این دانشمندان هفته گذشته در یکی از بزرگترین گردهمایی های برندگان جایزه نوبل که در آلمان برگزار می شود شرکت می کنند تا جدیدترین تحولات در عرصه فیزیک در استرالیا را به نمایش بگذارند.
شهر کوچک لینداو در ایالت بایرن آلمان به دلیل داشتن دریاچه ای زیبا و خیابان های قدیمی سنگفرش شده اش مشهور است.
اما یکی دیگر از عواملی که باعث شهرت جهانی این شهر کوچک شده است این است که هر سال نوابغ پیر و جوان در آن جمع می شوند و این فرصتی را برای دیدار دانشمندان جوان با برندگان جایزه نوبل ایجاد می کند.
هر سال، محققان از سرتاسر جهان راهی این شهر کوچک می شوند تا ستاره های محبوب شان را ببینند.
هفته گذشته ۱۳ نفر از برجسته ترین فیزیکدانان جوان استرالیا در این گردهمایی شرکت کردند. هشت نفر از این فیزیکدانان استرالیایی زن هستند.
یکی از این زنان ملانی همپل (Melanie Hampel) است که در دانشگاه موناش استرالیا در رشته اخترفیزیک تحصیل می کند.
وی به این که جزو این تیم است افتخار می کند، مخصوصا به این دلیل که تعداد زنانی که در این رشته فعالیت می کنند همواره کمتر از مردان بوده است.
خانم همپل می گوید: "این خیلی خوب است که می بینیم در این هیات استرالیایی این نرخ افزایش پیدا کرده است چون از وقتی که در دانشگاه شروع به تحصیل کردم همیشه تعداد مردان بیشتر از زنان بوده است."
در استرالیا کمتر از یک چهارم از فارغ التحصیلان رشته فیزیک زن هستند و وقتی این زنان وارد نیروی کار می شوند فقط ۱۱ درصد از آنها حقوق بالا دریافت می کنند.
کیتی سایزلند (Katie Sizeland) یک مهندس نانوتکنولوژی در سازمان علوم و تکنولوژی هسته ای استرالیاست.
وی معتقد است تمرکز بیشتری روی استخدام زنان و تشویق آنها به ماندن در این بخش ها باید صورت گیرد.
خانم سایزلند می گوید: "ما باید آنها را از جوانی هدف قرار دهیم و زنان را تشویق کنیم. وقتی ما زنان را وارد این بخش های موسوم به STEM می کنیم، باید آنها را تشویق کنیم تا در این بخش ها بمانند چون بسیاری از آنها به دلیل مقوله ای که لوله در حال نشت نامیده می شود این بخش را ترک می کنند."
دولت استرالیا خواستار تغییر این وضعیت است.
دولت امسال یک سرمایه گذاری ۳/۴ میلیون دلاری در این زمینه انجام داد و برنامه ای ۱۰ ساله را به اجرا گذاشت تا میزان حضور زنان در رشته های علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات که با عنوان رشته های STEM شناخته می شوند افزایش پیدا کند.
اما پرفسور چناپوتی جاگادیش (Chennaputi Jagadish) استاد فیزیک در دانشگاه ملی استرالیا می گوید اقدامات بیشتری باید انجام شود.
وی می گوید: "دولت باید واقعا سرمایه گذاری بیشتری در تمام سطوح دولت فدرال، دولت های ایالتی و در سطح دانشگاهی انجام دهد. این نهادها مسئولیت رشد نسل بعدی زنان جوان را بر عهده دارند، اگر ما واقعا می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که علوم شکوفا می شود، که این می تواند باعث ارتقا کیفیت زندگی در جامعه شود."
اما به نظر می رسد در بالاترین سطوح چنین مشاغلی تغییرات مثبتی در حال رخ دادن است.
امسال برای اولین بار یک زن به نام تانیا مونرو (Tanya Monro) به عنوان دانشمند دفاعی اصلی (Chief Defense Scientist) منصوب شد.
خانم کیتی فولی (Cathy Foley) هم به عنوان دانشمند ارشد سازمان تحقیقات علمی و صنعتی کامنولت معرفی شد.
برای این فیزیکدانان زن استرالیایی که در گردهمایی لینداو شرکت می کنند هیچ چیز با ارزش تر از این نیست که با برخی از برجسته ترین دانشمندان زن جهان دیدار و گفتگو کنند و ببینند آنها چطور توانسته اند بر موانع پیش روی خود غلبه کنند.
یکی از برندگان جایزه نوبلی که در مراسم لینداو شرکت کرد خانم دونا استریکلند (Donna Strickland) است، فیزیکدانی کانادایی که سال گذشته سومین زنی شد که در طول تاریخ ۱۱۸ ساله جایزه نوبل موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شد.
وی در مورد این که چرا تعداد زنانی که در زمینه فیزیک تحصیل و کار می کنند کمتر از مردان است می گوید: "من کسی نیستم که اطلاع داشته باشم چرا زنان به اندازه مردان وارد حوزه فیزیک نمی شوند و یا چرا به اندازه آنها در این حوزه ها نمی مانند، ولی فکر می کنم این جامعه است که فیزیک را یک شغل خوب نمی داند . به نظرم با تکنولوژی های مدرنی که داریم، والدین بیشتری فرزندانشان را تشویق خواهند کرد که در این زمینه مشغول به کار شوند و شما شاهد ورود افراد بیشتری، از جمله زنان، به این حیطه خواهید بود."
سخنان وی برای بسیاری از فیزیکدانان جوان در استرالیا الهام بخش است، از جمله برای کلر ادموندز (Claire Edmunds) که در دانشگاه سیدنی در رشته رایانش کوانتومی تحصیل می کند.
وی می گوید: "دونا استریکلند برای من الهام بخش بوده است چون او خیلی اعتماد به نفس دارد و در سخنرانی هایش بسیار جالب عمل می کند و برای من یک الگوی عالی بوده است."
