Το υπουργείο Άμυνας της Αυστραλίας, υπολογίζει ότι περίπου 5.000 άτομα λείπουν από την επαρκή στελέχωση των ενόπλων δυνάμεων. Για το λόγο αυτό, στο πλαίσιο του σχεδίου Εθνικής Αμυντικής Στρατηγικής, το οποίο παρουσιάστηκε τον περασμένο Απρίλιο, εξετάστηκαν οι τρόποι αναπλήρωσης αυτού του κενού.
Προς αυτήν την κατεύθυνση, από τον προσεχή Ιούλιο, πολίτες από τη Νέα Ζηλανδία, θα μπορούν να καταταχθούν στις Αυστραλιανές ένοπλες δυνάμεις. Το ίδιο δικαίωμα θα παραχωρηθεί και από τον Ιανουάριο του 2025, σε πολίτες άλλων χωρών. Ωστόσο φαίνεται πως δίνεται σε πολίτες των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και του Καναδά. Προϋπόθεση να είναι μόνιμοι κάτοικοι Αυστραλίας, για τουλάχιστον 1 χρόνο, πριν την υποβολή της αίτησης τους. Επιπλέον, θα πρέπει να μην έχουν υπηρετήσει σε ένα ξένο σώμα στρατού, δύο χρόνια πριν την αίτηση τους.
Εφόσον ενταχθούν στις Αυστραλιανές ένοπλες δυνάμεις, εντός 90 ημερών υπηρεσίας, θα λάβουν και το δικαίωμα απόκτησης της Αυστραλιανής υπηκοότητας.
Η επιλογή των συγκεκριμένων 4 χωρών δεν είναι τυχαία, καθώς μαζί με την Αυστραλία, αποτελούν τη λεγόμενη συμμαχία ασφαλείας των «5 οφθαλμών» (5 Eyes Intelligence Alliance), και συνεπώς οι έλεγχοι ασφαλείας που θα απαιτηθούν θα είναι πιο εύκολοι.
Τα προβλήματα στρατολόγησης στις ADF
Η πρωτοβουλία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης έρχεται να αντιμετωπίσει ένα μείζον πρόβλημα στην στελέχωση των ενόπλων δυνάμεων.
Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, προστίθενται περίπου 350 νέοι ένστολοι. Εάν σε αυτόν τον πολύ μικρό αριθμό, συνυπολογιστεί η αφαίμαξη των τάξεων των ενόπλων δυνάμεων απ’ όσους αποστρατεύονται κάθε χρόνο, τότε προκύπτει και το κενό το οποίο η κυβέρνηση οριοθετεί στις 5.000 άτομα.
Το ερώτημα, επομένως, είναι γιατί οι αυστραλιανές ένοπλες δυνάμεις αφενός δεν μπορούν να προσλάβουν επαρκές στρατιωτικό προσωπικό, αφετέρου να περιορίσουν τους αυξημένους ρυθμούς αποστρατείας.
Όπως εξήγησε στη ραδιοφωνία ABC, ο Ρότζερ Σάναχαν, αμυντικός αναλυτής και αξιωματικός ε.α. των αυστραλιανών ενόπλων δυνάμεων, το πρόβλημα πρόσληψης έγκειται στο γεγονός ότι τα σύγχρονα οπλικά συστήματα επιβάλουν την πρόσληψη στελεχών που διαθέτουν πιο απαιτητικά κριτήρια γνώσεων και ειδικοτήτων, που αμείβονται πολύ καλύτερα στον ιδιωτικό τομέα.
Επιπρόσθετα, η ζωή ενός στρατιωτικού δεν είναι δύσκολη μόνο για τον ίδιον ή την ίδια, αλλά, πολύ περισσότερο και για την οικογένεια αυτού του στελέχους, όπως πρόσθεσε.
Πρωτοτυπεί η Αυστραλία;
Στο ερώτημα, κατά πόσο η Αυστραλία είναι η πρώτη χώρα που επιτρέπει σε ξένους πολίτες να υπηρετήσουν στις ένοπλες δυνάμεις της, ο κ. Σάναχαν σημείωσε ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις ΗΠΑ.
Ο κ. Σάναχαν συμπλήρωσε, πως αν και μέχρι πρότινος η Αυστραλία, έθετε τον όρο της υπηκοότητας προκειμένου κάποιος να υπηρετήσει στις ένοπλες δυνάμεις της, έχει κατά το παρελθόν στρατολογήσει άτομα από το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, και τη Νέα Ζηλανδία, σε κάποιες συγκεκριμένες ειδικότητες.
Πάντως, η κυβέρνηση δεν περιμένει θεαματικά αποτελέσματα από την αλλαγή σε αυτούς τους κανόνες πρόσληψης ενστόλων, καθώς ό,τι ισχύει για τους Αυστραλούς ισχύει και για τους αλλοδαπούς. Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς υπολογισμούς η πρωτοβουλία μπορεί να προσθέσει περίπου 350 στελέχη το χρόνο.
Η αξιωματική αντιπολίτευση από την πλευρά της δεν φαίνεται να εναντιώνεται στα κυβερνητικά σχέδια, ωστόσο, όπως υπογράμμισε ο σκιώδης υπουργός Εξωτερικών Σάιμον Μπέρμινγχαμ, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία καταδεικνύει την αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της άμυνας.
