Οικονομικές δυσκολίες, επιπτώσεις στην ψυχική υγεία και χωρισμένες οικογένειες. Αυτές είναι ορισμένες μόνο από τις επιπτώσεις της τεράστιας καθυστέρησης της Αυστραλιανής κυβέρνησης να χορηγήσει την βίζα 489, γνωστή και ως εργασιακή βίζα, προς όσους έχουν κάνει αίτηση.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Μαριγιούμ Ιμτιάζ, της οποίας ο σύζυγος βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό στην Αυστραλία, ενώ η ίδια περιμένει εδώ και τρία χρόνια να εγκριθεί η βίζα της.
Η Ιμτιάζ ισχυρίζεται πως δεν περνάει μέρα που να μην της λείπει ο σύζυγός της.
«Αναφορικά με τη σχέση μου με τον σύζυγό μου, έχουν περάσει τρία χρόνια, ένας μήνας και 26 μέρες από τότε που τον είδα. Και παριστάνω πως είμαι χαρούμενη εξωτερικά. Αλλά πιστέψτε με, υπάρχει μεγάλη σύγχυση και αμηχανία στην σχέση μας. Μεγαλώνω μια κόρη χωρίς καμία υποστήριξη. Κι εκείνος ζει ολομόναχος στην Αυστραλία», ανέφερε η κ. Ιμτιάζ.
Σχεδόν 15.000 αιτήσεις μέσα σε ένα χρόνο
Το 2019, ο αριθμός των ατόμων που έκανε αίτηση για έκδοση εργασιακής βίζας με την ελπίδα να ζήσουν μόνιμα στην Αυστραλία έφτασε τις 15.000.
Η βίζα αυτή δίνεται σε άτομα με ειδικές δεξιότητες και με αρκετές ελλείψεις σε προσωπικό να υφίστανται στις επαρχιακές περιοχές της χώρας, το κενό αυτό έπρεπε να καλυφθεί.
Η ιστοσελίδα της Αυστραλιανής κυβέρνησης ενημέρωνε τους αιτούντες πως ο χρόνος αναμονής για την έκδοση της βίζας μπορεί να φτάσει μέχρι και τους οχτώ μήνες, με εκείνους να αποφασίζουν να πληρώσουν το αντίτιμο των 4.000 δολαρίων και να περιμένουν υπομονετικά.
Αρκετοί από αυτούς παραιτήθηκαν από τις δουλειές τους, πούλησαν τις κατοικίες τους και πήραν τις αποφάσεις για το μέλλον τους με βάση το γεγονός ότι θα ζούσαν στην Αυστραλία μέσα στους επόμενους 12 μήνες.
Μάλιστα, αρκετοί ανυπομονούσαν να συναντηθούν και πάλι με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τα οποία ήδη κατοικούσαν στην Αυστραλία.
Ωστόσο, η πανδημία έκλεισε απότομα τα σύνορα και έσβησε τις ελπίδες πολλών ανθρώπων που είχαν κάνει αίτηση για βίζα να εισέλθουν στην χώρα, τουλάχιστον προσωρινά.
Τρία χρόνια μετά την αίτησή τους και αφού τα σύνορα έχουν επιτέλους ανοίξει και πάλι, οι μετανάστες αυτοί δηλώνουν πως όχι μόνο μπορούν να βοηθήσουν με τις ελλείψεις σε εργασιακό προσωπικό, αλλά περιμένουν με ανυπομονησία να δουν και πάλι τις οικογένειές τους.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, πάνω από 3.500 αιτήσεις αναμένουν της έγκριση της κυβέρνησης.
Οι δηλώσεις της κ. Ιμτιάζ είναι χαρακτηριστικές.
«Το όνειρο της κόρης μου είναι να πάει μια βόλτα με τον μπαμπά της. Αλλά δυστυχώς τους τελευταίους μήνες έχει σταματήσει να ονειρεύεται. Σταμάτησε να του μιλάει. Νομίζει πως ο πατέρας της είναι ένας εικονικός χαρακτήρας αφού μπορεί να του μιλήσει και να τον δει στην οθόνη της αλλά δεν μπορεί να τον αγγίξει ή να τον αισθανθεί», συμπλήρωσε η Ιμτιάζ.
Κραυγή απόγνωσης από τους αιτούντες και η απάντηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης
Η νεαρή μητέρα, όπως και αρκετοί άλλοι που έχουν κάνει αίτηση και έχουν μείνει στον αέρα, στέλνει κραυγή απόγνωσης προς την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
«Έχω ένα ταπεινό αίτημα προς όποιον αφορά. Σας παρακαλώ εκδώστε τις αιτήσεις μας για την βίζα 489 καθώς είμαστε σχεδόν 1.400 κυρίως αιτούντες. Αν ακούει κανείς την φωνή μου και μπορεί να κάνει κάτι για εμάς ή να υψώσει την φωνή του για εμάς, τους παρακαλώ να το κάνουν. Εγώ και η οικογένειά μου βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ‘θα γίνει ή δεν θα γίνει’ και η κατάσταση αυτή είναι ψυχικά και συναισθηματικά απαίσια», τόνισε η κ. Ιμτιάζ.
Το υπουργείο Εσωτερικών από την πλευρά του, τόνισε μέσω εκπροσώπου του πως η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεσμεύεται να υποστηρίξει την οικονομική ανάκαμψη της Αυστραλίας εντοπίζοντας κρίσιμες ελλείψεις σε δεξιοτεχνίες και ελλείψεις σε προσωπικό, βοηθώντας τις βιομηχανίες να προσελκύσουν και να διατηρήσουν τους κατάλληλους κατόχους βίζας.
Σύμφωνα με την ίδια δήλωση, η κυβέρνηση εξετάζει μια σειρά από μέτρα με στόχο την άμεση επίλυση των ελλείψεων που αντιμετωπίζει η Αυστραλία σε ανερχόμενες δεξιοτεχνίες και προσωπικό, συμπεριλαμβανομένης της διερεύνησης για πιθανή βελτίωση της πολιτικής εργασιακής μετανάστευσης.
