هیچ استرالیایی نیست که از این که چطور یکی از نمادهای دوست داشتنی کشورش در سال ۲۰۲۰ در معرض خطر قرار گرفت.
در طول آتش سوزی های فصلی تابستان گذشته هزاران کوآلا کشته شدند و بخش وسیعی از زیستگاه های آنها از بین رفت.
کیت بنیستر (Kate Banister) یکی از داوطلبانی که در تلاش است تا به احیای جمعیت کوآلاها کمک کند می گوید این جانور کیسه دار مشهور با آینده ای پر چالش روبروست.
وی می گوید: «این یک واقعیت است که شاید تا ۳۰ سال آینده دیگر کوآلاها را نداشته باشیم و نسل های آینده ما باید بتوانند آن را داشته باشند. بنابر این این یک زنگ بیدار باش بود برای این که دست به کار شویم و این جانوران را نجات دهیم.»
داگلاس ترون (Douglas Thron) یک کارشناس فیلمبرداری با پهپاد و اهل کالیفرنیا است. وی پس از طوفان دوریان (Hurricane Dorian) مشغول کار در باهاما بود تا به کمک پهپاد خود جانوران را پیدا کند و آنها را نجات دهد.
وقتی وی مشغول انجام این فعالیت بود، از تماشای تصاویر مربوط به آتش سوزی های فصلی در استرالیا بسیار تحت تاثیر قرار گرفت.
وی در این باره می گوید: «من ویدئوهای کوآلاها را می دیدم که عملا در آتش می سوختند و مردم در تلاش برای نجات آنها بودند. به محض این که این را دیدم با خودم گفتم من به کالیفرنیا بر نمی گردم، فکر کنم باید به استرالیا بروم. چون می دانستم پهپاد مادون قرمز من می توانست شمار زیادی از کوآلاها را نجات دهد.»
دوربین مادون قرمز تشخیص کوآلاها را آسان تر می کرد.
این آتش سوزی های فصلی بی سابقه حداقل ۱۰۴ هزار کیلومتر مربع از اراضی استرالیا را ویران کرد و طبق یک تخمین بیش از یک میلیارد جانور وحشی را از بین برد.
جنگل های و حیات وحش استرالیا همواره طوری تحول پیدا کرده اند تا با آتش سوزی های فصلی دوره ای سازگار باشند ولی در سال ۲۰۲۰ وضعیت فرق داشت. شدت آتش سوزی ها به طور بی سابقه ای گسترده بود و این آتش سوزی ها در پی یک دوره خشکسالی و افزایش شدید دمای هوا رخ داده بود.
این یکی از عواملی بود که باعث شد تا آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد رهبران جهان را به چالش دعوت کند.
وی اظهار داشت: «وضعیت سیاره ما ورشکسته است. دوستان عزیز، بشریت در حال جنگ با طبیعت است. این نوعی خودکشی است.»
اما این فقط در استرالیا نبود که محیط زیست نبود تحت فشار بود و برای بشریت مشکل ساز شده بود.
در سال ۲۰۲۰ در کنیا و کشورهای همسایه آن شدیدترین حمله ملخ ها در طول دهه های گذشته رخ داد. در این سال، آفت ملخ زندگی و معیشت میلیون ها انسان در سراسر جهان از جمله در کنیا، اتیوپی، اوگاندا، اریتره، هند، پاکستان، ایران، یمن، عمان، عربستان سعودی و سومالی را تحت تاثیر قرار داد.
طبق اعلام سازمان خوار و بار و کشاورزی ملل متحد (FAO) در زمان حمله این آفات ممکن است تا ۲۹ میلیون کیلومتر مربع از مساحت جهان تحت تاثیر قرار گیرد که این می تواند روی معیشت حدود یک دهم از جمعیت جهان تاثیر بگذارد.
این تغییرات در شرایط آب و هوایی تاثیر مستقیمی روی کشاورزی داشته است، مخصوصا در محل هایی که کمترین مقاومت را در برابر بلایا دارند.
در پایان پاییز خانواده ها در منطقه کشمیر به طور بی وقفه در تلاش هستند تا گل های زعفران (crocus flowers) را برداشت کنند.
کشت و برداشت این گل ها بسیار پر زحمت است و گل های این گیاه به تابستان های گرم و زمستان های سرد و مرطوب نیاز دارد و باید در یک دوره دو هفته ای از اواخر اکتبر تا اواسط نوامبر برداشت شوند.
الطاف احمد (Altaf Ahmad) یک کشاورز پرورش دهنده زعفران است و میزان برداشت این گیاه در طول سال های گذشته به دلیل تغییرات اقلیمی و آلودگی مدام در حال کاهش بوده است.
وی می گوید: «هر سالی که می گذرد ما امیدواریم و انتظار داریم که تولید زعفران افزایش پیدا کند ولی برعکس شاهد کاهش تولید هستیم. دلیل این کاهش، تغییرات آب و هوایی، شرایط شبیه خشکسالی و کارخانه هایی است که در روستاهای اطراف آلودگی ایجاد می کنند.»
اما همه خبرها هم منفی نبوده است.
اتحادیه بین المللی حفظ محیط زیست (IUCN) «لیست قرمز» گونه های در معرض خطر خود را در ماه دسامبر به روز و اعلام کرد جمعیت بوفالوهای اروپایی که در سال ۲۰۰۳ به حدود یک هزار و ۸۰۰ نفر رسیده بود سال گذشته به ۶ هزار و ۲۰۰ نفر رسید.
به همین دلیل وضعیت این جانور از «آسیب پذیر» به «نزدیک به در معرض تهدید» تغییر کرده است.
یکی از طبیعت شناسانی که به طور مدام نگرانی های مربوط به تاثیر اقدامات بشر روی سیاره زمین را مطرح می کند سر دیوید اتنبرو (Sir David Attenborough) است.
وی از طریق مجموعه های تلویزیونی که تولید می کند الهام بخش چندین نسل برای حفاظت از محیط زیست در سراسر جهان بوده است.
اما هشدارهای سر دیوید که ۹۴ سال سن دارد اخیرا جدی تر شده است. برای مثال وی در گفتگویی که در صندوق جهانی طبیعت ضبط شده است به سد بزرگ مرجانی (Great Barrier Reef) استرالیا اشاره کرده است.
وی می گوید: «من فکر می کنم حیرت آورترین جایی که تا کنون در جهان طبیعت دیده ام و هرگز آن را فراموش نخواهم کرد اولین باری است که صخره مرجانی را دیدم. این غنی ترین، زیباترین و متنوع ترین صحنه در سراسر جهان طبیعت است. و وقتی بعدا دوباره به همان محل در سد بزرگ مرجانی رفتم به جای این که محل برگزاری مسابقه زیبایی زندگی باشد به چیزی شبیه یک گورستان تبدیل شده بود. مرده بود. کشته شده بود و این بر اثر افزایش دمایی که ما انسان ها ایجاد کرده این رخ داده بود. این صحنه ای هولناک بود، یعنی دیدن این که ما با جهان طبیعت چه می کنیم، نه تنها در دریا بلکه همچنین در زمین و هوا.»
مطالب بیشتر:
تاثیرات مخرب دیوارها بر محیط زیست
