Στην Ανταρκτική, 3.000 χιλιόμετρα μακριά από την Αυστραλία, υπάρχει ένας παλιός εγκαταλελειμμένος σταθμός. Ο σταθμός Wilkes, που βρίσκεται τρία χιλιόμετρα από τον σταθμό Casey, κατασκευάστηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1957, αλλά η διαχείρισή του μεταφέρθηκε στην Αυστραλία δύο χρόνια αργότερα. Ο σταθμός λειτούργησε για άλλα 10 χρόνια πριν κλείσει οριστικά το 1969.
Οι Αυστραλοί, κάποια στιγμή, παράτησαν τον σταθμό όπως ήταν και έφυγαν. Πριν από μερικούς μήνες, μια γαλλική ομάδα επιθεώρησης εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με την εγκαταλελειμμένη βάση στην Ανταρκτική, λέγοντας, ότι αποτελεί σαφή κίνδυνο για το περιβάλλον με αναφορές για πετρελαιοκηλίδες στην περιοχή.
Η περιοχή των 33 εκταρίων είναι γεμάτη με περίπου 3.000 σκουριασμένα βαρέλια, τα οποία, προηγουμένως, περιείχαν ή εξακολουθούν να περιέχουν καύσιμα και άλλες επικίνδυνες ουσίες. Επίσης, υπάρχουν πολλά κτίρια γεμάτα με αμίαντο, καθώς και μια σειρά απορριμμάτων, συμπεριλαμβανομένων μπαταριών, παλαιών κουτιών με τρόφιμα και πτώματα ζώων.
Ένα μέρος της βάσης είναι θαμμένο κάτω από τον πάγο και το χιόνι. Η αναφορά της Γαλλικής ομάδας επισημαίνει: «Η παρουσία κτιρίων μερικώς ή πλήρως καλυμμένων με απόβλητα και ρύπους διαφόρων ειδών σε σημαντικές ποσότητες, ενέχει σαφή κίνδυνο για το περιβάλλον της Ανταρκτικής και τα εξαρτώμενα, και συναφή, οικοσυστήματα της, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων οικοσυστημάτων».
Ο Αυστραλός θαλάσσιος οικοτοξικολόγος, Ντάρεν Κόπελ, που επισκέφτηκε τον σταθμό Wilkes πριν από αρκετά χρόνια, είπε ότι προς το παρόν όλες οι τοξικές και χημικές ουσίες και τα απόβλητα είναι παγωμένα. Όμως, θα προκληθεί τεράστια καταστροφή εάν αρχίσουν να ξεπαγώνουν. Ο Δρ Κόπελ, είπε, ότι η Αυστραλία έχει ηθική και νομική υποχρέωση να διασφαλίσει ότι η Ανταρκτική θα παραμείνει καθαρή. Ωστόσο, προειδοποίησε ότι οποιεσδήποτε επιχειρήσεις καθαρισμού πρέπει να βασίζονται σε ολοκληρωμένη παρακολούθηση και επιστημονικές αξιολογήσεις.
