Πρόκειται για ένα εκτενές έργο 762 σελίδων που καλύπτει την περίοδο από το 2015 έως το 2024, περιλαμβάνοντας τόσο την θητεία του κ. Τσίπρα ως πρωθυπουργού, την περίοδο που βρέθηκε στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τελικά την αποχώρησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Απ΄το βιβλίο δεν θα μπορούσε να λήψη η συνεργασία του με τον Γιάνη Βαρουβάκη. Ο πρώην πρωθυπουργός παραδέχεται ότι η επιλογή του για το υπουργείο Οικονομικών υπήρξε λανθασμένη. «Πολύ γρήγορα ο Βαρουφάκης από «asset» μετατράπηκε σε αρνητικό πρωταγωνιστή. Που δεν τον άντεχαν στο Eurogroup όχι μόνο οι απέναντι, αλλά ούτε οι πιθανοί μας σύμμαχοι, ακόμα και οι ίδιοι του οι συνεργάτες» γράφει μεταξύ άλλων.
Σχετικά με το “σχέδιο Βαρουφάκη”, ο κύριος Τσίπρας περιγράφει πως “θα τυπώναμε, έλεγε, κάποια κουπόνια αντί να δώσουμε χρήματα στους συνταξιούχους και στους μισθωτούς, θα δίναμε κουπόνια και με αυτά θα μπορούσαν να αγοράσουν αγαθά και υπηρεσίες. Όταν το άκουσα, δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω. Αντέδρασα: “Καλά, είσαι με τα καλά σου; Πως θα δίνουμε κουπόνια αντί για συντάξεις; Δεν θα σταθούμε ούτε μια μέρα. Ποιος συνταξιούχος θα δεχθεί να πάρει κουπόνια αντί για συντάξεις;”. Μετά άρχισε να μου λέει ότι υπήρχε και η εναλλακτική να μην τυπώσουμε κουπόνια, αλλά να τα κάνουμε όλα ηλεκτρονικά με το κινητό. Να συναλλάσσονται οι συνταξιούχοι με το κινητό, το 2015! Με την προχειρότητα αυτή τέλειωσε για μενα η συζήτηση”.
Για τον Στέφανο Κασσελάκη ο κ. Τσίπρας αναφέρει ότι : «Ήταν ένα πρόεδρος απολύτως ανάρμοστος για το κόμμα του. Ένας πολύ φιλόδοξος άνθρωπος, που δεν είχε όμως καμία γνώση του κομματικού περιβάλλοντος, ούτε και της ελληνικής πραγματικότητας. Είχε μεγαλώσει στις ΗΠΑ. Δεν γνώριζε ούτε τα βασικά της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ούτε τα βασικά της σύγχρονης ελληνικής Πολιτικής Ιστορίας. Η εικόνα στην αρχή ήταν λίγο κωμικοτραγική».
Αναφερόμενος στην τραγωδία στο Μάτι ο κ. Τσίπρας αναφέρει οτι «Το Μάτι υπήρξε η πιο σκοτεινή, η πιο οδυνηρή και τραυματική δοκιμασία της πρωθυπουργικής μου διαδρομής. Μια προσωπική συντριβή…Τότε, για πρώτη φορά άκουσα τον εαυτό μου να ψιθυρίζει, ΄΄Γιατί Θεέ μου;΄΄ Εγώ, που ποτέ δεν επικαλέστηκα τον Θεό για να εξηγήσω το Σύμπαν, που είχα μάθει να ψάχνω τις αιτίες στη γη, όχι στον ουρανό. Και όμως. Εκείνη τη νύχτα, αυτές τις λέξεις γέννησε η απόγνωσή μου».
