Παράλληλα, οι Ρεπουμπλικάνοι ανέκτησαν και την πλειοψηφία στη Γερουσία, ενώ ενδέχεται να διευρύνουν την πλειοψηφία και στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Για μία ακόμη φορά οι δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω.
Οι προβλέψεις έκαναν λόγο για μια μάχη στήθος με στήθος, στις λεγόμενες αμφιταλαντευόμενες πολιτείες. Ο Ντόναλντ Τραμπ, όμως, σάρωσε, καταφέρνοντας να κερδίσει στις 5 από τις επτά, ενώ προηγείται και στην Αριζόνα και τη Νεβάδα. Η νίκη του είναι συντριπτική, καθώς κατάφερε να αυξήσει τα ποσοστά του σε εθνικό επίπεδο κατά περίπου 3 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ αύξησε τις δυνάμεις του και στις περισσότερες κομητείες-εκλογικές περιφέρειες.
Είναι μάλιστα πιθανό να κερδίσει και το ποσοστό της λαϊκής ψήφου, οπότε θα είναι και ο πρώτος Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος πρόεδρος από το 2004, που καταφέρνει κάτι αντίστοιχο.
Τι φανερώνει μια πρώτη ανάλυση των αποτελεσμάτων
Το κυρίαρχο θέμα που φαίνεται να έγειρε αποφασιστικά την πλάστιγγα υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ, ήταν η οικονομία και κατ’ επέκταση η αποδοκιμασία των ψηφοφόρων προς την οικονομική πολιτική του Τζο Μπάιντεν. Μια αποδοκιμασία, που εισέπραξε σε μεγάλο βαθμό η Κάμαλα Χάρις.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε πολλά exit polls, η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων εξέφραζε είτε δυσαρέσκεια ή θυμό, σε σχέση με την κατεύθυνση που είχαν πάρει τα πράγματα στις ΗΠΑ, αξιολογώντας ως σοβαρότερα θέματα την οικονομία και το μεταναστευτικό.
Κατ’ αντιπαράθεση, η Κάμαλα Χάρις, δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε να αποστασιοποιηθεί από τις οικονομικές επιλογές της διακυβέρνησης Μπάιντεν, στο θέμα καταπολέμησης του πληθωρισμού. Σε βαθμό, μάλιστα, που όταν είχε ερωτηθεί σχετικά κατά πόσο θα ακολουθούσε τις ίδιες πολιτικές, απάντησε ότι δεν θα άλλαζε απολύτως τίποτα.
Το αποτέλεσμα ήταν πολλοί ψηφοφόροι να τονίζουν στις απαντήσεις τους στα exit polls ότι η οικονομική τους θέση ήταν πολύ καλύτερη επί προεδρίας Τραμπ, και αυτό καθόρισε την ψήφο τους υπέρ του.
Διεισδυτικότητα Τραμπ παντού
Ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά του και με πολλές και διαφορετικές δημογραφικές ομάδες, αλλά, ακόμη και σε θεωρούμενα ‘κάστρα’ των Δημοκρατικών.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στη Νέα Υόρκη, κατάφερε να μειώσει τη διαφορά του, από τις 23 μονάδες που είχε το 2020, έναντι του Τζο Μπάιντεν, στις 11 μονάδες, τώρα, με την Κάμαλα Χάρις.
Στο Μπρόνξ, μάλιστα, ένα δημοτικό διαμέρισμα της Νέας Υόρκης, με πολύ μεγάλο πληθυσμό Πορτορικανών, κατάφερε να εξασφαλίσει 30%, τη στιγμή που όλοι προέβλεπαν καταποντισμό του με τη συγκεκριμένη εθνοτική ομάδα, λόγω της ρατσιστικής επίθεσης που εξαπέλυσε εναντίον τους ένας κωμικός, ο οποίος εμφανίστηκε πρόσφατα, στην προεκλογική εκδήλωση του Ντόναλντ Τραμπ, στη Νέα Υόρκη.
Η τελευταία φορά, που ένας Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος είχε καταφέρει αντίστοιχο ποσοστό στο Μπρόνξ, ήταν το 1984, όταν ο Ρόναλντ Ρέιγκαν είχε συντρίψει τον Δημοκρατικό αντίπαλο του Γουόλτερ Μοντέιλ.
Άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο ότι κατάφερε να αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά του με τους ισπανόφωνους Αμερικανούς, κερδίζοντας, μεταξύ άλλων την κομητεία του Miami-Dade. Είναι η πρώτη φορά που Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος κερδίζει αυτήν την κομητεία εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες, καθώς η πλειονότητα του πληθυσμού είναι ισπανόφωνοι και παραδοσιακά αποτελούσε προπύργιο των Δημοκρατικών.
Επιπλέον, ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να αυξήσει το ποσοστό του και ανάμεσα στους Αφρο-Αμερικανούς άνδρες από 12% το 2020 σε 20%, σε αυτές τις εκλογές. Στους δε νεαρούς άνδρες αύξηση την διεισδυτικότητα του από 35% σε 42%.
Και αυτό ακριβώς φαίνεται πως ήταν και ένα από τα κλειδιά για την εκλογική αποτυχία της Κάμαλα Χάρις…
Έτσι ακριβώς. Τη στιγμή που ο Ντοναλντ Τραμπ, ανέβαινε σε κρίσιμες εκλογικές περιφέρειες, η Κάμαλα Χάρις, έπεφτε κάτω από τον πήχη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι γυναίκες, που σύμφωνα με κάποιους δημοσκόπους πριν τις εκλογές εθεωρείτο μια καθοριστική ομάδα εκλογέων που θα μπορούσε να της δώσει τη νίκη. Γι’ αυτό άλλωστε έδωσε μεγάλη έμφαση στο θέμα των αμβλώσεων. Τελικά, οι γυναίκες δεν φαίνεται να κινητοποιήθηκαν υπέρ της στο βαθμό που το επιτελείο της ανέμενε, και πήρε το ίδιο ποσοστό ψήφων που είχε λάβει το 2020 ο Τζο Μπάιντεν.
Οι ομογενείς υποψήφιοι που εκλέγονται στο Κογκρέσο
Η Ρεπουμπλικανή Νικόλ Μαλλιωτάκη (Nicole Malliotakis) εξασφάλισε μία τρίτη θητεία, καθώς κέρδισε άνετα στην 11η Περιφέρεια της Νέας Υόρκης.
Εξίσου εύκολη νίκη πέτυχε και ο Δημοκρατικός Κρις Πάππας (Chris Pappas) στην 1η Περιφέρεια του Νιου Χάμσαϊρ, ανανεώνοντας τη θητεία του, για δύο ακόμη χρόνια.
H Δημοκρατική Μάγκι Γκουντλάντερ με καταγωγή από την Αβδέλλα Γρεβενών (Maggie Goodlander – σύζυγος του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας Τζέικ Σάλιβαν), η οποία κατέβαινε για πρώτη φορά, κέρδισε στη 2η Περιφέρεια του Νιου Χάμσαϊρ.
Ο Ρεπουμπλικάνος Μάικ Χαριδόπουλος (Mike Haridopolos) , εισέρχεται για πρώτη φορά στο Κογκρέσο, κερδίζοντας στην 8η Περιφέρεια της Φλόριντα.
Στη Φλόριντα, επίσης, επανεξελέγη θριαμβευτικά και ο Ρεπουμπλικάνος βουλευτής Κωνσταντίνος Μπιλιράκης (Gus Bilirakis ).
Την επανεκλογή της κατάφερε και η Δημοκρατική βουλευτής Ντίνα Τάιτους (Dina Titus) στην 1η Περιφέρεια της Νεβάδα.
Αντίθετα, στην 1η Περιφέρεια της Νέας Υόρκης, δεν κατάφερε να εκλεγεί για πρώτη φορά βουλευτής ο Τζον Άβλον (με καταγωγή από την Κέρκυρα), και μέχρι πρότινος αναλυτής του τηλεοπτικού σταθμού CNN
