Ο καθηγητής Τζόσεφ ΛοΜπιάνκο γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει η ζωή μιας οικογένειας μεταναστών.
Γεννημένος στη Βικτώρια από γονείς που μετανάστευσαν από την Καλαβρία της Ιταλίας, μεγάλωσε μιλώντας την οικογενειακή διάλεκτο στο σπίτι και ήρθε σε επαφή με την αγγλική μόνο στο σχολείο.
Όπως θυμάται, τα παιδιά της δεκαετίας του ’50 και του ’60 βίωναν συχνά την απόρριψη και τη χλεύη για τη «διαφορετικότητά» τους, ενώ οι γονείς πάλευαν να ισορροπήσουν ανάμεσα στη μητρική τους γλώσσα και την ανάγκη ένταξης στην κοινωνία.
Στη συνέντευξη, ο καθηγητής ήταν σαφής: η απώλεια της γλώσσας στις μεταναστευτικές κοινότητες είναι φυσιολογικό φαινόμενο. Μέσα σε δύο με τρεις γενιές, η μητρική γλώσσα δίνει τη θέση της στην κυρίαρχη γλώσσα της χώρας υποδοχής, σε αυτή την περίπτωση στα αγγλικά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η ελληνική είναι καταδικασμένη.
Όπως τόνισε, η διαφορά βρίσκεται στον τρόπο που η κοινότητα δημιουργεί ευκαιρίες χρήσης και στην επιθυμία των νέων να εντάξουν την ελληνική στην καθημερινότητά τους.
Η παθητική κατανόηση , το να καταλαβαίνει κανείς ελληνικά χωρίς να μιλά, είναι χρήσιμη, αλλά δεν αρκεί.
Ο καθηγητής απέφυγε τον όρο «ευθύνη» ή «ενοχή» για τους γονείς, προτιμώντας να μιλήσει για «κοινωνική πίεση».
Ο κ. ΛοΜπιάνκο δεν απορρίπτει τα νέα εργαλεία· αντιθέτως, αναγνωρίζει ότι οι καλύτερες εφαρμογές, με βάση την «παιχνιδοποίηση» και την εξατομίκευση, μπορούν να δώσουν κίνητρο και αυτονομία στους μαθητές.
Όμως προειδοποιεί: «Καμία εφαρμογή δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Είναι συμπλήρωμα, όχι υποκατάστατο».
Η δράση της Pharos Alliance, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Νεοελληνικών Βικτωρίας, έχει ήδη τραβήξει την προσοχή της ακαδημαϊκής και πολιτικής κοινότητας στην Ελλάδα.
Ο Lo Bianco μίλησε πρόσφατα σε συνέδρια στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, όπου παρουσίασε το αυστραλιανό μοντέλο ως παράδειγμα για τη διεθνή συζήτηση γύρω από τις γλώσσες της διασποράς.
Η υποδοχή από πανεπιστημιακούς και πολιτικούς ήταν θερμή.
Όπως αποκάλυψε, η ελληνική κυβέρνηση ενδιαφέρεται να στηρίξει πρωτοβουλίες που βασίζονται σε σύγχρονη έρευνα και να υιοθετήσει προτάσεις που θα βοηθήσουν στην αναζωογόνηση της γλώσσας όχι μόνο στην Αυστραλία, αλλά και σε κάθε γωνιά του κόσμου όπου ζει ελληνική διασπορά.
«Η γλώσσα επιβιώνει μόνο αν τη χρησιμοποιούμε. Και αυτό είναι ευθύνη όλων μας: γονιών, παιδιών, δασκάλων, κοινοτήτων», κατέληξε.
SBS Greek: Panos Apostolou
