Οπλισμένη με έναν αυτοσχέδιο στύλο και ένα σπρέι γεμάτο με φάρμακα, η περιβαλλοντολόγος Melina Budden ακολουθεί αθόρυβα την Hope, ένα wombat με ψώρα, μέσα στους θάμνους.
Η ψώρα είναι μια δερματική ασθένεια που προκαλείται από παράσιτα που τρυπώνουν στο δέρμα του μολυσμένου θηλαστικού και μπορεί να οδηγήσει σε δευτερογενείς λοιμώξεις, σκουλήκια, υποσιτισμό, νεφρική ανεπάρκεια και τελικά θάνατο.
Η Melina Budden είπε ότι είναι μία από τις μεγαλύτερες αιτίες θανάτου των γουόμπατς και θα μπορούσε να αποδεκατίσει το είδος αν αφεθεί να εξαπλωθεί ανεξέλεγκτα σε όλη τη χώρα.
Μία από αυτές τις ομάδες είναι η Blue Mountains Wombat Conservation Group, την οποία ίδρυσε η κα Budden το 2020.
Η ομάδα, έχει πλέον 20 έως 40 εθελοντές και φροντίζει έως και 200 wombats κάθε φορά.
Η εξάρτηση από εθελοντικές κοινοτικές ομάδες και η έλλειψη μακροπρόθεσμων λύσεων εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα των σημερινών προσπαθειών και υπογραμμίζει την ανάγκη για περισσότερη έρευνα και χρηματοδότηση.
Η κυβέρνηση της Νέας Νότιας Ουαλίας έχει διαθέσει 2,8 εκατομμύρια δολάρια για την περίοδο 2022-2024 στο πλαίσιο του προγράμματός της για τον περιορισμό της ψώρας των Wombat.
Η έρευνα που χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα περιλαμβάνει την ανάπτυξη μεθόδων για τον εντοπισμό της ψώρας στα γουόμπατς και την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας.
Ωστόσο, η κ. Budden διερωτάται αν τα κονδύλια αυτά κατευθύνονται στη σωστή έρευνα.
Μιλώντας στο SBS News πέρυσι, η Kristie Newton από την Υπηρεσία Διάσωσης και Εκπαίδευσης για την Άγρια Ζωή, γνωστή ως WIRES, δήλωσε ότι η ασθένεια εξαπλώνεται γρήγορα και ότι σχεδόν το 40% των κλήσεων που δέχονται σχετικά με τα γουόμπατς αφορούν γουόμπατς με ψώρα.
Η Marie Wynan, η διευθύντρια της Εταιρείας Προστασίας Wombat της Αυστραλίας, δήλωσε στο SBS ότι η κλιματική αλλαγή και η απώλεια εδαφών συμβάλλουν στην εξάπλωση της ψώρας στον πληθυσμό των wombat.
Προκειμένου να βοηθήσουν τα γουόμπατς, οι εθελοντές βασίζονται σε δύο μορφές θεραπείας: άμεση δοσολογία και ένα αυτοσχέδιο σύστημα πτερυγίων.
Ο εντοπισμός και η θεραπεία των άγριων ζώων είναι μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία, και για την κα Budden μοιάζει με αγώνα δρόμου ενάντια στο χρόνο, καθώς άλλα ζητήματα απειλούν να πάρουν την προβολή και τη χρηματοδότηση από τα άρρωστα γουόμπατς .
Επιπλέον, η θεραπεία δεν παρέχει μακροχρόνια ανοσία στην ασθένεια, πράγμα που σημαίνει ότι συχνά τα ίδια γουόμπατς υποβάλλονται σε θεραπεία κάθε χρόνο.
Αυτή είναι η τρίτη χρονιά θεραπείας της Hope.
Ωστόσο, δεν έχει εντοπιστεί εδώ και μερικές εβδομάδες και παραμένουν ερωτήματα σχετικά με την υγεία της μετά από μια ακόμη μόλυνση από ψώρα.
Όμως το 2024 ήταν η πιο πολυάσχολη χρονιά για την ομάδα και έτσι η κα Budden συνεχίζει να κάνει το δίωρο ταξίδι από το Σίδνεϊ όσο πιο συχνά γίνεται για να βοηθήσει.
