Αποδοτικότητα και έλεγχος — δύο εμμονές της σύγχρονης ζωής.
Και αυτό είναι πιο εμφανές από οπουδήποτε αλλού στην ανάγκη μας να γνωρίζουμε πού βρίσκονται οι αγαπημένοι μας — ανά πάσα στιγμή.
Από την εφαρμογή εντοπισμού οικογένειας Life360 έως τις εφαρμογές Find My iPhone και Find My Device, όλο και περισσότεροι από εμάς παρακολουθούμε την τοποθεσία των παιδιών μας, των ηλικιωμένων γονιών μας, μερικές φορές ακόμη και του συντρόφου και των φίλων μας — 24 ώρες την ημέρα.
Η διευθύνουσα σύμβουλος της Relationships Australia New South Wales, Elisabeth Shaw, λέει ότι είναι εύκολο να δικαιολογήσουμε την επιθυμία μας να παρακολουθούμε.
Από πολλές απόψεις, η Αυστραλία είναι στην πραγματικότητα ασφαλέστερη από ό,τι στο παρελθόν.
Ο αριθμός των παραβατών που αντιμετώπισε η αστυνομία το 2023-24 ήταν ο χαμηλότερος που έχει καταγραφεί από το 2008 έως το 2009*, ενώ παρατηρήθηκε μείωση των ανθρωποκτονιών και των ληστειών.
Ωστόσο, ορισμένα εγκλήματα έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, όπως οι επιθέσεις που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία και οι σεξουαλικές επιθέσεις.**
Με αυτές τις εφαρμογές, για να γίνει ορατή η τοποθεσία, πρέπει να υπάρχει συναίνεση και από τους δύο χρήστες.
Είναι δύσκολο να βρούμε στοιχεία για το πόσοι άνθρωποι στην Αυστραλία παρακολουθούν άλλους ή παρακολουθούνται. Η Apple δηλώνει ότι δεν έχει πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες και η Life360 δεν απάντησε στα αιτήματα της SBS για πληροφορίες, αν και φαίνεται ότι ένας τεράστιος αριθμός από εμάς το κάνει.
Η Christine Milostnik χρησιμοποιεί την παρακολούθηση τοποθεσίας εδώ και χρόνια, καθώς την ηρεμεί να γνωρίζει πότε τα παιδιά της επέστρεφαν από το σχολείο όταν ήταν μικρότερα και, πέρυσι, να γνωρίζει ότι ο 18χρονος γιος της ήταν ασφαλής καθώς ταξίδευε με σακίδιο στην Ευρώπη.
Για έξι χρόνια, μπορούσε επίσης να παρακολουθεί τη μητέρα της που έπασχε από άνοια και μερικές φορές χάνονταν..
Στην οικογένεια Milostnik, όλοι ήταν υπέρ της παρακολούθησης, αν και η Christine λέει ότι δεν παρακολουθεί πλέον τα παιδιά της τώρα που έχουν μεγαλώσει.
Έρευνα που δημοσιεύθηκε από τον Επίτροπο eSafety τον Μάιο ανέφερε ότι σχεδόν ένας στους πέντε νέους ενήλικες ηλικίας 18 έως 24 ετών θεωρεί πλέον λογικό να παρακολουθεί τον ερωτικό του σύντροφο όποτε το επιθυμεί.***
Αυτό θέτει το ερώτημα: οι γονείς προετοιμάζουν τα παιδιά και τους νέους να αποδέχονται τη συνεχή παρακολούθηση χωρίς να την αμφισβητούν;
Και είναι αυτό σωστό;
Η Alyssa Carter πιστεύει ότι δεν είναι.
Πάντα αρνιόταν να παρακολουθεί τις κινήσεις της κόρης της, που σήμερα είναι 16 ετών, και λέει ότι η κόρη της θα φρίκαρε με την ιδέα.
Η κα Κάρτερ λέει ότι δεν θα επέτρεπε ποτέ σε έναν σύντροφο να παρακολουθεί την τοποθεσία της.όπως συμβαίνει συχνά, το πρόβλημα δεν είναι τόσο η τεχνολογία, όσο ο τρόπος με τον οποίο τη χρησιμοποιούμε.
Όσον αφορά την παρακολούθηση, το θέμα είναι η πρόθεση και η αμοιβαία συναίνεση.
Αν ελέγχετε πού βρίσκεται το παιδί σας στο λεωφορείο για να ξέρετε πότε να ετοιμάσετε το δείπνο, αυτό είναι ένα πράγμα, λέει.
Αλλά αν συλλέγετε στοιχεία για μια ανάκριση και το άτομο στην άλλη άκρη δεν αισθάνεται ότι έχει κανέναν έλεγχο πάνω στην ιδιωτική του ζωή ή τις κινήσεις του, αυτό μπορεί να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη και να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια.
Στις χειρότερες περιπτώσεις, η παρακολούθηση μπορεί να οδηγήσει σε εξαναγκαστικό έλεγχο — κάτι ιδιαίτερα ανησυχητικό σε μια εποχή που τα επίπεδα ενδοοικογενειακής βίας στην Αυστραλία έχουν φτάσει σε ιστορικά υψηλά επίπεδα.
Η κανονικοποίηση της παρακολούθησης μπορεί επίσης να οδηγήσει σε καταστάσεις όπου οι εκκλήσεις των θυμάτων για βοήθεια δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.
Η Elisabeth Shaw προσθέτει ότι η παρακολούθηση ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να αλλάξει τις προσδοκίες σε μια σχέση.
Τι γίνεται λοιπόν αν τα δύο μέρη δεν συμφωνούν σχετικά με τον τρόπο παρακολούθησης ή παρακολούθησης;
Η κ. Shaw λέει ότι αυτό υποδηλώνει ένα πρόβλημα εξουσίας και ελέγχου και απαιτεί συζήτηση.
Η Elizabeth Shaw λέει ότι εκτός από το να συζητάμε με τους άλλους, πρέπει επίσης να εξετάζουμε τις δικές μας αξίες σχετικά με τη συναίνεση, τον σεβασμό και την ιδιωτικότήτα — ειδικά καθώς τα παιδιά μας γίνονται ενήλικες.
Όσοι βιώνουν κακοποίηση μέσω της τεχνολογίας πρέπει να επισκεφθούν τον ιστότοπο του eSafety Commissioner, ο οποίος παρέχει πόρους και καθοδήγηση.
Εάν εσείς ή κάποιος γνωστός σας θέλετε να μιλήσετε για οικογενειακή ή ενδοοικογενειακή βία, καλέστε το 1800RESPECT στο 1800 737 732 ή καλέστε το Lifeline στο 13 11 14. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, καλέστε το 000.
