Το Two-up είναι ένα πολύ απλό παιχνίδι. Πετάτε δύο νομίσματα στον αέρα... και στοιχηματίζετε στο αν θα πέσουν κορώνα ή γράμματα.
Είναι ένα παιχνίδι που είναι γενικά παράνομο στην Αυστραλία... εκτός από την σημερινή ημέρα, το ANZAC DAY.
Έχει γίνει παράδοση να παίζεται το παιχνίδι αυτό συχνά σε παμπ ή παρόμοιους χώρους στις 25 Απριλίου, ως μέρος των δραστηριοτήτων της κύριας ημέρας μνήμης της Αυστραλίας για όσους υπηρέτησαν στον πόλεμο.
Ο Craig Tibbits, ανώτερος ιστορικός του Αυστραλιανού Πολεμικού Μνημείου, αναφέρει πως πρόκειται για ένα τυχερό παιχνίδι που έπαιζαν τα στρατεύματα κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Μια απλή παράδοση που συνεχίστηκε το ANZAC Day.
Ο κ. Tibbits σημειώνει πως το παίξιμο του two-up ξεκίνησε στις 25 Απριλίου 1916, από τα αυστραλιανά στρατεύματα, που μέχρι τότε βρίσκονταν κυρίως στην Αίγυπτο.
Ο καθηγητής Bruce Scates, ιστορικός στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας στην Καμπέρα, τονίζει πως υπάρχει ένας βαθύς συμβολισμός και ένα βαθύ νόημα πίσω από τη σύνδεση μεταξύ του παιχνιδιού αυτού και του ANZAC Day.
Η εκστρατεία της Καλλίπολης
Όμως τι ακριβώς έκαναν οι Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες στην άλλη άκρη του κόσμου, στη σημερινή Τουρκία – όταν τότε ήταν Οθωμανική Αυτοκρατορία - στις 25 Απριλίου 1915;
Η Αυστραλία, όπως και οι περισσότερες χώρες της βρετανικής αυτοκρατορίας, προσέφερε στρατεύματα για να βοηθήσει τη Βρετανία όταν ξέσπασε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος το 1914.
Περίπου 30.000 από αυτά τα στρατεύματα, ήταν καθ' οδόν για να πολεμήσουν στο δυτικό μέτωπο στη Γαλλία, όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία ενεπλάκη στον πόλεμο από την πλευρά της Γερμανίας.
Μέσω της Αιγύπτου, εκτράπηκαν για να προσπαθήσουν να βγάλουν την βρετανική αυτοκρατορία από τον πόλεμο.
Η ναυτική απόπειρα για να γίνει αυτό δεν απέδωσε, οπότε επιχειρήθηκε χερσαία επίθεση, η οποία ξεκίνησε στις 25 Απριλίου του 1915.
Δείτε ακόμη
Ιστορίες των Anzacs απ΄την Ελλάδα
«Στις 25 Απριλίου 1915, μια συμμαχική δύναμη, το Μεσογειακό Εκστρατευτικό Σώμα -περιλάμβανε κυρίως Βρετανούς, Γάλλους, Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς- αποβιβάστηκε στη χερσόνησο της Καλλίπολης σε πολλά διαφορετικά σημεία. Για τους Αυστραλούς και τους Νεοζηλανδούς, είναι γνωστό ως ANZAC Cove. Ουσιαστικά έμειναν εκεί για οκτώ μήνες σε ένα μικρό αδιέξοδο καθώς οι Τούρκοι κατείχαν όλα τα ψηλά εδάφη. Και, στον όρμο ANZAC Cove, μπόρεσαν να δημιουργήσουν μόνο μια μικρή περίμετρο, μια μικρή παραλία, και να την κρατήσουν για οκτώ μήνες. Κοστίζοντας πάρα πολλές απώλειες», είπε ο κ. Tibbits
Ο κ. Tibbits λέει ότι αυτοί που αποβιβάστηκαν στην Καλλίπολη ήταν, για τα δεδομένα της εποχής, μια αρκετά διαφορετική ομάδα.
Ανεξάρτητα από την καταγωγή τους, οι Αυστραλοί που αποβιβάστηκαν στην Καλλίπολη υπέστησαν μια ανελέητη σφαγή.
Στον αιώνα και πλέον που πέρασε από τότε, πολλοί έχουν σχολιάσει την ειρωνεία του γεγονότος ότι η Αυστραλία πραγματοποιεί την κύρια ημέρα μνήμης της σε μια ημέρα που κάθε άλλο παρά θρίαμβος ήταν για τις αυστραλιανές ένοπλες δυνάμεις.
Ο καθηγητής Scates υποστηρίζει ότι αυτό συμβαίνει επειδή η ημέρα ερμηνεύεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
«Αυτό που είναι ενδιαφέρον, όμως, είναι ο τρόπος με τον οποίο αυτή η ήττα διεκδικείται ως ένα είδος νίκης. Έτσι, μια νίκη ενάντια στις αντιξοότητες, ενάντια στις συντριπτικές πιθανότητες. Η γοητεία της Ημέρας ANZAC είναι ότι τείνουμε να ρίχνουμε την ευθύνη για την καταστροφή στην Καλλίπολη στους Βρετανούς, έτσι ώστε να μην βρίσκουμε το λάθος στους εαυτούς μας», αναφέρει μεταξύ άλλων.
Για πολλούς Αυστραλούς η 25η Απριλίου παραμένει μια περίοδος με ανάμεικτα συναισθήματα και μια στιγμή μεγάλης σημασίας και υπερηφάνειας για όσους υπηρετούν στον αυστραλιανό στρατό.
