نتایج یک مطالعه جدید حاکی از رایج بودن تقلب در فروش گوشت ماهی در فروشگاه ها و رستوران های استرالیا است و این به این معنی است که ممکن است گوشت ماهی که می خورید همان چیزی نباشد که سفارش داده اید.
در استرالیا، هفته سوم ماه نوامبر را به عنوان هفته ایمنی مواد غذایی یا بهداشت مواد غذایی نامگذاری کرده اند.
این هفته هر سال با یک موضوع یا تم ویژه معرفی می شود. به دلیل همه گیری بیماری کووید-۱۹، امسال برگزار کنندگان این هفته، تمرکز خود را بر روی موضوع «شستن دست ها قرار داده اند. چرا که آنها معتقدند شستن دست ها نه تنها از انتقال کروناویروس به افراد پیشگیری می کند بلکه از احتمال آلوده شدن بدن انسان به خیلی از باکتری ها یا ویروس هایی که می تواند در داخل بدن انسان تولید اشکال کند، جلوگیری می کند.
خانم دکتر شکوفه شمسی پژوهشگر دانشگاه چارلز استورت (Charles Sturt) در ایالت نیوساوت ولز است. او پژوهش هایی را در زمینه بهداشت و ایمنی غذاهای دریایی در استرالیا انجام داده است.
او در گفتگو با برنامه فارسی رادیو اس بی اس گفت غذای دریایی یکی از سالم ترین مواد غذایی در جهان است که امروزه بسیاری از پزشکان و متخصصان تغذیه، استفاده از آن را توصیه می کنند.
دکتر شمسی گفت: «بسیاری از متخصصان در واقع سفارش می کنند تا در صورت امکان بیشتر غذای دریایی بخورید - در مقایسه با گوشت قرمز یا انواع دیگر گوشت».
او افزود: «مصرف مداوم و دراز مدت غذای دریایی می تواند در پیشگیری از خیلی از بیماری ها – نه تنها بیماری های قلبی و عرقی بلکه از بیماری های دیگر مانند دیابت یا آلزایمر – کمک کند».
یکی از موضوعاتی که دکتر شمسی و گروه پژوهشی او در دانشگاه چارلز استورت بر روی آن تحقیق می کنند، موضوع «بهداشت بیماری های آبزیان» به ویژه بیماری هایی است که از طریق آبزیان به انسان منتقل می شود.
دکتر شکوفه شمسی Source: Shokoofeh Shamsi
او می گوید بحث بیماری های آبزیان بحث بسیار گسترده ای است و جنبه های مختلفی دارد.
یکی از مواردی که او و گروه پژوهشی او در دو سال گذشته روی آن تحقیق کرده اند موضوع «تقلب یا جایگزینی غذاهای دریایی» است.
دکتر شمسی پیش از ارائه توضیحات درباره پژوهش خود گفت برخی از پژوهشگران با توجه به اعتقادات افراد بر روی این موضوع تحقیق می کنند. به عنوان مثال برخی از افراد به دلایل مذهبی حاضر به خوردن ماهی های بدون فلس نیستند. بنابراین اگر تقلب یا جایگزینی غذاهای دریایی به صورتی رخ دهد که ماهی فلس دار به مصرف کننده ارائه شود (بدون آنکه مصرف کننده از آن اطلاع داشته باشد) این طبیعی است که این موضوع، باعث خدشه دار شدن حقوق مصرف کننده خواهد شد و در عین حال باعث آزرده خاطر شدن او خواهد شد.
او گفت: «حتی اگر بحث مصرف را کنار بگذاریم می بینیم که امروزه بسیاری از مردم به موضوع محیط زیست اهمیت می دهند. به عنوان مثال به حیواناتی که جمعیت آنها در معرض خطر قرار دارد. آنها به صورتی آگاهانه تصمیم می گیرند تا ماهی هایی را که جمعیت آنها در حال انقراض است را مصرف نکنند تا به این طریق به محیط زیست کمک کنند».
وی افزود: «اما اگر شاهد تقلب یا جایگزینی مواد غذایی باشیم به گونه ای که ماهی های در معرض خطر مورد مصرف قرار گیرند، طبیعتاً طرفداران حیوانات و طرفداران محیط زیست از این موضوع ناراحت می شوند».
این پژوهشگر دانشگاه چارلز استورت گفت موضوع اصلی تحقیق ما در واقع موضوع «بهداشت و سلامت مواد غذایی دریایی» است.
Barramundi (Instagram/@seafoodworks) Source: Instagram/@seafoodworks
دکتر شمسی گفت: «به عنوان مثال شما به رستوران می روید و سفارش ماهی باراموندی (Barramundi) می دهید. باراموندی یک ماهی استرالیایی است و همه تصور می کنند که اگر این ماهی را سفارش دهند، این ماهی در استرالیا پرورش داده شده است. حال تصور کنید که پس از مصرف این ماهی، شما مریض شوید و به دکتر مراجعه کنید. دکتر از شما می پرسد که چه خورده اید که مریض شده اید؟ و بالطبع شما هم به او می گویید من ماهی باراموندی خورده ام. دکتر هم بر اساس اطلاعاتی که شما در اختیار او قرار داده اید، می داند که این ماهی می تواند احیانا باعث چنین مشکلاتی شود. در نهایت شما اساسا بر اساس این موضوع که ماهی باراموندی استرالیایی را مصرف کرده اید، مداوا می شوید. حال آنکه اگر موضوع تقلب یا جایگزینی غذایی دریایی باشد، باید بگوییم که شما اصلا ماهی باراموندی استرالیایی نخورده اید. احتمال بالایی وجود دارد که ماهی که شما خورده اید یک ماهی وارداتی باشد که از نقطه ای در خارج از استرالیا وارد استرالیا شده است و شما آن را خورده اید و مریض شده اید».
وی افزود: «در واقع تمام اتفاقاتی که برای شما رخ داده است نمی بایست رخ دهد چرا که این اتفاقات بر اساس تقلب یا جایگزینی غذاهای دریایی رخ داده است».
خانم دکتر شمسی گفت: «این چیزی است که ما سعی می کنیم انجام دهیم و ببینیم که تقلب در موارد غذایی دریایی می تواند باعث چه بیماری ها و عوارضی از منظر مصرف کننده شود».
او در خصوص میزان رایج بودن این موضوع در استرالیا گفت: «تحقیقات نشان داده است که ۷۵ درصد از شرکت ها و موسساتی که مسئولیت فروش ماهی باراموندی را بر عهده داشته اند، ماهی هایی را می فروختند که نه تنها اصلا باراموندی نبوده است بلکه اصلا گونه دیگری از ماهی بوده اند».
دکتر شمسی افزود: «بر اساس یافته های یک پژوهش دیگر در استرالیا ۶۰ درصد از افرادی که ماهی باراموندی استرالیایی می فروشند در واقع ماهی باراموندی را می فروشند که به استرالیا تعلق ندارد و از کشورهای دیگر وارد استرالیا شده است و ۵۰ درصد از مصرف کنندگان نمی دانند که ماهی باراموندی که خریداری می کنند باراموندی استرالیایی نیست و متعلق به کشور دیگری است».
وی خاطر نشان کرد: «من نمی گویم که اگر یک ماهی از کشوری دیگر وارد استرالیا می شود حتما بد است. اما نکته در آنجا است که این، حق مصرف کننده است که دقیقا بداند چیزی را که می خرد چه هست و از کجا به استرالیا آمده است».
این پژوهشگر دانشگاه چارلز استورت به کلیه مصرف کنندگان مواد غذایی دریایی توصیه می کند تا به عنوان یک مصرف کننده از فروشنده یا ارائه کننده موارد غذایی بپرسند که این ماهی دقیقا چه ماهی است و از کجا وارد استرالیا شده است تا اگر تصمیم به مصرف مواد غذایی دریایی می گیرید «تصمیمی آگاهانه» بگیرید.
