Οι ζωντανοί κοραλλιογενείς ύφαλοι της Αυστραλίας αλλάζουν ραγδαία.
Ο Δρ. Thomas Holmes είναι ο επικεφαλής του Προγράμματος Θαλάσσιων Επιστημών στο Τμήμα Βιοποικιλότητας, Διατήρησης και Αξιοθέατων.
Την περίοδο 2024-2025, η Δυτική Αυστραλία βίωσε το πιο εκτεταμένο φαινόμενο λεύκανσης κοραλλιών που έχει καταγραφεί ποτέ στην πολιτεία.
Η λεύκανση των κοραλλιών συμβαίνει όταν τα κοράλλια αποβάλλουν την άλγη
που ζει στους ιστούς τους, με αποτέλεσμα να χάνουν το χρώμα τους και να εμφανίζονται λευκά.
Ο Δρ. Τζέιμς Γκίλμουρ είναι επιστήμονας στο Αυστραλιανό Ινστιτούτο Θαλάσσιας Επιστήμης.
Αναφέρει ότι ένας παράγοντας είναι το κύμα καύσωνα.
Αλλά η κύρια αιτία, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι η άνοδος της θερμοκρασίας λόγω των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Ο Δρ Γκίλμουρ επισημαίνει, ότι η θερμική καταπόνηση ήταν πιο έντονη και εκτεταμένη από ό,τι στο παρελθόν.
Οι περισσότεροι κοραλλιογενείς ύφαλοι στις βορειοδυτικές ακτές της Αυστραλίας υπέστησαν φέτος φαινόμενα λεύκανσης των κοραλλιών.
Οι ύφαλοι Mermaid και Clarke στο Rowley Shoals, περίπου 260 χιλιόμετρα ανοικτά του Broome, επλήγησαν έντονα, καταγράφοντας ποσοστά θνησιμότητας μεταξύ 61 και 90 τοις εκατό.
Αλλού, ο χαρακτηρισμένος ως Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά ύφαλος Ningaloo παρουσίασε μεγάλη λεύκανση και θνησιμότητα μεταξύ 31 και 60 τοις εκατό.
Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος επηρεάστηκε επίσης, καθιστώντας την πρώτη φορά που δύο ύφαλοι παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε αντίθετες πλευρές της χώρας υπέστησαν ταυτόχρονη λεύκανση.
Πέρυσι, ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος γνώρισε τη μεγαλύτερη ετήσια μείωση της κάλυψης των κοραλλιών σε δύο από τις τρεις περιοχές του.
Ο Δρ Γκίλμουρ αναφέρει ότι οι συνέπειες της λεύκανσης των κοραλλιών δεν αφορούν μόνο τον ύφαλο.
Περισσότεροι από 100 επιστήμονες και διαχειριστές θαλάσσιων περιοχών συγκεντρώθηκαν στο Περθ, για να συζητήσουν τα δεδομένα που συνέλεξαν τους τελευταίους έξι μήνες.
Τώρα θα εργαστούν για να καθορίσουν πόσο μπορούν ακόμη, να ανακάμψουν τα κοράλλια.
