Η πολιτειακή κυβέρνηση της Βικτώριας, έδωσε το πράσινο φως για την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, που θα συνδέει το αεροδρόμιο της Μελβούρνης με το κέντρο της πόλης.
Όταν άνοιξε το 1970, το υπερσύγχρονο, τότε, αεροδρόμιο της Μελβούρνης, ήταν το κόσμημα της διεθνούς αεροπορικής μετακίνησης.
Ωστόσο, οι τακτικοί χρήστες του αεροδρομίου Tullamarine, γνωρίζουν πολύ καλά, σήμερα, τι σημαίνει η έλλειψη μιας σύνδεσης με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς σταθερής τροχιάς, ανάμεσα στο αεροδρόμιο και το κέντρο της πόλης, το οποίο απέχει 20 και πλέον χιλιόμετρα.
Το χάσμα μεταξύ αεροδρομίου και κυβέρνησης Βικτώριας
Τώρα, η εδώ και χρόνια, πολυαναμενόμενη απόφαση της κυβέρνησης της Βικτώριας, έχει ληφθεί για να προχωρήσει η κατασκευή αυτής της σύνδεσης.
Η απόφαση υπόσχεται να εξασφαλίσει την ευκολία στις μετακινήσεις για τους σχεδόν 100.000 επιβάτες που φτάνουν στο αεροδρόμιο κάθε μέρα.
Θα στηρίξει επίσης 51.000 θέσεις εργασίας και θα προσθέσει $5,9 δισεκατομμύρια δολάρια στην οικονομία της πολιτείας κάθε χρόνο, μετά την ολοκλήρωση του τρίτου διαδρόμου, για τον οποίο, επί του παρόντος, εκκρεμεί η έγκριση του ομοσπονδιακού κράτους.
Η Lorie Argus, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρίας διαχείρισης του αεροδρομίου, σημείωσε ότι, πλέον, έχει εγκαταλειφθεί η ιδέα για την κατασκευή υπόγειας σιδηροδρομικής σύνδεσης, παρότι η εταιρία πίστευε ότι αντιμετώπιζε, καλύτερα, τις μελλοντικές προκλήσεις της επιβατικής κίνησης.
Ο συμβιβασμός, ωστόσο, ήταν δύσκολος, μετά από χρόνια καθυστερήσεων και αδιεξόδων, τα οποία κορυφώθηκαν, φέτος, με την κατάθεση του πολιτειακού προϋπολογισμού της Βικτώριας.
Ο πολιτειακός υπουργός Οικονομικών, Τιμ Πάλλας, απείλησε να εξετάσει το ενδεχόμενο να κατασκευαστεί εναλλακτική σιδηροδρομική σύνδεση, με τη δεύτερη πιο πολυσύχναστη αεροπορική πύλη της Βικτώριας, το αεροδρόμιο Άβαλον (Avalon), στο Τζιλόνγκ (Geelong).
Τον περασμένο μήνα, ο επιδιαιτητής που διορίστηκε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, για να γεφυρώσει τις διαφορές των δύο πλευρών, συνέστησε να μην κατασκευαστεί υπόγειος σταθμός, εκτός και εάν το αεροδρόμιο μπορούσε να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο επιχειρηματικό σχέδιο εκμετάλλευσης.
Η εξαίρεση της Μελβούρνης
Η πρωθυπουργός της Βικτώριας, Jacinta Allan, επεσήμανε ότι η εταιρία διαχείρισης του αεροδρομίου, άλλαξε τη στάση της, μόνο την ημέρα, πριν από την ανακοίνωση της απόφασης στις 8 Ιουλίου.
Το γεγονός παραμένει ότι όλες οι καθυστερήσεις, έχουν αφήσει τη Μελβούρνη, σε μία μοναδική θέση, έναντι των άλλων μεγάλων Αυστραλιανών πόλεων.
Η κατασκευή της σιδηροδρομικής σύνδεσης του αεροδρομίου του Σύδνεϋ, ξεκίνησε το 1995, και ολοκληρώθηκε, εγκαίρως, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000.
Η σιδηροδρομική γραμμή της Βρισβάνης, προς το αεροδρόμιο, χρειάστηκε μόλις δύο χρόνια για να κατασκευαστεί, μεταξύ 1999 και 2001.
Την ίδια στιγμή, τα τελευταία στοιχεία της επιβατικής κίνησης του Tullamarine, αναδεικνύουν την επείγουσα ανάγκη μίας σύνδεσης. Ο αριθμός των επιβατών που χρησιμοποιούν το αεροδρόμιο, κάθε χρόνο, αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί, σε 76 εκ. μέχρι το 2042.
