Θλίψη προκαλεί στην ελληνική παροικία -και όχι μόνο- η είδηση του θανάτου του Νίκου Μπόλκα (Nick Bolkus), πρώην γερουσιαστή και ομοσπονδιακού υπουργού του Εργατικού Κόμματος, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών, ανήμερα τα Χριστούγεννα.
Ο πρώην ομοσπονδιακός υπουργός και γερουσιαστής επί σειρά ετών στη Νότια Αυστραλία, έφυγε «ειρηνικά το πρωί των Χριστουγέννων», όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της πολιτείας, Peter Malinauskas.
Ο Νίκος Μπόλκας γεννήθηκε στην Αδελαΐδα στις 17 Ιουλίου 1950 και μεγάλωσε στο West End, έχοντας ρίζες από το Καστελόριζο.
Η σχέση του με την πολιτική ξεκίνησε από πολύ νεαρή ηλικία: σύμφωνα με τη δήλωση του Peter Malinauskas, ήδη από το 1966 βοήθησε σε προεκλογική εκστρατεία του Don Dunstan στο Norwood, διανέμοντας προσωπικά επιστολές σε ψηφοφόρους ελληνικής καταγωγής.
Ο ομογενής εξελέγη για πρώτη φορά στη Γερουσία το 1980, εκπροσωπώντας τη Νότια Αυστραλία, και παρέμεινε μέχρι την αποχώρησή του το 2005, αποτελώντας έναν από τους μακροβιότερους γερουσιαστές της πολιτείας.
Στο Εργατικό Κόμμα, ξεχώρισε ως μια φυσιογνωμία με έντονο πολιτικό λόγο, οργανωτικές ικανότητες και ευρύ χαρτοφυλάκιο ενδιαφερόντων.
Υπήρξε σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Gough Whitlam, ενώ αργότερα υπηρέτησε ως υπουργός στις κυβερνήσεις Hawke και Keating, σε μια περίοδο όπου η ομοσπονδιακή πολιτική της Αυστραλίας διαμορφώθηκε καθοριστικά σε θέματα οικονομίας, κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και διεθνών σχέσεων.
Το αποτύπωμα του Νίκου Μπόλκα συνδέεται ιδιαίτερα με τη θητεία του ως υπουργού Μετανάστευσης και Εθνοτικών Υποθέσεων (Immigration and Ethnic Affairs) και ως υπουργού που επικουρούσε τον πρωθυπουργό για θέματα πολυπολιτισμικότητας, μετά την επανεκλογή της κυβέρνησης Keating το 1993 (μέχρι το 1996).
Η «σφραγίδα» του στην πολυπολιτισμική Αυστραλία
Πέρα από τις τυπικές πολιτικές ιδιότητες, εκείνο που πολλοί αναδεικνύουν ως ουσία της παρακαταθήκης του είναι η ανθρωπιστική διάσταση της πολιτικής του.
Από τις αναφορές και τα μηνύματα συλλυπητηρίων για αυτόν, ξεχωρίζει τα όσα έγραψε ο πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας, Peter Malinauskas, για την απόφαση που ο ίδιος θεωρούσε από τις σημαντικότερες της ζωής του: τη δυνατότητα παραμονής δεκάδων χιλιάδων Κινέζων πολιτών στην Αυστραλία μετά τα γεγονότα στην πλατεία Τιενανμέν το 1989, μια επιλογή που ο κ. Malinauskas περιέγραψε ως πράξη «ανθρωπιάς και ηθικής ηγεσίας».
Η αυστραλιανή κυβέρνηση είχε χορηγήσει μόνιμη διαμονή σε όλους τους Κινέζους φοιτητές που ζήτησαν άσυλο στη χώρα κατά τη διάρκεια της σφαγής στην πλατεία Τιενανμέν στις 4 Ιουνίου 1989 και στις δύο εβδομάδες που ακολούθησαν, τιμώντας την υπόσχεση που είχε δώσει ο τότε πρωθυπουργός Μπομπ Χοκ.
Ο Νίκος Μπόλκας με τον πρώην πρωθυπουργό Bob Hawke.
Η συγκεκριμένη πολιτική πράξη τον κατέταξε, στη συνείδηση πολλών, στους πολιτικούς που δεν αντιμετώπισαν τη μετανάστευση ως στενά διοικητικό ζήτημα, αλλά ως πυρήνα της εθνικής ταυτότητας και της κοινωνικής συνοχής της χώρας.
Στη δήλωσή του, ο Peter Malinauskas έκανε λόγο για έναν άνθρωπο που έχαιρε «βαθύτατου σεβασμού σε όλο το πολιτικό φάσμα», με «οξύ πνεύμα», ακούραστο υπερασπιστή του Εργατικού Κόμματος και γενναιόδωρο μέντορα για πολλούς. Τόνισε, επίσης, ότι η Νότια Αυστραλία έχασε έναν αφοσιωμένο δημόσιο λειτουργό και το κόμμα του έναν από τους μεγάλους του πρωταγωνιστές.
Μεταξύ εκείνων που εξέφρασαν τη θλίψη τους για την απώλεια του ομογενή πολιτικού ήταν και ο ομοσπονδιακός πρωθυπουργός Άνθονι Αλμπανίζι.
Σε δήλωσή του, σημείωσε ότι το Εργατικό Κόμμα «θρηνεί έναν από τους μεγάλους του γιους» και στάθηκε στη συνέπεια αρχών που τον χαρακτήριζε σε όλη τη δημόσια διαδρομή του, ενώ ανέδειξε τον εκλιπόντα ως τον πρώτο Ελληνοαυστραλό που υπηρέτησε σε ομοσπονδιακό υπουργικό συμβούλιο, ένα ιστορικό ορόσημο για την ομογένεια.
«Όπως αρμόζει στον πρώτο Ελληνοαυστραλό που υπηρέτησε ως υπουργός, ο Νικ Μπόλκας ήταν ένθερμος υποστηρικτής της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των πολιτών», ανέφερε ο κ. Αλμπανίζι.
Ο Νίκος Μπόλκας διατηρούσε σταθερό ενδιαφέρον για θέματα ελληνισμού, ενώ είχε και προσωπικούς δεσμούς με πρόσωπα της παροικίας και της δημόσιας ζωής, στηρίζοντας πάντα ζητήματα που αφορούσαν τον ελληνισμό στους Αντίποδες.
Την στήριξή του είχε εκφράσει και στο SBS, κατά την ανεπιτυχή πρόταση συγχώνευσης των δύο δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών δικτύων της χώρας, του ABC και του SBS.
O Νίκος Μπόλκας, είχε εμπλακεί στις πολιτικές συζητήσεις που αφορούσαν το μέλλον των δύο ραδιοτηλεοπτικών φορέων, τονίζοντας πως το SBS αποτελεί τη φωνή των μεταναστευτικών κοινοτήτων.
Ο Νίκος Μπόλκας αφήνει πίσω τη σύζυγό του Mary και τα παιδιά τους Aria, Mikayla και Nick.
