H Δευτέρα 19 Ιουλίου σηματοδότησε την συμπλήρωση οκτώ χρόνων από τότε που τέθηκε σε ισχύ το πρόγραμμα κράτησης μεταναστών και προσφύγων, σε υπεράκτια κέντρα της αυστραλιανής κυβέρνησης.
Κύρια Σημεία
- Νερό στον μύλο της συζήτησης έριξαν ακτιβιστές
- Διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην Βρισβάνη
- Για άθλιες συνθήκες μιλούν πρόσφυγες και μετανάστες
Από το 2013, οι αιτούντες άσυλο που φτάνουν στην Αυστραλία με κάποιο πλοιάριο στέλνονται στο Ναούρου και στην Παπούα Νέα Γουινέα για την επεξεργασία της αίτησή τους.
Η επέτειος αυτή πυροδότησε νέες εκκλήσεις για το κλείσιμο των εγκαταστάσεων και την απελευθέρωση των ανθρώπων που κρατούνται εκεί.
Περίπου 200 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από το Κέντρο Μεταβατικής Φιλοξενίας Μεταναστών του Μπρίσμπεϊν, καίγοντας αντίγραφα του νόμου περί μετανάστευσης της Αυστραλίας.
Κρατούμενος από την εφηβεία
Μέσα σε ένα από αυτά τα κέντρα κράτησης μεταναστών, ο 25χρονος Loghman Sawari προσδοκά την απελευθέρωσή του εδώ και οκτώ χρόνια.
Έφυγε από το Ιράν το 2013, αφού οι γονείς του τον παρότρυναν να ξεφύγει από τις κυβερνητικές διώξεις, κατά της αραβικής μειονότητας Αχγουάζι της χώρας.
Ενώ ο ίδιος έχει πυροβοληθεί, τα μεγαλύτερα αδέλφια του αντιμετώπισαν επανειλημμένα βασανιστήρια και φυλάκιση, ενώ το 2007, ο ξάδελφός του απαγχονίστηκε δημοσίως.
Ο μόλις 17 χρόνων τότε Loghman Sawari, ήταν ο νεότερος και ο πρώτος από την οικογένειά του που εγκατέλειψε τη χώρα.
Οι περισσότεροι από τους συγγενείς του που ζήτησαν άσυλο μετά από αυτόν, επέλεξαν να προσπαθήσουν να εγκατασταθούν στην Ευρώπη, αφού άκουσαν για το μακρύ τραυματικό ταξίδι του στο αυστραλιανό μεταναστευτικό σύστημα.
Ο ίδιος κάνει έκκληση για απελευθέρωση, τονίζοντας πως αθώοι άνθρωποι κρατούνται παρά την θέλησή τους σε παράκτια κέντρα.
Η αλλαγή του μεταναστευτικού νόμου
Μια ημέρα πριν ο κ. Sawari επιβιβαστεί σε πλοιάριο με προορισμό την Αυστραλία, η κυβέρνηση επέβαλε νόμο για την αποστολή των αιτούντων άσυλο που φθάνουν με κάποιο πλοιάριο στην χώρα, σε εξωχώρια κέντρα κράτησης μεταναστών και προσφύγων.
Όταν ο Sawari έφτασε στο Νησί των Χριστουγέννων στις 24 Ιουλίου, δεν γνώριζε ότι τα πράγματα είχαν αλλάξει.
Πέρασε τα επόμενα χρόνια στο νησί Manus και στο Port Moresby, πριν μεταφερθεί στην Αυστραλία με άλλους 200 ανθρώπους στο πλαίσιο του αμφιλεγόμενου νόμου για την περίθαλψη μεταναστών και προσφύγων εντός της χώρας.
Χρόνια μετά, αντιμετωπίζει την επ' αόριστον κράτησή του, ενώ δεν έχει μείνει ελεύθερος από τότε που ήταν έφηβος.
Όπως αναφέρει κοιτάζει στην τηλεόραση τους Αυστραλούς πολίτες να φροντίζουν τα ζώα τους και εύχεται να υπάρχει λίγος σεβασμός και για τους πρόσφυγες.
Οι ακτιβιστές λένε ότι η Αυστραλία πρέπει να τερματίσει την κράτηση μεταναστών και προσφύγων σε υπεράκτια κέντρα, όσο και σε εκείνα που βρίσκονται στο εσωτερικό της χώρας.
Επίσης υποστηρίζουν πως οι εναπομείναντες αιτούντες άσυλο που βρίσκονται υπό κράτηση θα πρέπει να σταλούν στη Νέα Ζηλανδία, καθώς η γείτονα έχει προσφερθεί να μετεγκαταστήσει πρόσφυγες από την Αυστραλία.
Ο εκπρόσωπος του Συνασπισμού Δράσης για τους Πρόσφυγες Ian Rintoul, κατηγορεί την ομοσπονδιακή κυβέρνηση πως κάνει ό,τι περνά από το χέρι της, για να κάνει τη ζωή αυτών των ανθρώπων δυσκολότερη.
Αν και ο τερματισμός του προγράμματος υπεράκτιας κράτησης μεταναστών και προσφύγων μοιάζει απίθανο να γίνει πράξη προς το παρόν, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση κατά καιρούς έχει δηλώσει ότι κανείς από όσους έχουν φτάσει με πλοιάριο δεν θα εγκατασταθεί ποτέ στην Αυστραλία.
