نکات مهم:
- برنامه جهانی غذا وبسایت جدیدی را برای جمع آوری کمک برای مناطقی که دچار بلایای طبیعی می شند راه اندازی کرده است.
- انتظار می رود امسال پدیده لانینا باعث وقوع طوفان های شدید در منطقه پاسیفیک شود.
برنامه جهانی غذا از افرادی که می خواهند کمک کنند خواسته است تا نحوه کمک کردن خود را تغییر دهند در غیر این صورت ممکن است کالاها و کمک های غیر نقدی که ارسال می کنند سر از محل های دفن زباله درآورد.
به فصل طوفان های پاسیفیک سال ۲۰۲۰ نزدیک می شویم و با توجه به وقوع پدیده لانینا، اداره هواشناسی استرالیا پیش بینی می کند امسال طوفان های شدیدی در استرالیا رخ دهد.
سازمان ملل متحد نیز با توجه به این شرایط از اهدا کنندگان خواسته است تا به طور مسئولانه کمک کنند.
برنامه جهانی غذا (WFP) می گوید حجم کمک های غیرنقدی ناخواسته می تواند به حدی زیاد باشد که تلاش های نیروهای امدادرسانی را مختل کند.
مقامات این برنامه سازمان ملل می گویند در گذشته حجم بالای چنین کمک هایی فضای زیادی از انبارها را پر کرده است و باعث شده است تا عملیات ارسال و توزیع کمک های ضروری مسدود شود.
جو پیلگریم (Jo Pilgrim) مدیر دفتر پاسیفیک برنامه جهانی غذا است.
وی می گوید: «پس از یک بلای طبیعی بزرگ، کشورهای آسیب دیده معمولا سیلی از کمک های غیر نقدی و کالاهایی را از افراد و گروه های اجتماعی در کشورهای خارجی دریافت می کنند و اکثر این کمک های چیزهایی هستند که درخواست نشده بوده اند و این انتظار وجود نداشته که به این مناطق ارسال شوند. حجم این کالاها می تواند به حدی زیاد باشد که ظرفیت لجستیک این کشورها، مخصوصا کشورهای کوچک پاسیفیک را مختل کند و در واقع عملیات پاسخ را مختل کند.»
دفتر خانم پیلگریم مسئول پاسخگویی به بلایای طبیعی در منطقه پاسیفیک است.
وی می گوید در وی طوفان پم (Pam) در وانواتو (Vanuatu) در سال ۲۰۱۵ و طوفان وینستون در فیجی در سال ۲۰۱۶ حجم کالاهایی که به سوی این کشورهای جزیره ای کوچک سرازیر شد به حدی زیاد بود که عملیات امدادرسانی را تحت تاثیر قرار داده بود.
خانم پیلگریم می گوید: «در پی طوفان استوایی وینستون در فیجی در سال ۲۰۱۶، مردم این کشور ۱۳۳ کانتینر کالا و ۸ هزار بسته و پالت کالای انفرادی دریافت کردند که برای آنها تقاضا نشده بود. این برای پر کردن ۳۳ استخر شنای المپیک کافی است. این ها کالاهایی بودند که آنها انتظار دریافتشان را نداشتند و برای آنها برنامه ریزی نکرده بودند. به همین دلیل وقتی این کالاها رسید، باید در بندر می ماند و فضای انبارها را پر می کرد. همین امر حرکت کمک های اولیه که توسط دولت ها و نیروهای امداد ارسال شده بود را مسدود می کرد.»
دسته بندی کمک هایی که در کانتینرها ارسال می شود یک کار زمان بر است و با توجه به محدودیت نیروهای موجود، ممکن است برخی از این کمک ها هرگز بررسی و دسته بندی نشوند.
بسیاری از این کمک ها هنگامی بررسی می شوند که دیگر قابل استفاده نیستند و باید دور ریخته شوند.
خانم پیلگریم می گوید اهدای مسئولانه باعث می شود تا مهربانی و حمایت های افراد هدر نرود.
وی می گوید: «بخش عمده این کمک ها که از سوی افراد و سازمان های سخاوتمند، با نیت خوب ارسال شده است سر از محل های دفن زباله در می آورد چون این کمک ها صدمه می بینند، تاریخ انقضای آنها فرا می رسد یا در کل به آنها نیاز نبوده است. توزیع آنها خیلی پر هزینه است. این که راه حلی دیگری در مورد آنها به کار گرفته شود ارزانتر است. این ناراحت کننده است که بسیاری از این کالاهایی که مردم اهدا می کنند به دست افرادی که آنها فکر می کردند در حال حمایت از آنها هستند نمی رسد. این ها در حقیقت به محل های دفن زباله فرستاده می شوند. به همین دلیل است که ما می خواهیم اطمینان حاصل کنیم مردم این مسائل را درک می کنند تا مهربانی آنها هدر نمی رود.»
خانم پیلگریم می گوید یک کمک نقدی می تواند این تفاوت را ایجاد کند که یک نفر ۹ لیتر آب دریافت کند یا یک جامعه ۱۵ هزار لیتر آب دریافت کند.
وی می گوید: «کمک نقدی فوری است و نیاز به طی کردن مراحل حمل کالا نیست. نیازی نیست تا از یک بندر ترخیص شود. با دسترسی به کمک های نقدی، نیروهای امدادرسان می توانند دقیقا چیزهای مورد نیاز را بخرند. اگر این نیازها به مرور زمان تغییر کند، کمک های نقدی قابل انعطاف است و می توانند با آن چیز دیگری بخرند. برای مثال اگر شما می خواهید ۹ لیتر آب آشامیدنی از آوکلند به تونگا (Tonga) بفرستید، هزینه ای که این در بر خواهد داشت، برابر با تولید ۱۵ هزار لیتر آب آشامیدنی در همان محل خواهد بود.»
برنامه جهانی غذا وبسایتی را به همین منظور راه اندازی کرده است تا سخاوت، زمان و پول اهداکنندگان به هدر نرود.
خانم پیلگریم در این باره می گوید: «وبسایتی که در حال حاضر ما در حال معرفی آن هستیم www.donateresponsibly.org هست و باعث می شود تا فرد اهدا کننده کمک، تاثیر کالاهای اهدا شده را ببیند و همین طور ببیند اگر به جای ارسال این کالا، کمک نقدی ارسال می شد چه تاثیری می توانست وجود داشته باشد. در این وبسایت ما یک سازمان خیریه خاص را تبلیغ نمی کنیم. ما یک سری منابع را ارائه می کنیم تا افراد و سازمان هایی که می خواهند کمک کنند ببینند آیا سازمانی که می خواهند به آن کمک کنند در استرالیا و نیوزیلند مورد تایید هستند یا نه.»
سیزده کشور و قلمروی جزیره ای پاسیفیک که تحت پوشش برنامه جهانی غذا هستند در حدود ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارند و مساحت این کشورها رویهم بزرگتر از آمریکای شمالی است.
این منطقه به شدت در برابر بلایای طبیعی آسیب پذیر است و به طور میانگین هر سال ۳ بلای طبیعی از جمله طوفان های شدید در این منطقه رخ می دهد.
