این در حالی است که برخی از نقاط استرالیا با یک بحران بازیافت زباله روبرو شده اند و اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا نیز در سخنرانی اخیر خود در سازمان ملل متحد به موضوع آلودگی های پلاستیکی اشاره کرده بود.
ماه اکتبر ماه "هیچ چیز جدیدی نخر" (Buy Nothing New Month) نام گرفته است. هدف از این اقدام این است که مردم به این موضوع فکر کنند که کالاهایی که می خرند از کجا می آیند و پس از این که مصرف می شوند زباله های آن به کجا می رود.
در این ماه از مردم خواسته می شود که سعی کنند در تمام طول این ماه سعی کنند هیچ چیز جدیدی به جز کالاهای ضروری مانند مواد غذایی، بهداشتی و دارو نخرند.
یک برنامه آموزشی تحت عنوان Choose Tap یا "شیر آب را انتخاب کن" که توسط شرکت آب Yara Valley ایالت ویکتوریا ارائه می شود یکی از حامیان برگزاری این ماه است.
پت مک کفرتی (Pat McCafferty) مدیر کل شرکت آب Yarra Valley می گوید هدف از اجرای این برنامه این است که مردم در مورد فواید اقتصادی و زیست محیطی نخریدن آب و نوشیدنی های بسته بندی شده آگاه شوند.
وی می گوید: "در استرالیا ما برای خرید بطری های آب بیش از 730 میلیون دلار در سال هزینه می کنیم و حدود 375 میلیون بطری وارد مراکز دفن زباله و آبراه ها می شوند. بهمین دلیل ما در حال ترویج دادن مصرف آب شیر به عنوان یک جایگزین مثبت هستیم چون تاثیر زیست محیطی آن اصلا قابل مقایسه با استفاده از آب بسته بندی شده نیست و بسیار ارزانتر است. یعنی عملا 2 هزار بار ارزانتر است."
دانشمندان تخمین می زنند برخی از بطری های آب برای این که تجزیه شوند به 450 سال زمان نیاز دارند و استفاده از آب های بسته بندی شده در بطری های پلاستیکی در استرالیا هر سال باعث تولید بیش از 60 هزار تن گازهای گلخانه ای می شود.
تخمین زده می شود تا سال 2050 میلادی پلاستیک های موجود در اقیانوس ها بیشتر از تعداد ماهی ها باشد.
آقای مک کفرتی می گوید این شرایط باید تغییر کند.
وی می گوید: "این در مورد تغییر عادت هاست و این که هر بار که یک بطری آب می خرید به این موضوع فکر کنید که این یک تاثیر زیست محیطی دارد."
کلر بل (Claire Bell) مدیر کارزار بازیافت در گروه زیست محیطی غیر انتفاعی Planet Ark است.
وی می گوید: "پلاستیک های یک بار مصرف ناپایدار هستند. ما فقط یک بار از آنها استفاده می کنیم و سپس آنها را دور می ریزیم. کلی انرژی و منابع برای آنها صرف می شود و ما گاهی اوقات از آنها فقط برای چند ثانیه استفاده می کنیم و بعد آنها را به سطل زباله می اندازیم. آن بیرون، تعداد زیادی از این ها وجود دارد. اتکای ما به آنها خیلی مشکل ساز شده است."
برخی از مناطق استرالیا با یک بحران بازیافت روبرو شده اند و این عمدتا ناشی از تصمیم چین برای توقف واردات زباله های بازیافتی از کشورهای دیگر است.
این کشور فقط به واردات زباله های بازیافتی ادامه خواهد داد که تا 99.5 درصد خالص باشند و آلودگی نداشته باشند.
در واکنش به این وضعیت، رهبران برخی از ایالت ها و قلمروهای استرالیا در نشست شورای دولت های استرالیا که در ماه جولای برگزار شد متعهد شدند از سال آینده صادرات زباله های پلاستیکی، کاغذ، شیشه و لاستیک را ممنوع خواهند کرد.
اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا نیز در سخنرانی اخیر خود در سازمان ملل متحد از سیاست های زیست محیطی استرالیا دفاع کرد و برخی اتهامات در مورد این که این کشور اقدامات کافی را در این خصوص انجام نمی دهد رد کرد.
وی گفت: "برای محافظت از اقیانوس هایمان، استرالیا مصمم است تا در انجام اقدامات فوری برای مقابله با آلودگی های پلاستیکی که در حال خفه کردن اقیانوس های ماست پیشرو باشد، با صید بیش از حد ماهی ها مقابله کند و از تخریب زیستگاه های اقیانوسی پیشگیری کند."
خانم بل می گوید استفاده نکردن از آب های بسته بندی شده و فنجان های یک بار مصرف قهوه برخی از اقداماتی است که استرالیایی ها می توانند برای کاهش تولید زباله های پلاستیکی انجام دهند.
وی می گوید: "اگر می خواهید به محل کار خود بروید، می توانید کمی بیشتر غذا بپزید و با خود ببرید تا مجبور نباشید هر روز در ظروف یکبار مصرف غذا بخرید. اگر می خواهید نهار بخرید، از گرفتن نی و قاشق و چنگال های پلاستیکی خودداری کنید. شما می تواند یک ست قاشق و چنگال در محل کار خود داشته باشید. یک کار خوب دیگر این است که وقتی که به سوپرمارکت می روید، میوه و سبزیجاتی بخرید که بسته بندی پلاستیکی ندارند. موز نیاز به یک ظرف پلاستیکی و روکش نایلونی ندارد. واقعا دنبال محصولات جایگزین آنها باشید."
هدف ماه "هیچ چیز جدیدی نخر" این است که مردم را تشویق کند تا تولید زباله های خود را به طور کلی کاهش دهند و این فقط مربوط به زباله های مواد غذایی و نوشیدنی ها نیست.
بخشی از اقداماتی که در این ماه می تواند انجام شود این است که کالاهای غیر ضروری مانند پوشاک و یا وسایلی که واقعا به آنها نیاز ندارید خریداری نشود.
برای مثال تعمیر وسایل و یا پوشاکی که دچار ایراد شده اند می تواند جایگزین مناسبی برای خرید کالاها و پوشاک جدید باشد.
