بر فراز صخره‌های سرخ شبه‌جزیره بوراپ در وسترن استرالیا، نشانه‌هایی بر روی سنگ حکاکی شده‌اند که قدمت آنها به ده‌ها هزار سال پیش برمی‌گردد.
این نشانه‌ها شامل نمادهای مقدس و قدیمی‌ترین حکاکی‌های شناخته شده از انسان است؛ آثاری که ارتباطی عمیق با اجداد و داستان‌ها را روایت می‌کنند.
این منطقه در حال حاضر برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو در نظر گرفته شده است.
هفته گذشته، یک گزارش علمی مورد انتظار و بررسی دقیق، آنچه را که مالکان سنتی مدت‌ها از آن می‌ترسیدند، تایید کرد؛ اینکه انتشار گازهای گلخانه‌ای از صنایع سنگین در حال از بین بردن این آثار باستانی است.
یکی از کسانی که در این باره صحبت می‌کند، رائلین کوپر، زن ماداتونیا و مالک سنتی موروجوگا است.
او در دادگاه فدرال اقدام قانونی کرده و خواستار توقف توسعه گاز تا زمان رسیدگی مناسب به نگرانی‌های میراث فرهنگی شده است.
کوپر گفت: «پول، پول و ویرانی. آنها در تلاشند تا تاریخ من را پاک کنند؛ تاریخ این مکان، آنچه که نماد آن برای مردم اینجاست... در نهایت، دولت اصلا به ما فکر نمی‌کند. گذشته از این، ما اقلیتی از مردم هستیم.»
پروژه نرف وست شلف وودساید یکی از بزرگترین قطب‌های گاز طبیعی مایع در جهان است.
گاز از سه سکوی فراساحلی استخراج و به کارخانه گاز کاراتا لوله‌کشی می‌شود، از آنجا فرآوری شده و به ژاپن، کره جنوبی و چین صادر می‌شود.
همچنین گاز وسترن استرالیا را تامین می‌کند.
اما مجوزهای زیست‌محیطی فعلی این پروژه در سال ۲۰۳۰ منقضی می‌شود و وودساید می‌خواهد آن را برای ۴۰ سال دیگر، تا سال ۲۰۷۰، فعال نگه دارد.
این طرح در ماه دسامبر توسط دولت وسترن استرالیا تصویب شد، اما ماه‌ها کارشناسان آب و هوا هشدار دادند که گسترش آن خسارت‌های زیست‌محیطی بالایی دارد.
گرگ بورن، مدیر اجرایی سابق BP و عضو کنونی شورای آب و هوا است. او زمانی در سرمایه‌گذاری مشترک این طرح کار می‌کرد و می‌گوید که از میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای نگران است.
او گفت: «در اینجا می‌توان گفت که انتشار گازهای گلخانه‌ای به دو بخش تقسیم می‌شود. بخشی از این انتشارها در داخل استرالیا اتفاق می‌افتد که حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ تن در سال است.»
بورن ادامه داد: «اما همینطور گاز طبیعی مایع‌شده (LNG) در خارج از کشور، مثلا ر ژاپن، کره یا چین سوزانده می‌شود، در طول عمر این پروژه، حدود ۴ میلیارد تن دی‌اکسید کربن وارد جو خواهد شد؛ آن هم در زمانی که باید میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهیم.»
سخنگوی وودساید می‌گوید این پروژه از نظر ملی بسیار مهم است و هزاران شغل و میلیاردها دلار مالیات و حق امتیاز ایجاد می‌کند.
بیش از دو هزار کارگر در سراسر این سایت مشغول به کار هستند و در طول چهار دهه فعالیت، بیش از ۴۰ میلیارد دلار حق امتیاز ایجاد کرده است.
با تصویب طرح «نرف وست شلف»، جنجال‌های وودساید به رودخانه بوراپ ختم نمی‌شود. این شرکت همچنین می‌خواهد از حوضه آبریز «برووس» در ساحل کیمبرلی بهره‌برداری کند.
این منطقه در نزدیکی صخره اسکات، یک پناهگاه دریایی حساس از نظر زیست‌محیطی که زیستگاه نهنگ‌های آبی کوتوله در معرض خطر انقراض و لاک‌پشت‌های دریایی سبز است، قرار دارد.
سوفی مک‌نیل، نماینده تازه منتخب حزب سبز سنا در ایالت وسترن استرالیا و سخنگوی سوخت‌های فسیلی این حزب، گفت: «مسئله فقط این نیست که این پروژه بزرگترین پروژه جدید سوخت فسیلی در نیمکره جنوبی است، یا اینکه یک بمب کربنی عظیم است که اقلیم ما توان تحمل آن را ندارد. مسئله این است که بر روی یک صخره مرجانی بکر ساخته شده است.»
او افزود: «شما حتی خواب انجام این کار را در بالای دیواره بزرگ مرجانی هم نمی‌بینید، شما حتی خواب انجام این کار را در کوئینزلند هم نمی‌بینید. اما وودساید فکر می‌کند که می‌تواند از پس آن بربیاید چون در یک منطقه دورافتاده در وسترن استرالیا قرار دارد.»
وودساید اصرار دارد که این پروژه برای تامین امنیت انرژی بلندمدت برای شرکای بین‌المللی و اطمینان اقتصادی برای منطقه‌ی وسترن استرالیا ضروری است.
برنامه فارسی رادیو اس‌بی‌اس در روزهای شنبه و سه شنبه ساعت ۳ بعد از ظهر از طریق رادیو، به صورت آنلاین، کانال شماره ۳۰۲ تلویزیون‌های دیجیتال و از طریق اپ رایگان SBS Audio قابل دسترس است. برای شنیدن برنامه های زنده و پادکست های ما اپ SBS Audio را از APP Store یا Google Play دانلود کنید. همچنین می توانید به اس بی اس فارسی از طریق اسپاتیفای، یا اپل پادکستز گوش کنید.
