Η απώλεια κοραλλιών είναι η πραγματικότητα που βιώνει το μεγαλύτερο οικοσύστημα κοραλλιογενών υφάλων στον κόσμο, γνωστό ως Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος.
Ο Δρ Manuel Gonzalez Rivero είναι ο εκτελών χρέη Διευθυντή του ερευνητικού προγράμματος του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Θαλάσσιων Επιστημών.
Αναφέρει ότι έχει παρατηρηθεί περαιτέρω λεύκανση, η οποία προκαλείται κυρίως από τη θερμική καταπόνηση λόγω της κλιματικής αλλαγής, και δεν βοηθήθηκε από τους τροπικούς κυκλώνες Kirrilly και Jasper του περασμένου καλοκαιριού.
Το Ινστιτούτο παρουσίασε νέα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την έκταση της ζημίας.
Οι αρχικές έρευνες στο βόρειο Κουίνσλαντ δείχνουν ότι η κάλυψη των κοραλλιών έχει μειωθεί σε 12 από τους 19 υφάλους μεταξύ του νησιού Lizard και του Cardwell.
Περισσότερο από το ένα τρίτο της κάλυψης των κοραλλιών χάθηκε στον τομέα Cooktown-Lizard Island, η μεγαλύτερη ετήσια μείωση για το τμήμα αυτό στα 39 χρόνια παρακολούθησης.
Στο τμήμα του Cairns, η κάλυψη των κοραλλιών μειώθηκε κατά λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο στους πέντε υφάλους, ενώ στον τμήμα Innisfail, παρέμεινε στα ίδια επίπεδα στους τέσσερις υφάλους που ερευνήθηκαν.
Ο Δρ Rivero είπε ότι για το Lizard Island και άλλους υφάλους, η κάλυψη των κοραλλιών είναι γνωστή ως μέτρο της υγείας των υφάλων.
Η Δρ Maya Srinivasan είναι ερευνήτρια του Πανεπιστημίου James Cook και επισημαίνει ότι η απώλεια της κάλυψης των κοραλλιών μπορεί επίσης να επηρεάσει άλλες μορφές ζωής.
Μια πλήρης αξιολόγηση των επιπτώσεων στην κάλυψη των κοραλλιών σε όλους τους υφάλους θα είναι διαθέσιμη το επόμενο έτος.
Όμως, στον απόηχο αυτών των τελευταίων ευρημάτων, υπάρχουν νέες εκκλήσεις για καλύτερη δράση όσον αφορά την κλιματική αλλαγή από την κυβέρνηση, ώστε να συμβάλει στη διασφάλιση του μέλλοντος των υφάλων.
Ο Heron είναι ο πρόεδρος της για την κλιματική ευπάθεια και την πολιτιστική κληρονομιά.