήστος Τσιόλκας λέει ότι αν και υπάρχει θρήνος στα ποιήματά της, υπάρχει ταυτόχρονα και αντίσταση και χαρά.
Greek Australian Andrea Demetriou's 'The Inconsolable Clock' Source: SBS Greek/Panos Apostolou
Μιλώντας στο Ελληνικό Πρόγραμμα, η κ. Δημητρίου είπε ότι πολλές φορές δεν είναι εύκολο να γράφει για αισιοδοξία μέσα σε τόσα δραματικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας.
Η ποιητική συλλογή παρουσιάσει στο Ελληνικό Κέντρο της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης. Αποσπάσματα διάβασαν ο καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Damien Kingsbury και ο συγγραφέας Arnold Zable, ενώ παρέμβαση έκανε και ο διευθυντής της Ελληνικού Μουσείου Μελβούρνης, Γιάννης Τατούλης.
Για το έργο της κ. Δημητρίου ο βραβευμένος συγγραφέας Arnold Zable έχει γράψει τα εξής: “Αυτό το έργο είναι αποτέλεσμα εκ-τοπισμού που έλαβε χώρα στην παιδική ηλικία της ποιήτριας. Η Δημητρίου χρησιμοποιεί την τέχνη της για να τραγουδήσει την οργή της, τη νοσταλγία της και τη δίψα της για δικαιοσύνη. Στο έργο της διαφαίνεται η βαθιά ευαισθησία της για την τύχη των συμπατριωτών της.”
Η συλλογή παρουσιάστηκε και στην Αδελαΐδα, στο πλαίσιο του 12ου Διεθνούς Συνεδρίου με τίτλο «Greek Research in Australia» στο Tonsley Campus του Πανεπιστημίου Flinders. Εκεί μίλησαν για την ποιητική συλλογή της κ. Δημητρίου ο καθηγητής Νεοελληνικών στο Πανεπιστήμιο Σίδνεϊ, Βρασίδας Καραλής, ο πρύτανης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Flinders, Kim Economides και ο καθηγητής Μιχάλης Τσιανίκας από το ίδιο ίδρυμα.
Ο κ. Τσιανίκας έγραψε για την ποιητική συλλογή: “Αποκαλυπτικά ποιήματα της Αντρέα, προικισμένη με ενστικτώδη δύναμη να συλλαμβάνει μια ξαφνική και τυχαία αχτίδα φωτός, πάνω στη σκοτεινή μεριά της Σελήνης... μετατρέποντας τη φωτισμένη επιφάνεια σε άναυδο τοπίο. Ποιήματα σε θαμπό φωτισμό, ζωγραφίζουν την απαρηγόρητη ώρα, όπως της μοίρας το δάκτυλο πάνω στο θαμπό τζάμι της μέρας... Αγωνιώδεις ζωές, εκπίπτοντα πρόσωπα, μισογκρεμισμένες ψυχές, μισοβυθισμένα τοπία, δίπλα στα κραταιότερα ονόματα: Καρπασία, Κηρύνεια, Αμμόχωστος, Μόρφου, Κώμα του Γιαλού.”
