Η μάνα μας χαρακτηρίζεται και είναι ως το πιο υπέροχο πλάσμα για αυτή τη μοναδική ιδιότητα που φέρει: αυτής της μητρότητας, και η οποία αποτελεί από την αρχή της ζωής μας μέχρι και το τέλος, τη ρίζα μας.
Κι όπως λένε πολλοί διαμορφώνει στην πάροδο των χρόνων την θέση μας μέσα στον κόσμο και τον καθρέφτη απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό.
Στο ελληνικό τραγούδι η Μάνα έχει τιμηθεί, δικαίως, στο ακέραιο. Η αναφορά σε εκείνη ενυπάρχει σε εκατοντάδες, αν όχι και χιλιάδες τραγούδια.
Αποτελεί η Μάνα, αγαπημένο θέμα για τους δημιουργούς, συνθέτες, στιχουργούς και ερμηνευτές.
Η μάνα έχει υμνηθεί, όχι μόνο στο τραγούδι, αλλά λίγο πολύ σε όλες τις εκφάνσεις της τέχνης, από πίνακες ζωγραφικής μέχρι ταινίες αφιερωμένες σ' εκείνην, και ασφαλώς στην ποίηση και ευρύτερα στην λογοτεχνία.
Ο Νίκος Καββαδίας στο ποίημά του "Θεσσαλονίκη", το έχει πει τόσο λιτά και περιεκτικά, τσακίζοντας κόκκαλα, που λένε, με δυο μόνο στίχους: "Εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται / σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού".
Στα τραγούδια για τη μάνα αντικατοπτρίζεται αυτός ο μοναδικός και πολύ ισχυρός δεσμός της μητέρας και του παιδιού, από διάφορες πλευρές και οπτικές, όπως ακριβώς και η ίδια η έτσι κι αλλιώς πολύ διάσταση σχέση.
Σε αυτό εδώ το αφιέρωμά μας ακούγονται τα ακόλουθα τραγούδια:
Βράχο-βράχο το καημό μου- Στέλιος Καζαντζίδης Μίκης Θεοδωράκης- Δημήτρης Χριστοδούλου
Μάνα- Γρηγόρης Μπιθικώτσης Μίκης Θεοδωράκης Κώστας Βίρβος
Μια μάνα είχα στη ζωή- Λουκάς Νταράλας
Μάνα- Γιώργος Νταλάρας Γιώργος Μυζάλης
Της μάνας η καρδιά- Παντελής Θαλασσινός Γιάννης Νικολάου- Alice Tori
Να πας να πεις της μάνας μου- Πόλυ Πάνου Γιώργος Ζαμπέτας- Χαράλαμπος Βασιλειάδης
