گزارش آکسفام درباره "شرایط تکان دهنده" کارگرانی که برای شرکت های مشهور پوشاک استرالیایی کار می کنند

کارگرانی که حقوق کافی برای گذران زندگی خود دریافت نمی کنند، امنیت بسیار پایین و "بهره کشی سیستماتیک". اینها تنها برخی از ادعاهایی هستند که در تازه ترین گزارش سازمان آکسفام (Oxfam) درباره وضعیت کاری کارگرانی که در چرخه تامین پوشاک برخی از مارک های تجاری معروف استرالیایی فعالیت می کنند به آنها اشاره شده است.

21-year-old, Tania, who works as a sewing operator in central Bangladesh. Image/Supplied, OxFam) NO ARCHIVING Source: AAP Image/Supplied, OxFam

کارگرانی که حقوق کافی برای گذران زندگی خود دریافت نمی کنند، امنیت بسیار پایین و "بهره کشی سیستماتیک".

اینها تنها برخی از ادعاهایی هستند که در تازه ترین گزارش سازمان آکسفام (Oxfam) درباره وضعیت کاری کارگرانی که در چرخه تامین پوشاک برخی از مارک های تجاری معروف استرالیایی فعالیت می کنند به آنها اشاره شده است.

تانیا کارگر فعال در صنعت تولید پوشاک است که برای مارک های تجاری نامدار استرالیایی لباس تولید می کند.

این زن ۲۱ ساله به عنوان اپراتور بخش دوزندگی در یک تولیدی پوشاک واقع در مرکز بنگلادش کار می کند. این زن برای آنکه اطمینان حاصل کند خانواده اش می تواند با حقوق اندکش به زندگی ادامه دهد، مجبور شده است تا دخترش را به مکانی واقع در ۲۵۰ کیلومتر دورتر از مکانی که در آن کار می کند بفرستد و تنها می تواند دو بار در سال فرزندش را ببیند.

او یکی از صدها کارگر شاغل در بخش تولید پوشاک در بنگلادش و ویتنام است که روزانه زندگی خود را با رنج و عذاب سپری می کنند. این در واقع یکی از مشکلات این افراد است که به تازگی در گزارش سازمان آکسفام به آن اشاره شده است.

سازمان مذکور این گزارش را امروز دوشنبه ۲۵ فوریه منتشر شده کرده است. عنوان این گزارش "تولید فقر" است. در این گزارش مشخص شده است که برخی از مارک های تجاری نامدار استرالیایی در عرصه پوشاک بیشتر از آنکه به خود افراد شاغل در این صنایع توجه کنند، نگران لباس های تولیدی خود هستند. 

در این گزارش به نبود تهویه مناسب حین کار این افراد و حضور شرایط کاری بسیار وحشتناک اشاره شده است.

آکسفام در این گزارش نوشته است: "یافته های این گزارش شوکه کننده و پژوهش های انجام گرفته وحشتناک هستند".

پژوهشگران برای تهیه این گزارش با بیش از ۱۳۰ کارخانه دار، مدیر و افراد دارای مسئولیت های بالا گفتگو کردند. آنها همچنین با ۴۷۲ زن شاغل در این کارخانه ها که در تامین پوشاک مارک های تجاری استرالیایی مانند Kmart, Target, Big W, Cotton On  و مارک های تجاری دیگر نقش دارند، مصاحبه کردند.

در این گزارش آمده است: "بهره کشی سیستماتیک کارگران"، شرکت های استرالیایی را قادر ساخته تا در هنگام خریداری مایحتاج اولیه خود با تحت فشار قرار دادن گردانندگان کارخانه ها، هزینه های تولیدی را کاهش دهند.

بنا به گزارش مذکور، از جمله ترفندهایی که آنها در هنگام خریداری مواد اولیه خود به کار می گیرند می توان به مذاکرات پیوسته در خصوص پایین آوردن قیمت ها، قراردادهای کوتاه مدت کاری با کارخانه ها و کاهش زمان تحویل کالا حین گنجاندن جریمه هایی پیرامون عدم پیروی از این مقررات کرد.

در برخی از موارد در ویتنام، مصاحبه شوندگان گفتند که خریداران حتی اصرار داشتند که یک سری دستگاه های اطفاء حریق خودکار را در مکانی که محصولات نهایی نگهداری می شود، نصب کنند اما آنها چنین الزاماتی را برای طبقه دیگری از کارخانه که در آن، ماشین های خیاطی در حال کار بودند و احتمال آتش سوزی وجود داشت، مطرح نکردند.

در این گزارش همچنین آمده است که ۱۰۰ درصد کارگرانی که در بنگلادش با آنها مصاحبه انجام گرفته است، حقوق مکفی برای گذران زندگی دریافت نکرده اند و حتی نه نفر از هر ۱۰ نفر کارگر، توانایی خرید غذای کافی برای خود و خانواده خود را تا دریافتی ماه آینده خود نداشته اند.

بر اساس یافته های این گزارش، اکثر این کارگران، با خوردن غذاهایی مانند برنج و سیب زمینی و در برخی مواقع با خوردن برنج تخمیر شده با فلفل سعی کرده اند تا شکم خود را سیر کنند.

بر اساس یافته های این گزارش در ویتنام، حقوق و دستمزدها کمی بالاتر بوده است اما هنوز هم حقوق و دستمزد هفت نفر از هر ۱۰ نفر کارگر مکفی نبود.

گفتنی است شرکت های Cotton On, Kmart, Target و City Chic در استرالیا پیش از انتشار گزارش امروز آکسفام به تعهد خود برای تامین حقوق و دستمزدی مکفی در چرخه تولید خود تاکید کرده اند.

مارک های تجاری که تا کنون در انجام این امر کوتاهی کرده اند عبارتند از Myer, Best and Less, Bonds, Country Road, Forever New و Peter Alexander.