Birden fazla yol var
Avustralya’ya göç etmek için iki ana yol var: Geçici vizeyle gelmek ve sürekli oturma iznine sahip göçmen olmak.
Bu iki ana yol kapsamında bazı alt yollar söz konusu.
Geçici geliş; yabancı öğrenci, meslek sahibi işçi veya çalışarak tatil amaçlı vizelerle mümkün.
Sürekli oturma izni almak için ise göçmen olarak gelmek veya insani nedenler için uygulanan koruma programlarıyla mümkün.
Hem göçmen olarak gelmek, hem insani nedenlerle uygulanan programdan yararlanmak da bazı alt kategorilere sahip.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
Avustralya'ya eğitim vizesi çok kolaylaştı ama...
Australian National Universitesi kıdemli göç yasaları uzmanı Marianne Dickie, SBS News’e yaptığı açıklamada, Avustralya’ya göç etmenin çok karmaşık olması nedeniyle insanların bu konularda uzman bir avukat veya acentadan süreç konusunda yol göstermesi için yardım alması gerektiğini söyledi. Dickie, "Çoğu kişi için mesele sadece formların doldurulması değil, aynı zamanda hangi yolun izleneneceğine de karar vermek" dedi.
Yabancı öğrenci vizeleri
Avustralya’da eğitim yapmak için yabancı öğrenciler çok çeşitli öğrenci vizelerinden birine başvurmalı.
Bunlardan subclass 500 vizesi, onaylı bir eğitim kurumunda tam zamanlı eğitim yapmak isteyenlere verilir.
Adı subclass 590 olan vize, öğrenci vizesine sahip 18 yaşın altındaki yabancı öğrenciye eşlik etmek isteyen kişiye verilir. Öğrenciye eşlik edecek söz konusu kişi 21 yaşın üzerinde, çocuğun anne veya babası ya da yetkili bir yetişkin olmalıdır.
Eğitimini bitirip Avustralya’da kalmaya geçici olarak devam edip çalışmak isteyenler için subclass 485 adlı geçici mezun vizesi vardır.
Meslek sahipleri için göçmenlik
Avustralya, çeşitli sektörlerde geçici olarak çalışmak isteyen meslek sahipleri için bir dizi vizeye sahiptir.
Bu vizeler genel mesleki göçmenlik, denizden çıkarılan petrol ve gaz sektörü vizesi, girişimci vizesi, iş sahipleri ve yatırımcı vizesini kapsar.
Avustralya’da en çok tanınan ve bir o kadar da siyasi tartışmaya neden olan vize, 457 çalışma vizesidir.
Bu vize işvereni, özel bir işi yapması için Avustralya’da bulamadığı o işi yapacak işçiyi, yurt dışından getirmesine imkan verir.
Ancak, son zamanlarda verilen bu vizelerin sayısının yüksekliği, siyasi tartışmalara neden oldu ve hükümet 457 vizesinde değişiklikler yapacağını ilan etti.
Bu değişikliklerin vizeyi alabilecek mesleklerin sayısının azaltılmasını, ve vize sahibinin işi bittikten sonra Avustralya’da daha ne kadar kalabileceğine ilişkin değişiklikleri kapsaması bekleniyor.
Federal İşçi Partisi, 457 vizesi verilmesi koşullarının daha da sınırlanmasını, işverenlerin yurt dışından eleman getirmek yerine, ihtiyacı olan kişiyi Avustralya’da bulmaya zorlanmasını istiyor.
Çalışarak tatil vizeleri
Çalışarak tatil vizeleri (subclass 417) seyahat eden yabancıları, hayatın içine katılıp kültürel değişim ve tanımayı teşvik için çıkarılmıştır.
Bu vize 18 ile 30 yaş arası kişilerin Avustralya’ya 12 aylığına gelip, 6 aya kadar çalışıp, 4 aya kadar eğitim yapmalarına olanak sağlar.
Belirlenmiş kırsal bölgelerde en az 88 gün çalışanlar, ikinci bir 12 aylık çalışarak tatil vizesine başvuru hakkı elde eder ve çalışarak tatil süresini uzatabilir.
Ancak, Fair Work tarafından hazırlanan yeni bir raporda bu vizeye sahip, özellikle de ingilizcesi iyi olmayanların, çalıştıkları kırsal bölgelerdeki bazı işverenler tarafından istismar edilmeye açık halde bulunduklarına işaret ediyor.
Raporda, çoğunluğu sırt çantalı turist olan bu vizeye sahip kişilerin, ücretsiz veya çok düşük ücrete çalışmaya zorlandıkları, eğer yasa dışı koşullara uymazlarsa, vizelerinin uzatılmayacağı tehditlerine maruz kaldıkları yer alıyor.
Sürekli oturma izniyle göç
Göçmenler Avustralya’ya yerleşmek için bir dizi farklı vizeye başvurabilir.
Bunlardan 128.000’i meslek sahibi göçmenlere, 57.400’ü ailelere verildi.
Göçmenler Regional Sponsored Migration Scheme kapsamında sponsorluk yoluyla önceden belirlenmiş bir bölgede 2 yıl yaşamalı ve en az bir yıl çalışmalıdırlar.
Sponsorluk, kırsal bölgede yaşayan ve hakkı olan bir aileye, yurt dışında yaşayan bir aile ferdini Avustralya’ya getirebilmeleri imkanı verir.
Çocuklar dahil eş de ikincil başuru sahibi olarak, başvuruya dahil olabilir.
Marianne Dickie, sürekli oturma izni almak için söz konusu olabilecek diğer yolların, aile birleşimi ve iş olabileceğini söylüyor. Aile birleşimi vizesi en uzun süre beklemeyi gerektiriyor. Diğer vizelerin onaylanma süresi değişiyor.
READ MORE
5 adımda Avustralya'da iş bulma
Aile birleşimi için verilen ebeveyn vizesi (parent visas) için sıraya girmek gerekiyor ve o yılın kotası dolunca işlemler durduruluyor.
Dickie, "Ebeveyn vizesi çok zor alınan bir vize, çocuk vizesi o kadar zor değil. Ebeveyn vizesi almak için yatırılması gereken para 6000 dolara yükseldi" diyor.
Eş vizeleri iki yıllık geçici vizelerden oluşuyor. İş’e kalıcı vize verilmeden önce, çiftin hala birlikte olup olmadığına bakılıyor ve beraberlerse, ancak o zaman sürekli oturma vizesi veriliyor.
Dickie’e göre aile üyelerine verilen vizelere öncelik verilmiyor. Bu vizelerin onaylanması 2 – 3 yılı bulabiliyor. Bakıcı vizesi almak daha da uzun sürüyor.
İş ile ilgili vizeler en çabuk sonuçlandırılan vizeleri oluşturuyor. Özellikle de hükümetin aranan meslekler kriterlerine uyanların işlemleri çok çabuk sonlandırılıyor. Dickie, "meslek başvuruları bir havuzda toplanır. Hükümet bu havuzdan kabul edeceği kişileri seçer" diye ekliyor.
En hızlı işlemlerin, kırsal bölgede çalışacak işçi için yapılacak sponsorluk başvurularını kapsaması daha büyük bir ihtimal. Kişilerin durumuna bağlı. "Eğer çok az bulunan bir işi yapan ve çok aranan bir özelliğiniz yoksa, bu yol en akıllıcası" diyor Dickie.
Mülteci ve insani nedenlerle verilen koruma vizeler
Hükümet ayrıca 12.000 Suriyeli mültecinin Avustralya’ya gelmesini sağladı.
Australian National Universitesi kıdemli göç yasaları uzmanı Marianne Dickie, SBS News’e yaptığı açıklamada, Avustralya Hükümeti’nin Avustralya’ya kabul edeceği mültecileri Birleşmiş Milletler’e kayıtlı kamplarda kalanlar arasından seçmeyi tercih ettiğini söyledi.
Avustralya Hükümeti her yıl mülteci almak için belli bir bölge veya ülkeye yoğunlaşıyor. Son yıllardaki iki ülke Burma ve Güney Sudan oldu.
Avustralya Hükümeti sadece yetkili kurumlar yoluyla gelen mültecilere koruma vizesi veriyor. Avustralya’ya teknelerle gelenlere koruma vizesi verilmiyor, aksine bu yolla gelenler Manus Adası veya Papua Yeni Gine’deki Nauru Adası gibi, başka ada ülkelerde kurulan gözetimevlerine gönderiliyor.
Koruma vizesi almak sağlık ve güvenlik kontrolleri gibi nedenlerle, yılları alan bir süreç olabiliyor.
