یک هواپیمای بدون سرنشین (پهباد) با الهام گرفتن از ساختار بدنی یکی از سریعترین پرندگان جهان به نام بادخورک (Swift) در استرالیا ساخته شد. گروهی از مهندسان هوا-فضا از سراسر دنیا در طراحی و ساخت این پهباد مشارکت داشتند.
مهندسانی از ساوت استرالیا، سنگاپور، چین و تایوان عضو گروه طراحی بودند و نهایتا توانستند که این هواپیمای ۲۶ گرمی را بسازند که می تواند مانورهای مختلف پروازی از جمله توقف در آسمان، گلاید، ترمز کردن و شیرجه را دقیقا مثل یک بادخورک انجام دهد. نتایج این پژوهش در ماه جولای سال جاری در ژورنال ساینس روبوتیکز (Science Robotics) منتشر شد. توانایی های خاص این پهباد، آن را بسیار انعطاف پذیرتر، امن تر و کم سر و صدا تر از هواپیماهای بدون سرنشین فعلی می کند که اغلب از نوع کوآدکوپتر (هلیکوپتر چهار پروانه ای) هستند.
این پهبادهای بسیار سبک می توانند در محیط های شلوغ و در نزدیکی انسان ها پرواز کنند و در ارتفاع بسیار کم خود را ثابت نگه دارند و یا گلاید کنند. آنها در صورت لزوم می توانند خیلی سریع ترمز کنند و بدین ترتیب از برخورد با اشیای پرنده دیگر و موانع جلوگیری کنند. همه این جنبه ها چیزی است که هواپیماهای کوآدکوپتر از آن بی بهره اند.
دکتر یاو-وی چین (Yao-Wei Chin) پژوهشگر دانشگاه ملی سنگاپور که رهبری این گروه پژوهشی را بر عهده داشت به وبسایت دانشگاه ساوت استرالیا گفت که پهبادهایی که با الهام گرفتن از موجودات زنده ساخته می شوند می توانند با موفقیت در موقعیت های محیطی متفاوت مورد استفاده قرار گیرند.
استفاده های نقشه برداری از این ابزارها خیلی بدیهی است، اما می توان از آنها برای کارهای نوآورانه مثل باروری مزارع عمودی در فضاهای بسته استفاده کرد، بدون اینکه آسیبی به ساختار متراکم گیاهان وارد شود.
پروفسور جاوان چال (Javaan Chahl)، از دانشگاه ساوت استرالیا و یکی از اعضای این گروه پژوهشی به کریت (Create) گفت: «پهبادهای با بال ثابت می توانند ماموریت هایی با برد زیاد انجام دهند اما مشکل آنها در چگونگی فرود است. معمولا می توان راهی برای حل مشکل پیدا کرد، اما این کار معمولا محدودیت هایی برای انجام ماموریت ها ایجاد می کند. پهبادهای کوآدکوپتر هم توان کافی برای انجام گستره کاملی از ماموریت ها را ندارند».
اما پهبادهای جدید، بالهایی دارند که مجهز به باله (Flap) هستند. این جزء که در هواپیماهای سرنشین دار همیشه وجود دارد، کمک می کند که هواپیما بتواند با سرعتی پایین تر همچنان به طور امن پرواز کند و در مواقع لازم مثل یک ترمز عمل می کند.
پروفسور چال اضافه کرد که این پهباد می تواند خیلی سریع از حالت های پروازی تهاجمی مثل شیرجه به حالت های پروازی نرم مثل فرود تغییر حالت دهد.
پهباد طراحی شده توسط این گروه پژوهشی یک ابداع فوق العاده مهندسی است. اما این فناوری هنوز برای رسیدن به بازدهی بالای پرواز پرندگانی که از آن الهام گرفته راه درازی در پیش دارد. از آنجایی که پرندگان و حشرات عضلات بسیار زیاد و کنترل فوق العاده ای روی جنبه های مختلف کنترل کننده پروازشان دارند، به اعتقاد پژوهشگران، این پهباد جدید تنها توانسته است تا حدود ده درصد از این قابلیت ها را شبیه سازی کند.
