در طول سال ۲۰۲۵، جریانهای متفرق و پراکنده راست افراطی آسترالیا؛ از رهبران احزاب پوپولیست گرفته تا حاشیهنشینهای افراطی، در جامعه و در میان تنشهای که از مدتها پیش در حال شکلگیری بود، حضور داشته، به تفرقهافکنی دامن زده و به نظر میرسید که در حال کسب جایگاه و مشروعیت هستند.
این سالی بود که در آن نیونازیها در تجمعاتی که مهاجرین و پناهندگان را هدف قرار میدادند، در کنار والدین عادی آسترالیایی ایستادند؛ آن هم تنها چند هفته پیش از آنکه یک سناتور آسترالیایی مفهوم ناسیونالیستی سفیدپوستان یعنی "مهاجرت معکوس" یا (Remigration) که یک نوع پاکسازی قومی است، را ترویج کند.
اکنون در آستانه سال نو آسترالیا پس از یکی از مرگبارترین اقدامات خشونتبار جمعی در دهههای اخیر، با ناآرامیهای اجتماعی بیشتری دستوپنجه نرم میکند؛ حمله تروریستی ساحل بوندای که در آن ۱۵ تن در جریان یک تجمع مذهبی یهودیان کشته شدند.
پولیس عاملین را به گروه خودخوانده دولت اسلامی یا داعش مرتبط دانسته است. اما هیچ شواهدی وجود ندارند که نشان دهند این حمله ارتباطی با راست افراطی داشته باشد. با این حال حادثه تروریستی پیش از این به فضای ملتهب و سیاسیشدهای رنگ تازه داده که در آن اندوه و خشم بخشهای بزرگی از جامعه توسط بعضی افراد بسوی بحثهای گستردهتر هدایت میشود.
در این پسزمینه، و در حالی که جنبشهای راست افراطی همچنان به دنبال کسب مشروعیت و ارتباط با جریان اصلی هستند، چه درسهای میتوان از سال ۲۰۲۵ آموخت و چگونه میتوان از افزایش نفرت در سال ۲۰۲۶ جلوگیری کرد؟
چگونه راست افراطی به جریان اصلی نفوذ کرد؟
در ۳۱ آگست در تظاهراتی که در سراسر کشور برگزار شد، هزاران تن علیه آنچه "سیاست مهاجرت انبوه" حکومت توصیف میکردند، راهپیمایی کردند. آنها استدلال میکردند که مهاجرت کیفیت زندگی آنها را بدتر کرده است و خواستار کاهش ارقام پذیرش مهاجرین شدند.
برخی از این افراد احتمالاً تحت تأثیر پستهای رسانههای اجتماعی بودند که در آستانه این رویداد به اشتراک گذاشته میشد و ادعا میکرد که روزانه بیش از ۱۵۰۰ مهاجر و پناهنده وارد آسترالیا میشوند. اما این ارقام از سوی اداره احصائیه آسترالیا به چالش کشیده شد و توسط خدمات FactCheck خبرگزاری AAP تکذیب گردید.
سایر ادعاهای بیاساس بر تیوری توطئه برترپنداری سفیدپوستان موسوم به "جایگزینی بزرگ" (Great Replacement) متمرکز بود. این نظریه میگوید که نفوس سفیدپوست عمدتاً از طریق پروسههای مانند مهاجرت در حال "جایگزینی" هستند. این تیوری توسط برنتن تارنت ترویج شده بود. برنتن تارنت یک افراطگرای آسترالیایی و ناسیونالیست سفیدپوست است که ۵۱ تن را در دو مسجد در جریان قتلعام کرایستچرچ در سال ۲۰۱۹ به قتل رساند.
در چندین راهپیمایی موسوم به "مارش برای آسترالیا" که امسال برگزار شد، اشتراک کنندگانیکه بیرق آسترالیا را تکان میدادند یا آن را به دوش انداخته بودند، در کنار مردانی ایستادند که کاملاً لباس سیاه پوشیده بودند. لباس سیاه یونیفورم گروه نیونازی شبکه ناسیونال سوسیالیست (NSN) است.
در چندین شهر، این شبکه که اولین یا تنها گروه ناسیونالیست سفیدپوست یا افراطگرای راست در آسترالیا نیست، اما مسلماً شناختهشدهترین آنهاست، در راهپیماییها حضور داشت و نقش کلیدی در سازماندهی، ترویج و اجرای آنها ایفا کرد.
توماس سیول، رهبر شبکه ناسیونال سوسیالیست سخنران اصلی در مراسم ملبورن بود و برای هزاران تن سخنرانی کرد. سخنرانی او در حالی ایراد شد که سایر اعضای این شبکه در اعتراضات سیدنی به ایراد سخن پرداختند.
بعداً در همان روز، ادعا شد که سیول و دیگران از این گروه به Camp Sovereigntyکه یک مکان مقدس اعتراضی مردمان بومی است، هجوم برده و به زنان و افراد کلانسال حمله و اموال آنجا را تخریب کردند.
سیول و دو مرد دیگر چند روز بعد در رابطه با این حادثه دستگیر شدند. او با دهها مورد اتهام، از جمله بینظمی خشونتآمیز و ضرب و شتم روبرو شد و پیش از آزادی با قرار وثیقه، بیش از دو ماه را در بازداشت موقت سپری کرد.
این راهپیماییها و حضور نونازیها، هم در زمان تدارک و هم پس از برگزاری، توسط اکثر سیاستمداران و رهبران جامعه شدیداً محکوم شد.
در بعضی تصاویر ضبط شده از آن روز، تنش و پسزدن اعضای شبکه ناسیونال سوسیالیست توسط سایر اشتراککنندگان در راهپیمایی دیده میشود. آنها نیونازیها را متهم میکردند که هدف اعتراض و جنبششان را به "یغما" بردهاند.
یکی از معترضین در راهپیمایی ۳۱ آگست در ملبورن به بخش خبری اسبیاس گفت: «متأسفانه همیشه عناصری وجود دارند که زیادهروی میکنند. اکثر ما از آنها حمایت نمیکنیم.»
اما واقعیت این است که بسیاری در آن راهپیماییها، چه از نظر فزیکی و چه تا حدی از نظر ایدیولوژیک در کنار آنها ایستادند. این موضوع تأثیر عمیق بر اعضای جامعه چندفرهنگی آسترالیا گذاشته است.
رهبران جامعه هندی در آستانه این راهپیماییها به بخش خبری اسبی اس گفتند که از اعضای جامعه خود خواستهاند برای مصوونیت و امنیت در خانههای خود بمانند و این تظاهرات را "حملهای به جامعه چندفرهنگی آسترالیا" توصیف کردند.
استراتیژی نفوذ از دیدگاه امنیتی
دخالت شبکه ناسیونال سوسیالیست پیش از پیش سنجیده شده بود. ماه گذشته مایک برجس رئیس عمومی سازمان اطلاعات امنیت آسترالیا (ASIO)گفت که این گروه فرصتی را برای افزایش اعتبار خود از طریق این مارشها شناسایی کرده است.
آقای برجس در جریان سخنرانی خود در انستیتیوت لویی (Lowy Institute) در سیدنی گفت: «آنها به طور استراتیژیک و فرصتطلبانه از شکایات سازماندهندگان در مورد مهاجرت و مخارج زندگی سوءاستفاده کردند. این بخش کلیدی از استراتیژی گستردهتر این شبکه برای نفوذ به جریان اصلی و گسترش جنبش خود با تمرکز بر موضوعاتی است که جذابیت عمومی بیشتری دارند.»
ASIO director-general Mike Burgess said the NSN had identified an opportunity to raise its profile with the "March for Australia" rallies. Source: AAP / Darren England
یکی از دلایل این بود که آنها از طریق حضور چندین عضو پارلمان آسترالیا مشروعیت یافتند. سیاستمدارانی از احزاب پوپولیست و راستگرا که برخی از این احزاب نیز امسال شاهد افزایش محبوبیت بودند.
پاولین هنسن در یکی از راهپیماییهای "مارش برای آسترالیا" حضور داشت، و همکار او سناتور مالکوم رابرتز از حزب "ون نیشن" نیز در آنجا بود.
باب کتر عضو پارلمان از کوینزلند، در راهپیمایی شهر تاونزویل سخنرانی کرد. او برای مدت کوتاهی از طریق یک بلندگوی سیاه که با علائم رونی سفید (نمادهای باستانی مورد استفاده گروههای افراطی) پوشیده شده بود، صحبت کرد. بلندگویی که توسط مرد دیگری در کنار او نگه داشته شده بود.
شبکه ناسیونال سوسیالیست چندین بلندگوی مشابه در اعتراضات دیگر داشت و یکی از اعضای آن در تلگرام با افتخار نوشت که کتر «با بلندگوی رونی شبکه ناسیونال سوسیالیست صحبت کرده است.
کتر بعداً خود را از این گروه دور دانست و به روزنامه گاردین گفت که بلندگو ناگهان جلوی او گرفته شد، او آن را کنار زد و نمیدانست که این وسیله "معنای زشت و ناپسند" دارد.
تصاحب موضوعات جریان اصلی
لیز والدک استاد ارشد در بخش مطالعات امنیتی و جرمشناسی پوهنتون مککواری میگوید که راست افراطی توانسته است بطور مؤثر موضوعات اجتماعی دارای "بار عاطفی شدید" مانند بیکاری و مسکن را برای نفوذ دیدگاههای خود به جریان اصلی تصاحب کند.
او میگوید این فرآیند عادیسازی یکی از اهداف راست افراطی برای پیشبرد مأموریت خود جهت پایان دادن به دیموکراسی لیبرال و شعلهور ساختن خشونت علیه اقلیتهای نژادی، افراد LGBTIQ+ و دیگران است.
والدک میگوید: «آنها تلاش دارند آنچه را که بحیث یک گفتگوی قابل قبول یا یک سیاست قابل قبول تلقی میشود تغییر دهند.»
آیا ما با تماشای سلام نازی مشکلی نداریم؟ آیا نسبت به رشد اسلامهراسی بیتفاوت شدهایم؟
والدک میافزاید: «آنها تلاش دارند این هنجارها را تغییر دهند تا در نهایت قدرت را از درون بدست بگیرند و سپس، که مهمترین بخش است، آن را از ریشه نابود کنند.»
جوردن مکسوئینی محقق ارشد در مرکز دموکراسی مشورتی در پوهنتون کانبرا که در مورد سیاستهای راست افراطی تحقیق میکند، میگوید بخش نیونازی در بدنه وسیعتر راست افراطی آسترالیا، اکنون در بزرگترین، سازمانیافتهترین و مشهودترین وضعیت خود در طی سالیان اخیر قرار دارد.
او می افزاید: «حضور آنها در جادهها افزایش یافته و شبکه اجتماعیشان در حال گسترش است.»
این گروه همچنان گامهای برای تشکیل یک حزب سیاسی تحت نام آسترالیای سفید (White Australia) برداشته است؛ اقدامیکه گیرهادران سیوارامان کمیشنر تبعیض نژادی کمیسیون حقوق بشر آسترالیا آن را «نشانهای آشکار از تلاش افراطگرایی راست برای تبدیل شدن به جریان اصلی و کسب مشروعیت» میداند.
Australia's Race Discrimination commissioner Giridharan Sivaraman says there have been clear indications of far-right extremists "attempting to be mainstream and legitimate". Source: AAP / Mick Tsikas
کمیسیون انتخابات اعلام کرده است که طبق قانون، صلاحیت مسدود کردن ثبتنام یک گروه بر اساس مسائلی مانند ایدئولوژی، نگرانیهای نهادهای تنفیذ قانون یا داشتن سوابق جرمی اعضای آن (که چندین عضو این گروه دارند یا با آن روبرو هستند) را ندارد.
تغییر لحن گفتار برای جذب اعضای تازه
شبکه ناسیونال سوسیالیست همزمان با ورود بیشتر به منظر عام، گامهای برای "نرمش زبان" خود برداشته است تا تبعیض نژادی مفرط و اهداف پاکسازی قومی را که در قلب این نهاد جا دارند، پنهان کند.
مکسوئینی یادآور میشود که اگرچه بسیاری از راهپیماییهای "مارش برای آسترالیا" در بخش بزرگی توسط اعضای شبکه ناسیونال سوسیالیست در کنار سازماندهند اصلی (با نام مستعار بک فریدوم) سازماندهی شده بود؛ اما این تجمعات هرگز نمیتوانست به صورت علنی با لوگوهای این گروه تبلیغ شود، چون در آن صورت مردم بیشتر را به خود جذب نمیکرد.
یک ویبسایت که برای ترویج این راهپیماییها ایجاد شده بود، در ابتداء شامل اصطلاح مهاجرت معکوس (Remigration) بود. این اصطلاح ناسیونالیستی سفیدپوستان اروپایی برای پاکسازی قومی که شامل اخراج دستهجمعی نفوس غیرسفیدپوست از کشورهای غربی است، بکار میرود. این اصطلاح مدت کوتاهی پس از آن حذف شد.
مکسوئینی میگوید: «بناءً، آنها نیونازیزم را در قالب کلماتی مانند "مهاجرت انبوه" و "ما نگران فرهنگ آسترالیا و سبک زندگی خود هستیم" آرایش میدهند تا نوعی نرمخویی زبانی ایجاد کنند. مارش برای آسترالیا تلاشی بود تا تحت پوشش جنبش ضد مهاجرت که بدیهی است همه در آن نازی نیستند، فعالیت کنند و به نوعی نقاب از چهره بردارند. این کار همچنین فرصت بزرگی برای جذب اعضا برای آنها فراهم کرد.»
او میگوید این "مضحک" است که سیول توانست برای هزاران تن سخنرانی کند.
Neo-Nazi Thomas Sewell spoke to thousands of people during the March for Australia rallies in August. Source: Getty / Ye Myo Khant/SOPA Images/LightRocket
او میگوید: «آنها با خود گفتند: لعنتی، هرگز فکر نمیکردیم واقعاً از کلمات ما استفاده کنند. ما در حال پیروزی هستیم. این یک انکشاف متحییر کننده بود.»
مشروعیتدهی به افراطگرایی توسط سیاستمداران
در حالیکه در سال جاری گروههای منزوی و افراطی توجه زیادی را به خود جلب کردند، مفکوره راست افراطی نیز بطور مداوم به سیاستهای جریان اصلی راه یافتند و برعکس نیز شد.
حزب پوپولیست و راستگرای "ون نیشن" به رهبری پاولین هنسن، تعداد کرسیهای خود را در سنا در انتخابات امسال دو برابر کرد و از ۲ کرسی به ۴ کرسی رساند. این پیروزی حزب "ون نیشن" در حالی بود که جناح ایتلاف یکی از بدترین نتایج انتخابات را در طول تاریخ خود تجربه کرد.
تقریباً سه دهه پس از تأسیس، این حزب که سیاستهایش شامل اخراج دهها هزار "مهاجر و پناهنده غیرقانونی"، کاهش شدید سطح مهاجرت، جلوگیری از ورود مهاجرین و پناهندگان از کشورهای که "ایدئولوژیهای افراطی" را ترویج میکنند و خروج از کنوانسیون پناهندگان سازمان ملل است؛ شاهد جهش در نظرسنجیها بوده است.
نظرسنجی انستیتیوت Redbridge در ماه گذشته نشان داد که اگر امروز انتخابات برگزار شود، این حزب ۱۸ درصد از آراء اولیه را بدست خواهد آورد.
این افزایش محبوبیت در حالی رخ میدهد که هنسن اواخر ماه گذشته، حرکت نمایشی سال ۲۰۱۷ خود را تکرار کرده و با پوشیدن برقع در صحن سنا حاضر شد. این اقدام او پس از تلاش ناموفق برای معرفی پیشنویس طرح ممنوعیت این پوشش اسلامی در پارلمان فدرالی صورت گرفت.
Pauline Hanson's burqa stunt last month was widely condemned. Source: AAP / Mick Tsikas
هنسون در واکنش سوگند یاد کرد که «مردم در انتخابات بعدی در مورد من قضاوت خواهند کرد.»
مکسوئینی میگوید: «به نظر میرسد که نژادپرست بودن، نه در پارلمان و نه هم در جادهها، پیامدی با خود ندارد.»
تجمعات؛ بستری برای فعالیتهای بدون مانع
راهپیماییهای "مارش برای آسترالیا" یگانه موقعی نبودند که نیونازیها امسال در آن به فعالیت آشکار پرداختند.
به تاریخ ۸ نومبر در تظاهراتی که حدود ۲۰ دقیقه طول کشید، حدود ۶۰ عضو شبکه ناسیونال سوسیالیست در مقابل ساختمان پارلمان ایالت نیو ساوت ویلز تجمع کردند.
این بار اعضای گروه در روز روشن و بدون پوشاندن چهرههایشان (بر خلاف ماسکها و نقابهای که در مارشهای شبانه در طول سال میپوشیدند) حضور یافتند. آنها جمپرهای بارانی سیاه به تن داشتند که بر روی آنها لوگوی برند ناروژی "هلی هنسن" (Helly Hansen) دیده میشد. این برند به دلیل حروف اختصاری (HH) که برای نیونازیها نماد (Heil Hitler) به معنای "درود به هتلر" است، مورد توجه قرار گرفته است.
آنها همچنان بنری در دست داشتند که خواستار لغو "لابی یهودی" بود. با بلندگوها شعارهای ضدیهودی و ناسیونالیستی سر داده، چندفرهنگی بودن آسترالیا را محکوم و سرود "جوانان هیتلری" را تکرار کردند.
این یک تجمع اعتراضی مجاز بود، چون شبکه ناسیونال سوسیالیست، تحت نام "آسترالیای سفید" بیش از یک هفته قبل از برگزاری، "فورمه شماره ۱" را ارسال کرده و پولیس را از تجمع برنامهریزیشده خود مطلع ساخته بود.
پولیس نیو ساوت ویلز این موضوع را به چالش نکشیده و محکمه نیز آن را ممنوع نکرد. این امر به سازماندهندگان و اشتراککنندگان یک نوع مصوونیت قانونی بخشید.
پس از حدود دو هفته، حکومت ایالتی نیو ساوت ویلز اعلام کرد که میخواهد قانون جنایی (Crimes Act) را تعدیل کند تا نمایش عمومی "بدون دلیل موجه" ایدیولوژی نازی ممنوع شود.
یکی از این افراد یک شهروند کشور آفریقای جنوبی به نام متیو گروتر در میان گروهی بود که شعار "انحلال لابی یهود" را سر میدادند. ویزه این شخص از سوی تونی بورک وزیر امور داخله لغو و کشور را ترک کرد.
مکس کایزر، مدیر عامل شورای یهودیان آسترالیا، ماه گذشته به بخش خبری اسبیاس گفت: «نفرتیکه این فاشیستها نسبت به یهودیان دارند، همان نفرتی است که نسبت به مردمان ملل اول آسترالیا، مسلمانان، دگرباشان و بسیاری دیگر نشان میدهند.»
واقعاً شرمآور است که اجازه داده شد چنین تجمعی برگزار شود.
«این یک مشکل گستردهتر است. آنها به این نوع نمایشهای تبلیغاتی ناگهانی در هر کجا که بتوانند ادامه خواهند داد و هدفشان جلب توجه رسانهها، برقراری ارتباط با مردم و جذب افراد بیشتر به گروهشان است. این یک معضل جدی اجتماعی است که باید با آن مقابله کنیم»
در پی این تجمع، کریس مینس وزیر اعلی نیو ساوت ویلز گفت که "احتمالاً چنین است" که پولیس برای توقف "این نوع تبعیض نژادی و نفرت آشکار در جادههای سیدنی" به صلاحیتهای قانونی بیشتری نیاز دارد.
حرکت به سمت افزایش صلاحیتهای و اختیارات پولیس و نهادهای قانونگذاری واکنش همیشگی حکومتها در مواجهه با نفرتپراکنی در سال جاری بوده است. در نیو ساوت ویلز قوانین مربوط به سخنان نفرتآمیز در ماه آگست تصویب شد که تحریک عمدی به نفرت نژادی در محضر عام را جرم میپندارد.
در اوایل سال جاری قوانین فدرالی مربوط به جرایم ناشی از نفرت در واکنش به خشونتهای یهودستیزانه تشدید شد تا حداکثر مجازات برای نمایش نمادهای نازی، سلام نازی و نشانهای سازمانهای تروریستی ممنوعه افزایش یافته و برای چنین جرایمی مجازات حبس اجباری حداقلی تعیین شود.
به دنبال حمله تروریستی بوندای، صدراعظم همچنین متعهد شده است که قوانین ضد سخنان نفرتآمیز را به عنوان بخشی از برنامه مبارزه با یهودستیزی که روز پنجشنبه اعلام شد، تقویت کند.
ایجاد تعادل بین قوانین ضد نفرتپراکنی و قوانین ضد اعتراض
پس از تجمع ماه گذشته در نیو ساوت ویلز، فعالن و کارشناسان حقوقی در برابر پیشنهاد آقای مینس مبنی بر اینکه برگزاری این تجمع میتواند توجیه برای قوانین ضد اعتراض باشد، ایستادگی کردند.
عارف حسین وکیل ارشد مرکز حقوق بشر، در آن زمان به اسبیاس گفت: «مینس به جای واکنشهای عجولانه و نظامیگونه، باید روی تدوین یک برنامه واقعی برای مبارزه با سازماندهی راست افراطی و نیونازیها در ایالت خود تمرکز کند.»
در جریان این هفته، طرح حکومت نیو ساوت ویلز برای ممنوعیت مؤثر اعتراضات در مواقعی که «وضعیت تروریستی» اعلام شده باشد که مانع از ثبت فورمه شماره ۱ توسط گروهها برای کسب جواز میشود، نیز با واکنشهای تند روبرو شد، چون آقای مینس گفته بود اعتراضات حامیان فلسطین «سبب ایجاد محرکهای در جامعه میشود که مهار کردن آن ناممکن است.»
کایزر میگوید اقداماتی که آزادیهای دیموکراتیک را در پاسخ به "نمایشهای تبلیغاتی یهودستیزانه" محدود میکند، نتیجه معکوس دارد و احتمالاً بیش از آنکه مفید باشد، آسیبرسان خواهد بود. این گروه به جای دادن قدرت بیشتر به پولیس، خواستار اقدامی متحد برای مبارزه با راست افراطی و نژادپرستی ناشی از آن شد.
او میگوید: «فکر میکنم باید روشن کنیم که آنچه شبکه ناسیونال سوسیالیست انجام میدهد، اعتراض نیست.»
این واضحاً سخنان نفرتآمیز و تحریکآمیز است و باید غیرقانونی باشد.
«در حالی که اعتراضات، بخصوص جنبشهای اعتراضی در حمایت از حقوق بشر فلسطینیان، اغلباً قربانی این نوع قوانین سختگیرانه میشوند.»
در حالی که آسترالیا چندین گروه نیونازی خارجی را به عنوان سازمانهای تروریستی معرفی کرده است، هنوز هیچ گروه داخلی را در این فهرست قرار نداده است. برای مثال، مشخص شده که شبکه ناسیونال سوسیالیست هنوز به آستانه قانونی لازم، که شامل شواهدی مبنی بر برنامهریزی فعال یا ترویج حمله تروریستی است، نرسیده است.
ماریو پوکر استاد و محقق ارشد در پوهنتون ویکتوریا، تحقیقات گستردهای در مورد جنبشهای سیاسی راست افراطی انجام داده است.
پوکر میگوید: «خشونت یک ساحه خاکستری دارد. آنها حمله تروریستی خشونتآمیزی انجام ندادهاند، اما آیا بطور غیرمستقیم به آن تحریک یا تشویق میکنند؟»
ناسیونالیزم سفیدپوستان در آسترالیا "مفهوم بیگانه نیست"
این احتمال وجود دارد که راست افراطی تا حدی به دلیل احساسات گسترده ضد مهاجرتی که از تبعیض نژادی تاریخی در آسترالیا نشأت گرفته، توانسته باشد پیشروی کند.
سیاست "آسترالیای سفید" سیاستی بود که برای دههها صراحتاً با هدف جلوگیری از مهاجرت افراد غیرسفیدپوست به آسترالیا اجرا میشد.
آقای پوکر میگوید: «ناسیونالیزم اصل بنیانگذار این کشور است. مشکل اینجاست که ما نیونازیها را بحیث یک جنبش منزوی میبینیم، اما مشکل از متن اصلی جامعه و بطن آن شروع میشود.»
«ناسیونالیزم سفیدپوستان مفهومی بیگانه برای آسترالیا نیست»
مکسوئینی هم موافق است که آسترالیا نتوانسته با گذشته نژادپرستانه خود، از جمله اقدامات تروریستی، کنار بیاید.
او با اشاره به برنتون تارانت میگوید: «هیچ مسوولیتپذیری یا حتی خاطرهای از این واقعیت وجود ندارد که آسترالیا مرگبارترین تروریست راستگرا را تولید کرده است. این نشاندهنده نوعی فراموشی جمعی است»
Experts say neo-Nazis exploited issues around immigration with the March for Australia rallies. Source: AAP / Joel Carrett
چه باید کرد؟
کایزر میگوید این یک "لحظه وحشتناک" در آسترالیا است. او معتقد است بهترین کار در سطح فردی، به چالش کشیدن تبعیض نژادی در تمام اشکال آن است.
در سطح ساختاری نیز، سیوارامان تأکید میکند که به یک رویکرد جامع حکومتی و اجتماعی برای مقابله با نژادپرستی نیاز است، مانند "چارچوب ملی ضد تبعیض" که سال گذشته در پارلمان ارائه شد اما تاهنوز تائید یا بودجهای برای آن در نظر گرفته نشده است.
با این حال، والدک میگوید آسترالیا نسبت به اکثر کشورهای دیگر در برابر این ایدیولوژی "مقاومت بیشتر" نشان داده است.
مکسوئینی نیز میافزاید که موفقیت راست افراطی اجتنابناپذیر نیست و همه چیز به نحوه واکنش حکومت، رسانهها و جامعه مدنی بستگی دارد.
اسبیاس دری را ساعت چهار بعد از ظهر روزهای سهشنبه و شنبه از رادیو اسبیاس ٢ بشنوید. فرکانس رادیو اسبیاس ٢ را در محل خود از صفحه راهنمای ما به دست آورید.
به اشتراك بگذاريد
