Ορισμένα δελφίνια στην Αυστραλία χρησιμοποιούν ένα ιδιαίτερο κόλπο για να ξετρυπώσουν ψάρια από τον πυθμένα της θάλασσας. Κυνηγούν με ένα σφουγγάρι στο ρύγχος τους, σαν κόκκινη μύτη κλόουν.
Χρησιμοποιώντας το σφουγγάρι για να προστατεύονται από τα αιχμηρά βράχια, τα δελφίνια κολυμπούν με το ρύγχος καλυμμένο. Σκάβουν στα χαλίκια στο βυθό αμμωδών διαύλων αναστατώνοντας ψάρια του είδους barred sandperch (ραβδωτό αμμώδες ψάρι) για να τα πιάσουν.
Αλλά αυτή η συμπεριφορά, που περνά από γενιά σε γενιά, είναι πιο περίπλοκη απ’ ό,τι φαίνεται, αναφέρει νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Royal Society Open Science.
Το κυνήγι με σφουγγάρι στο πρόσωπο επηρεάζει την ακρίβεια της ηχοεντοπιστικής ικανότητας των ρινοδέλφινων, δηλαδή την ικανότητά τους να εκπέμπουν ήχους και να ακούν τις ηχητικές αντανακλάσεις για να προσανατολιστούν.
«Έχει ένα αποτέλεσμα παρόμοιο με το να φοράς μάσκα», είπε η συγγραφέας της μελέτης Έλεν Ρόουζ Τζέικομπς, θαλάσσια βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Άαρχους στη Δανία. «Όλα φαίνονται λίγο παράξενα, αλλά μπορείς να μάθεις πώς να το αντισταθμίσεις».
Η Τζέικομπς χρησιμοποίησε ένα υποβρύχιο μικρόφωνο για να επιβεβαιώσει ότι τα «σφουγγαράτα» δελφίνια στον Κόλπο Shark της Αυστραλίας συνέχιζαν να χρησιμοποιούν τους ηχοεντοπιστικούς ήχους τους για να καθοδηγούνται. Στη συνέχεια, δημιούργησε μοντέλα για να μελετήσει πόσο παραμορφώνεται το ηχητικό κύμα λόγω του σφουγγαριού.
Δύσκολη μέθοδος που λίγοι συνεχίζουν
Για όσα άγρια δελφίνια έχουν κατακτήσει την τεχνική του κυνηγιού με σφουγγάρι στη μύτη, οι επιστήμονες λένε ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά αποδοτική μέθοδο για να πιάσουν ψάρια. Τα άγρια θαλάσσια σφουγγάρια ποικίλουν σε μέγεθος, από όσο ένα μπαλάκι του μπέιζμπολ μέχρι ένα πεπόνι.
Το κυνήγι με σφουγγάρι «είναι σαν να κυνηγάς με δεμένα μάτια, πρέπει να είσαι εξαιρετικά καλός και καλά εκπαιδευμένος για να το πετύχεις», ανέφερε ο Μορίς Κάντορ, θαλάσσιος βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Πολιτείας του Όρεγκον, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα.
Η δυσκολία ίσως εξηγεί γιατί η συμπεριφορά αυτή είναι τόσο σπάνια, μόνο περίπου το 5% του πληθυσμού των δελφινιών που μελετήθηκαν στον Κόλπο Shark την εφαρμόζει. Πρόκειται για περίπου 30 δελφίνια συνολικά, σύμφωνα με την Τζέικομπς.
«Χρειάζονται πολλά χρόνια για να μάθει ένα δελφίνι αυτή την ιδιαίτερη δεξιότητα κυνηγιού, δεν συνεχίζουν όλοι», είπε ο θαλάσσιος οικολογος Μπόρις Βορμ από το Πανεπιστήμιο Νταλχάουζι στον Καναδά, που επίσης δεν συμμετείχε στην έρευνα.
Τα μικρά δελφίνια περνούν συνήθως τρία ή τέσσερα χρόνια με τις μητέρες τους, παρατηρώντας και μαθαίνοντας κρίσιμες δεξιότητες επιβίωσης.
Η λεπτεπίλεπτη τέχνη του κυνηγιού με σφουγγάρι «μεταδίδεται μόνο από τη μητέρα στο μικρό της», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης και θαλάσσια βιολόγος του Πανεπιστημίου Τζόρτζταουν, Τζάνετ Μαν.
