Ο Στηβ (Αναστάσιος) Κυρίτσης είναι ομογενής από τη Μελβούρνη και βετεράνος του πολέμου του Βιετνάμ.
Έχει αφιερώσει δεκαετίες και μεγάλο μέρος της ζωής του στην καταγραφή της συμβολής των Ελληνοαυστραλών που υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις της Αυστραλίας στους μεγάλους πολέμους: από τον Α’ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι και το Βιετνάμ.
Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από το 1975, όταν τελείωσε ο πόλεμος στο Βιετνάμ.
Ο κ. Κυρίτσης βρέθηκε εκεί τον Δεκέμβριο του 1967 και επέστρεψε στην Αυστραλία τον Ιούλιο του 1968.
Όταν ο πόλεμος του Βιετνάμ έφτασε στο τέλος του, ο κ. Κυρίτσης λέει πως ένιωσε ανακούφιση όταν έληξε η σύγκρουση, υπογραμμίζοντας ότι «ο πόλεμος φέρνει μεγάλες καταστροφές στους πολίτες, στον κόσμο, στα παιδιά».
Παράλληλα όμως, θυμάται ως πικρή εμπειρία την απουσία υποδοχής όταν επέστρεψαν οι βετεράνοι στην Αυστραλία.
Ο Στηβ Κυρίτσης γεννήθηκε στη Νίσυρο και θυμάται παιδικά στιγμιότυπα από το νησί.
Ο Στηβ Κυρίτσης στο στούντιο της ραδιοφωνίας SBS / SBS Greek: Panos Apostolou
Μιλώντας για τις πρώτες του μέρες στη Μελβούρνη, δεν κρύβει ότι αντιμετώπισε ρατσισμό στο σχολείο, αλλά λέει πως «το ξεπεράσαμε» μέσα από τις παρέες με άλλα παιδιά μεταναστών.
Όταν κλήθηκε να διαλέξει ανάμεσα στις λέξεις «ήρωας», «τραύμα», «καθήκον» και «σιωπή/σεβασμός», απάντησε πως νιώθει πιο κοντά στο «καθήκον» και στον «σεβασμό».
Ο ίδιος παραδέχεται επίσης ότι για πολλά χρόνια δεν μιλούσε εύκολα για τον πόλεμο μέχρι που ένα τηλεφώνημα από συνάδελφό του τον ώθησε να συμμετάσχει σε μια παρέλαση.
Από εκεί ξεκίνησε και η ερευνητική του δουλειά, με στόχο να καταγραφούν οι ιστορίες των Ελληνοαυστραλών βετεράνων.
