Οι δαπάνες για τα δημόσια νοσοκομεία αυξήθηκαν κατά μέσο όρο κατά 3 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως την τελευταία δεκαετία.
Αυτό, μεταξύ άλλων, σημείωσε ο διευθυντής του τμήματος μελετών για θέματα υγείας στο Grattan Institute, Πίτερ Μπρέιντον (Peter Breadon), σε συνέντευξη που παραχώρησε, σήμερα, το πρωί, στη ραδιοφωνία ABC.
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη του Ινστιτούτου, τα νοσοκομεία εξακολουθούν να βρίσκονται υπό πίεση. «Τα ασθενοφόρα συσσωρεύονται έξω από τα τμήματα επειγόντων περιστατικών, οι αναμονές για χειρουργικές επεμβάσεις γίνονται όλο και μεγαλύτερες και το προσωπικό δηλώνει ότι είναι εξαντλημένο», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Οι δε απαιτήσεις προς τα νοσοκομεία θα συνεχίσουν να αυξάνονται καθώς ο πληθυσμός της Αυστραλίας γηράσκει περισσότερο και κατ’ επέκταση αρρωσταίνει περισσότερο. Το Ινστιτούτο Γκράταν, υπολογίζει ότι «οι δαπάνες των δημόσιων νοσοκομείων, ανά άτομο, θα αυξηθούν κατά ένα τρίτο την επόμενη δεκαετία, από 2.500 δολάρια σε 3.300 δολάρια».
Ωστόσο, οι προϋπολογισμοί βρίσκονται υπό πίεση. Με πιο έξυπνες δαπάνες, όπως επισημαίνει η μελέτη, «κάθε δολάριο μπορεί να αποδώσει περισσότερα, μειώνοντας την ανάγκη για αυξήσεις φόρων ή περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες».
«Με ρεαλιστικούς προϋπολογισμούς, μεταρρύθμιση της χρηματοδότησης και καλύτερη διαχείριση του συστήματος, αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να καλύψουν επιπλέον 160.000 επισκέψεις σε νοσοκομεία κάθε χρόνο», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση.
Οι μεγάλες διακυμάνσεις στο κόστος εγχειρήσεων
Ένας πιο έξυπνος τρόπος, διαχείρισης του συστήματος σύμφωνα με τον κ. Μπρέιντον, είναι ο περιορισμός του χρόνου νοσηλείας ενός ατόμου μετά από μια εγχείρηση. Η Αυστραλία, όπως επισημαίνει παρουσιάζει τους χαμηλότερους δείκτες σε αυτήν την κατηγορία, σε σχέση με άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, αναφέρει την εγχείρηση αρθροπλαστικής γονάτου. Στην Αυστραλία, όπως σημειώνει, λιγότερο κι από έναν ασθενή στους 200 παίρνει εξιτήριο την ίδια μέρα, μετά από μια επέμβαση αντικατάστασης γονάτου. Στον Καναδά, ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Μπρέιντον, το ίδιο ποσοστό πλησιάζει σχεδόν τον έναν ασθενή στους τέσσερεις.
Επιπρόσθετα, ορισμένα νοσοκομεία είναι πολύ πιο ακριβά από άλλα. Το μέσο κόστος μιας αρθροπλαστικής γονάτου στη Βικτώρια, κυμαίνεται κατά 13.600 δολάρια μεταξύ νοσοκομείων υψηλού και χαμηλού κόστους. Στο Κουίνσλαντ, είναι 11.000 δολάρια και στη Νέα Νότια Ουαλία, 9.000 δολάρια, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η μελέτη.
Το ίδιο ισχύει και για άλλες επεμβάσεις, σε κάθε πολιτεία και επικράτεια.
«Εάν τα ακριβά νοσοκομεία έφταναν στο μέσο όρο της αποτελεσματικότητας στην πολιτεία τους, αυτό θα εξοικονομούσε 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο στους φορολογούμενους», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Η έκθεση του Grattan Institute, επισημαίνει ότι η μείωση του κόστους δεν σημαίνει και μείωση της ποιότητας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους τα νοσοκομεία θα μπορούσαν να παράσχουν ασφαλή φροντίδα με λιγότερα έξοδα.
Οι έξυπνοι τρόποι εξοικονόμησης
Για παράδειγμα, ορισμένα αυστραλιανά νοσοκομεία υπερέχουν στην πρόληψη επιπλοκών κατά τη νοσηλεία, όπως οι πτώσεις και τα έλκη κατακλίσεων, δηλαδή, οι τραυματικές βλάβες που προκύπτουν στο δέρμα και στους ιστούς από την παρατεταμένη παραμονή στην ίδια θέση στο κρεβάτι. Οι δύο αυτοί παράγοντες, κρατούν τους ασθενείς στο νοσοκομείο, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ένα άλλο παράδειγμα, εξοικονόμησης πόρων έρχεται από την Αγγλία, όπου οι γιατροί χρησιμοποιούν σημειωματάρια τεχνητής νοημοσύνης, για να αφιερώνουν λιγότερο χρόνο στα γραφειοκρατικά καθήκοντα και περισσότερο χρόνο με τους ασθενείς τους.
Η δυσοίωνη πρόβλεψη
Ταυτόχρονα, η έκθεση του Ινστιτούτου Γκράταν, υποστηρίζει ότι η συνεισφορά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στη χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων θα πρέπει να αυξηθεί, αναλογικά με την αυξανόμενη ζήτηση για περίθαλψη. «Πρέπει να χρηματοδοτήσει πλήρως το κόστος της περίθαλψης, υπό την προϋπόθεση ότι οι πολιτείες θα μεταρρυθμίσουν τα συστήματά τους για να βελτιώσουν την αποδοτικότητα τους», επισημαίνεται χαρακτηριστικά στην έκθεση».
Η έκθεση καταλήγει με μία δυσοίωνη εκτίμηση, εφόσον, δεν γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.
«Τα νοσοκομεία της Αυστραλίας πλησιάζουν στο όριο αντοχής τους.
«Καθώς τα έξοδα των δημόσιων νοσοκομείων συνεχίζουν να αυξάνονται, υπάρχει ο κίνδυνος να επαναλάβουμε τα λάθη του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο κατέφυγε σε σκληρά μέτρα λιτότητας για να περιορίσει τα έξοδα, με καταστροφικές συνέπειες για τους ασθενείς.
«Αντίθετα, πρέπει να διορθώσουμε το προβληματικό σύστημα χρηματοδότησης, ώστε τα δημόσια νοσοκομεία μας να ξοδεύουν πιο έξυπνα και να παρέχουν καλύτερη φροντίδα.»
