خانم میشل لویس (Michelle Lewis) یک وبسایت همسر یابی را در جامعه یهودیان استرالیا اداره می کند. این خدمات با آنکه از نظر قومی، خدماتی متنوع است اما در عین حال ارتباطات خود با موضوع "فرهنگ" و "مذهب" را نیز حفظ کرده است.
او می گوید این خدمات را نه تنها برای کمک به افراد برای یافتن یک رابطه جدید ارائه می کند بلکه آن را به منظور کمک به "حفظ جامعه" ارائه می کند.
او می افزاید: "دلیلی که دوام و پیوستگی برای جامعه یهودی بسیار مهم است این است که اگر به آمار نگاه کنیم - که البته ما این کار هر وقت که سرشماری انجام می شود انجام می دهیم – بر اساس آمار موجود ظرف مدت چندین نسل آینده آنهم با نرخ کنونی ازدواج های بین قومی به دشواری می توان افرادی را در جهان و البته در خارج از اسرائیل پیدا کرد که در واقع خود را به عنوان یهودی معرفی می کنند".
سوان خو (Siew-Ean Khoo) از دانشگاه ملی استرالیا اطلاعات گوناگونی از جمله آمار مربوط به ثبت ازدواج ها را به منظور تهیه یک گزارش درباره ازدواج های بین اقدام گوناگون در استرالیا مورد بررسی قرار داده است.
گزارش او نشان دهنده افزایش اینگونه ازدواج ها در کلیه گروه های قومی است. این در حالی است که این افزایش "ازدواج های بین اقوام" حتی در برخی گروه ها قومی مانند یونانی ها، لبنانی ها و افرادی از تبار چینی شاهد افزایش قابل توجهی نیز بوده است.
در این گروه ها، ازدواج های بین قومی یعنی ازدواجی بین یک چینی و یک غیر چینی و یا یک یونانی با یک غیر یونانی در نسل نخست مهاجران در حدود 10 ده درصد است. این در حالی است که درصد اینگونه ازدواج ها در همین گروه قومی در نسل دوم به حدود 30 درصد افزایش پیدا کرده و درصد ازدواج های بین قومی در نسل سوم به بیش از 60 درصد افزایش یافته است.
این در حالی است که امروزه خدمات همسر یابی آنلاین برای طیف گسترده ای از گروه های قومی در استرالیا موجود هستند. به گونه ای که امروزه خدمات همسر یابی ویژه ای برای یونانی ها، مردمان بومی استرالیایی، هندی ها و مسلمانان موجود می باشد.
و البته در کنار این خدمات خدمات نامداری مانند RSVP فعالیت می کنند که به همگان خدمات ارائه می کنند اما در آنها گزینه ای وجود ندارد که کاربر بتواند اولویت خود را در خصوص یافتن فردی با یک پیشینه قومی خاص، مشخص کند.
گفتنی است در نظرسنجی که توسط خود وبسایت همسر یابی RSVP در سال 2012 و با شرکت بیش از 3000 هزار نفر انجام شد، مشخص شد که بیش از یک سوم از شرکت کنندگان، پیشینه قومی فرد مقابل را در انتخاب شریک مناسب برای زنگی خود، عاملی بسیار مهم عنوان کرده بودند.
شارون دیلمیج (Sharon Delmage) ریاست بخش مطالعات ارتباطات و رسانه دانشگاه Murdoch در ایالت وسترن استرالیا است. او نیز مطالعه ای را در خصوص پدیده همسر یابی آنلاین در استرالیا انجام داده است.
خانم دیلمیج می گوید فرایند همسر یابی آنلاین امروزه در استرالیا بسیار متحول شده است به گونه ای که برآورده کننده نیازهای برخی گروه های خاص قومی نیز می باشد.
او می گوید: "مطالعاتی است که به صورت خاص درباره برخی از وبسایت های خاص انجام شده است. به عنوان مثال، من می دانم که جامعه هندی ها در استرالیا برای این منظور از وبسایت های دیگری استفاده می کنند. وبسایت های آنها خیلی جالب هستند. آنها فیلتر های متفاوتی دارند و از پارامترهای مختلفی برای فیلتر کردن افراد استفاده می کنند. حتی ممکن است که یکی از اعضای خانواده آنها از طرف آنها به این وبسایت ها برود و به دنبال یک زوج مناسب برای آنها بگردد. این در حالی است که مردم در استرالیا خودشان این کار را انجام می دهند به جای آنکه یک نفر دیگر این کار را برای آنها انجام بدهد".
لیندون واکر (Lyndon Walker) استاد دانشگاه سوئینبرن ملبورن و جنویو هارد (Genevieve Heard) از دانشگاه موناش در ملبورن نیز به تازگی داده های سرشماری سال 2011 در استرالیا را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده اند.
نتیجه بررسی آنها موسوم به Interethnic Partnering نشان از سطوح بالاتری از ازدواج های بین قومی در میان کشورهای Anglo-Celtic و آنهم در مقایسه با کشورهای خاور میانه و شبه جزیره هند دارد.
این دو محقق اگرچه تاکید کرده اند هنوز خیلی زود است که نتیجه گرفت آیا این الگوها به دلیل اولویت های قومی است یا مدت زمان اقامت در استرالیا؟
این در حالی است که در یک پژوهش مشابه دیگر که پیشتر انجام شده پیشنهاد شده است که احتمال انجام ازدواج های بین قومی احتمالا هر چقدر که یک گروه قومی بیشتر در استرالیا اقامت داشته باشد، بیشتر نیز خواهد بود.
دیپاک منکودی (Dipak Mankodi) بنیانگذار یک خدمات همسر یابی برای هندی ها در استرالیا است که نامش Matrimilap است.
او می گوید هندی ها اکثرا مایل هستند تا شریک آینده زندگی خود را از طریق روش های سنتی و از طریق ملاقات هایی که اغلب اوقات توسط خانواده تسهیل می شود، انجام دهند.
او نیز به همین دلیل ضمن استفاده از فناوری به گونه ای کارا این امکان را تسهیل کرده است. او در خصوص خدمات همسر یابی خود می گوید: "من یک بانک اطلاعاتی را برای عروس و داماد ها ایجاد کرده ام که حاوی یک سری اطلاعات پایه و مشخصات تماس، سن، قد و نیازهای مربوط به رژیم غذایی افراد است. زیرا ما برخی از خانواده ها را داریم که شدیدا گیاه خوار هستند و ممکن است بخواهند تا همسری اختیار کنند که او نیز گیاه خوار باشد. در نتیجه من همه این اطلاعات را در بانک اطلاعاتی وارد کرده ام و این اطلاعات را به طور منظم برای اعضای آن گروه می فرستم. و آنها می توانند به من مراجعه کنند و بگویند که به عنوان مثال من علاقمند شخص a,b یا c هستم. من اطلاعات تماس عروس و داماد را در اختیار یکدیگر قرار می دهم و سپس آنها خود در این خصوص صحبت خواهند کرد. کار من در اینجا به پایان می رسد و دو خانواده از آن به بعد خود با یکدیگر صحبت می کنند".
به گفته دیپاک منکودی رویکرد مورد نظر هندی ها به مسئله همسر یابی با مدل غربی ها بسیار متفاوت است. او می گوید در مدل غربی، تمایل همواره بر نیازهای فردی متمرکز است. حال آنکه به گفته او در جامعه هندی، همخوانی و سازگاری بین خانواده ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
و این در حالی است که Genevieve Heard و Lyndon Walker دو دانشگاهی از شهر ملبورن می گویند وقتی به رویکرد و رویه خدمات همسر یابی در وبسایت های نامدار جهان نظر می اندازید، متوجه برخی رویکردهای دیگر درباره موضوع ازدواج های بین قومی می شوید.
آنها می گویند در خلال پژوهش های خود متوجه برخی تفاوت های عمده جنسی در موارد ازدواج های بین قومی که در آن برخی از گروه های قومی خاص حضور دارند، شده اند.
آنها می گویند به عنوان مثال، این امر برای زنان تایلندی، ژاپنی و فیلیپینی کاملا طبیعی است که با یک مرد متولد شده در استرالیا ازدواج کنند اما همین گونه ازدواج در مورد مردی از همین جوامع با یک شریک زاده استرالیا به هیچ وجه صدق نمی کند.
شما می توانید فصل جدید برنامه های Face Up To Racism را که از روز یک شنبه 26 فوریه تا یک شنبه 5 مارچ از کانال اس بی اس پخش می شود، تماشا کنید. این مجموع تلویزیونی شامل قسمت هایی مانند ?Is Australia Racist است که در روز یک شنبه 26 فوریه در ساعت 8:30 دقیقه پخش می شود و یا بخش دیگری با عنوان Date My Race که در روز دوشنبه 27 فوریه در ساعت 8:30 دقیقه پخش می شود و در نهایت بخشی با عنوان The Truth About Racism که در روز چهارشنبه اول مارچ در ساعت 8:30 دقیقه پخش می شود.
مطالب بیشتر:
نژادپرستی در استرالیا در حال افزایش است
تقریبا چهل درصد از حملات نژادپرستانه در اماکن عمومی اتفاق می افتد اما باز هم بسیاری از ما یا در هنگام مشاهده این گونه حملات یا مطمئن نیستیم یا تمایلی به مداخله در آن نداریم. دیلوین یاسا (Dilvin Yasa) در اینجا توضیح می دهد که واکنش نشان دادن در هنگام بروز این گونه حملات چگونه می تواند تفاوتی چشمگیر ایجاد کند.
نظر سنجی VicHealth نشانگر آن است که از مجموع 601 نفری که در این این نظرسنجی شرکت کرده اند، یک نفر از هر سه نفر گزارش کرده که او ظرف یک سال گذشته شاهد یک حادثه یا حمله نژادپرستانه بوده است. بر اساس این نظرسنجی تقریبا نیمی از شرکت کنندگان در این نظرسنجی گفته اند در هنگام مشاهده اینگونه حملات، مداخله ای نکرده اند.
پریسیلا برایس (Priscilla Bryce) مدیر کل یک سازمان غیر انتفاعی به نام All Together Now است که وظیفه اصلی آن رسیدگی به موضوع نژادپرستی است. او می گوید می داند که چرا بسیاری از افراد از آنکه در هنگام اینگونه حوادث، تمایلی به پا پیش گذاشتن ندارند.
او می گوید: "پژوهش ها نشان می دهد که افراد در غالب مواقع هیچ اقدامی انجام نمی دهند زیرا نمی خواهند نخستین فردی باشند که واکنش نشان می دهد. به زبان دیگر آنها بیشتر تمایل دارند تا به فردی دیگری که پا پیش می گذارد و از خود واکنش نشان می دهد، کمک کنند".
او می افزاید: "افراد همچنین در صورتی که احساس امنیت نکنند، یا مطمئن نباشند در برابر این گونه حوادث پیشقدم نمی شوند".
باید چه کار کرد؟
با آنکه برایس توصیه نمی کند تا شخصا در محیطی که امن نیست پیشقدم شوید، اما او می گوید کارهای فراوانی است که می توان برای حمایت از فردی که مورد این گونه حملات قرار می گیرد انجام داد.
او توصیه می کند:
1. آزادانه و به صورتی که سبب التهاب شخص مهاجم نشود از فردی که مورد حمله قرار گرفته دفاع کنید
به جای فریاد کشیدن سر آنها که به عنوان مثال شما نژادپرست هستید، بهتر است به آرامی از آنها بپرسید: "چرا چنین چیزی می گویی"؟ به گفته او در این گونه مواقع متهم کردن فرد مهاجم، در اغلب مواقع سبب ملتهب شدن بیشتر او می شود.
2. نشستن در کنار فردی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته یا کمک به او برای دور شدن از فرد مهاجم
برایس می گوید: "یا آنها را از واگن قطار به بیرون ببرید یا فقط با آنها صحبت کنید تا حواسشان را پرت کنید. در واقع این کار به آنها این احساس را منتقل می کند که از نوعی حمایت برخوردار هستند".
3. رد و بدل کردن شماره تماس با دیگر شاهدان در محل حادثه سبب تسهیل کردن تحقیقات پلیس خواهد شد
"اگر حادثه ای را به پلیس گزارش می دهید (که البته باید این کار را بکنید) داشتن یک گزارش جمعی سبب قدرتمندتر شدن پرونده علیه شخص مهاجم خواهد شد".
4. فیلم برداری از حادثه از طریق موبایلتان و قرار دادن این فیلم در اختیار پلیس
برایس می گوید: "من از اینکه از این فیلم ها در اخبار احساسی استفاده شود، خوشم نمی آید اما آنها می توانند بسیار مفید باشند زیرا هدف این حمله می تواند سپس از این فیلم ها استفاده کرده و فورا پرونده ای را تسلیم کمیسیون حقوق بشر یا پلیس کند. در برخی موارد، حتی گرفتن فیلم می تواند باعث متوقف شدن حمله مهاجم شود".
5. از خود بپرسید چرا برخی از افراد اینگونه رفتار می کنند و آنها را تربیت کنید
برایس می گوید: "من همیشه به مردم توصیه می کنم تا درباره پروژه The Challenging Racism Project اطلاعات کسب کنند. این برنامه توسط دانشگاه وسترن سیدنی اداره آمار استرالیا می شود. من همچنین توصیه می کنم تا اپ Everyday Racism را بر روی گوشی های موبایل خود دانلود کنند".
"دانستن آنکه چگونه می توانیم از همدیگر حمایت کنیم بسیار مهم است".
شما می توانید فصل جدید برنامه های Face Up To Racism را که از روز یک شنبه 26 فوریه تا یک شنبه 5 مارچ از کانال اس بی اس پخش می شود، تماشا کنید. این مجموع تلویزیونی شامل قسمت هایی مانند Is Australia Racist? است که در روز یک شنبه 26 فوریه در ساعت 8:30 دقیقه پخش می شود و یا بخش دیگری با عنوان Date My Race که در روز دوشنبه 27 فوریه در ساعت 8:30 دقیقه پخش می شود و در نهایت بخشی با عنوان The Truth About Racism که در روز چهارشنبه اول مارچ در ساعت 8:30 دقیقه پخش می شود.
