دامپزشکان استرالیایی از دولت درخواست کرده اند تا برای معضل کاهش قابل توجه تعداد متخصصین در این زمینه پزشکی راه حلی پیدا کند. درخواست دامپزشکان استرالیایی در حالی مطرح می شود که بسیاری از این پزشکان به دلیل استرس های ناشی از کار خود در حال ترک این حرفه هستند.
بر اساس یک نظرسنجی جدید در استرالیا، همگام با افزایش تعداد دامپزشکان استرالیایی که از حرفه خود رویگردان می شوند، حیوانات خانگی در کشور نیز ممکن است در آینده کوتاه در معرض خطرات فراوانی قرار گیرند. بر اساس این نظرسنجی، دامپزشکان گفته اند آنها به دلیل استرس های مداوم کاری و حقوق پایین چنین تصمیمی گرفته اند.
این نظرسنجی توسط "انستیتوی لینکلن" انجام شده است. در این نظرسنجی یافته شده است که در حدود ۹۰ درصد از مالکان بیزنس های دامپزشکی و مدیران این کسب و کارها گفته اند آنها طی دو تا سه سال گذشته با مشکلات بی سابقه ای در خصوص استخدام نیروی جدید روبرو شده اند.
چهل و یک درصد از این افراد گفته اند آنها بیشتر از شش ماه برای استخدام یک دامپزشک جدید منتظر مانده اند. نتایج این نظرسنجی حاکی از آن است که ۱۸ درصد از این افراد حتی برای مدت دو سال یا بیشتر وقت صرف کرده اند تا در نهایت موفق به استخدام یک دامپزشک برای کلینیک خود شوند.
گری ترنبل مدیر انستیتوی لینکلن که خود یک دامپزشک جراح است می گوید کمبود دامپزشک به دلیل نبود فارغ التحصیلان این رشته پزشکی نیست بلکه به دلیل آن است که تعداد دامپزشکانی که این حرفه را ترک می کنند "در مقیاسی بسیار بالا است".
او در گفتگو با خبرگزاری آسویشیتدپرس استرالیا گفت: "من مدت ۲۳ سال است که دامپزشک هستم و شخصا تصمیم گرفته ام تا از این صنعت فاصله بگیرم".
او گفت: "مشاهده دشواری هایی که صاحبان کلینیک های دامپزشکی با آن روبرو هستند و تیم شاغل در آنها بسیار هشدار دهنده است".
گفتنی است نتیجه یک نظرسنجی دیگر از دامپزشکان شاغل در استرالیا حاکی از آن است که در حدود ۳۷ درصد از آنها گفته اند در نظر دارند ظرف مدت یک سال آینده از این صنعت خارج شوند. این در حالی است که ۴۰ درصد از این افراد نیز گفته اند در فکر ترک کار کنونی خود هستند.
استرس، شرایط ضعیف کاری و پرداختی های پایین در شمار مهم ترین دلایل این امر خوانده شده است.
در این نظرسنجی همچنین یافته شده است که ۴۰ درصد از دامپزشکان به دیگران توصیه نخواهند کرد تا یک دامپزشک شوند.
این امر در حالی رخ می دهد که دولت استرالیا نیز وجود چنین کمبودی در این صنعت را اذعان کرده است. داده های منتشر شده توسط "دپارتمان مشاغل و کسب و کارهای کوچک استرالیا" حاکی از آن است که در سال گذشته تنها ۲۸ درصد از موقعیت های شغلی خالی در بخش دامپزشکی، پر شده اند. این دپارتمان می گوید به ازای هر آگهی شغلی درج شده در حدود ۱/۵ درخواست شغلی دریافت شده است.
دکتر ترنبل از دولت خواسته است تا شکاف موجود را در اسرع وقت از طریق تسهیل ورود دامپزشکان خارجی به استرالیا پر کند.
دامپزشکان استرالیایی چهار برابر بیشتر از دیگران در معرض خطر خودکشی قرار دارند. این نرخ در واقع دو برابر نرخ احتمال خودکشی در بین پزشکان، داروسازان، دندان پزشکان و پرستاران است.
دکتر ترنبل می گوید: "ما هر روز با احساس غم و اندوه در ارتباط هستیم و اینکه فرد تلاش کند تا بخشی از این غم و اندوه روی او تاثیر نگذارد، بسیار دشوار است".
او گفت: "تعداد زیادی از کلینیک های دامپزشکی به صورت کلی اصلا درآمد زا نیستند. در خصوص آنهایی هم که درآمد زا هستند باید گفت که صاحبان آنها حقوق مکفی به دامپزشکان پرداخت نمی کند".
او گفت: "راه اندازی یک کلینیک دامپزشکی هزینه ای بین یک تا دو میلیون دلار دارد".
برای ثبت، این کلینیک ها باید مراقبت های اورژانس خارج از ساعات کاری را نیز به فهرست خدمات خود اضافه کنند.
اما آنگونه که دکتر ترنبل می گوید با آنکه شهرهای بزرگ دارای کلینیک های تخصصی هستند اما مناطق روستایی و حاشیه ای در بسیاری از موارد دارای چنین خدماتی نیستند.
او می گوید حتی در اوقات دیر وقت شب نیز صاحبان حیوانات خانگی از هزینه های بالای دامپزشکان گلایه می کنند.
او گفت: "چنین نگرش و رویکردی است که شما را فرسوده می کند چرا که احساس می کنید از تخصص و حرفه شما قدردانی نمی شود".
همرسانی کنید
