همانطور که معلمها و دولتها استفاده از تلفنهای همراه را ممنوع میکنند، برخی از والدین هم سعی دارند فرزندان خود را تا حد ممکن از رسانههای اجتماعی به دور نگه دارند.
در زمانهای که رسانه های اجتماعی و گوشی های هوشمند به جزء جداییناپذیر زندگی مدرن تبدیل شده اند، سوال این است که سن مناسب برای شروع استفاده از آنها چه زمانی است؟
بسیاری از پلتفرم های رسانه های اجتماعی - از جمله فیس بوک، اینستاگرام و تیک تاک - به کاربران اجازه می دهند از سن ۱۳ سالگی حساب کاربری باز کنند، اما برخی از منتقدان می گویند این سن باید افزایش یابد.
در حالیکه دولتهای ایالتی و قلمروهای استرالیا در حال اعمال ممنوعیتها و محدودیتهایی بر گوشیهای هوشمند هستند، از سویی والدین تلاش میکنند دسترسی و قرار گرفتن فرزندانشان در رسانههای اجتماعی را تعدیل کنند.
بنابراین چه سنی "خیلی جوان" به شمار میرود، چرا مدارس گوشی های هوشمند را ممنوع می کنند و چگونه جوانان می توانند با خیال راحت از رسانه های اجتماعی استفاده کنند؟
معایب بیش از مزایا است
دنی الاچی، پدر سیدنی، امیدوار است فرزندانش را - که بین پنج تا ۱۳ سال سن دارند - تا زمانی که ممکن است از رسانه های اجتماعی دور نگه دارد.
آقای الاچی و همسرش سینتیا با همکاری یکدیگر سازمانی را به نام Heads Up Alliance تأسیس کردهاند، جامعه ای متشکل از خانواده های استرالیایی که رسانه های اجتماعی و تلفن های هوشمند را برای فرزندانشان تا پایان کلاس هشتم به تعویق می اندازند.
فرزندان آنها به فناوری دسترسی دارند، با آیپد بازی میکنند و لپتاپهایی دارند که برای تکالیف مدرسه لازم است، اما تلفن هوشمند یا حساب رسانههای اجتماعی خود را ندارند.

Dany and Cynthia Elachi founded the Heads Up Alliance, a community of Australian families who are delaying social media and smartphones for children. Source: Supplied / Dany Elachi
«رسانههای اجتماعی به گونهای طراحی شدهاند که اعتیادآور باشند. ما میدانیم که شکارچیان زمان زیادی را در رسانههای اجتماعی میگذرانند، میدانیم که رسانههای اجتماعی و گوشیهای هوشمند بسیاری از کودکان را شبها بیدار نگه میدارند، و به دلیل این واقعیت که زمان زیادی را میطلبد بچه ها به کارهای دیگری مانند مطالعه یا وقت گذراندن با خانواده خود نمیرسند."
آقای الاچی معتقد است که به آموزشهای بیشتری در مورد ایمنی رسانه های اجتماعی و خطرات آن در مدارس نیاز است و همچنین حداقل سنی بالاتری توسط پلتفرم های رسانه های اجتماعی باید در نظر گرفته شود.
او گفت: "ما فکر می کنیم که سن بهتر احتمالاً ۱۵ یا ۱۶ سالگی است، هر چه بیشتر بتوانید مقاومت کنید بهتر است."
آیا مدارس باید تلفن را ممنوع کنند؟
در سالهای اخیر، حوزههای قضایی در سراسر استرالیا ممنوعیتها و محدودیتهایی را برای استفاده از گوشیهای هوشمند اعمال کردهاند.
از آغاز ترم اول امسال، ممنوعیت تلفن همراه در سراسر دبیرستان های ساوت استرالیا آغاز شده تا برای تقویت تمرکز و کاهش قلدری و آزار و اذیت در مدارس تلاش کند
محدودیتهای مشابهی نیز در سراسر مدارس دولتی در قلمرو شمالی اعمال خواهد شد. در سال ۲۰۲۰، ویکتوریا، وسترن استرالیا و تاسمانیا همه ممنوعیت هایی را اجرایی کردند.
معلمها و قانونگذاران از تلفن همراه به عنوان عاملی برای حواس پرتی و تشدید قلدری و مسائل مربوط به سلامت روان در بین دانش آموزان نام بردهاند.
پاتریک توماس، مدیر ایالتی شرکت ارائهدهنده آموزش ایمنی سایبری ySafe، در وسترن استرالیا، به SBS News گفته که ممنوعیتهای عمومی همیشه کلید حل مسائل رسانههای اجتماعی نیست.
او میگوید: "من درک می کنم که ممنوعیت گاهی اوقات ضروری است، اما ما باید هر بار پیش زمینه و محتوا را هم در نظر بگیریم."
به اعتقاد او اجرای یک رویکرد عمومی بسیار دشوار است، و اینجاست که آموزش بسیار عالی است - ما باید دسترسی به تلفن، بازی، صفحه نمایش را به طور کلی در نظر بگیریم، باید مرزها و ارتباطات را در نظر بگیریم.
آقای الاچی و سازمان Heads Up Alliance برای محدود کردن دسترسی به تلفن در مدارس لابی کردهاند و دانشآموزان فقط در صورتی که برای درسها یا شرایط پزشکی مورد نیاز باشند، از این وسایل استفاده میکنند.
او گفت: "مسئله اصلی این است که تلفن در کلاس نباشد، ولی اگر معلمی بگوید که برای یک درس خاص مورد نیاز است، هیچ کس مخالف آن نیست، اما در سایر موارد ما فکر می کنیم تلفن ها باید کنار گذاشته شوند و از دید خارج شوند."
افراط گرایی و توطئه در شبکههای اجتماعی
سایمون کوپلند اخیراً مدرک دکترای خود را از دانشکده جامعه شناسی دانشگاه ملی استرالیا با تمرکز بر گروههای حقوق مردان و افراط گرایی راست افراطی در رسانه های اجتماعی به پایان رسانده است.
"رسانه های اجتماعی مکانی را برای افراد فراهم می کند تا دور هم جمع شوند و با افرادی ملاقات کنند که ممکن است به طور معمول با آنها روبرو نشوند، بنابراین اگر یک جوان ناراضی هستید می توانید آنلاین شوید و تقریباً هر گروهی را پیدا کنید که طرفدار همان توضیحی است که شما برای مشکلات خود دارید."
"جوامع راست افراطی فضایی دلپذیر و دوستانه را فراهم می کنند، و این احتمال وجود دارد که شما به صورت آنلاین به آنها راه پیدا کنید تا فیزیکی."
دکتر کوپلند میگوید در حالی که جوانان ذاتاً مستعد محتوای افراطی نیستند، گروهها و سازندگان افراطی خاصی وجود دارند که به طور خاص جوانان را هدف قرار میدهند.
او گفت: «نمیگویم که نوجوانان به طور خاص آسیبپذیر هستند... اما افراد و گروههای راست افراطی خاصی وجود دارند که عمداً جوانان را هدف قرار میدهند و این کار را کاملاً هوشمندانه انجام میدهند.»
"آنچه ما شاهد آن هستیم روندی است که در آن رهبران سعی می کنند راست افراطی را به عنوان متجاوز، به عنوان پانک جدید یا یک چیز جالب جدید تبلیغ کنند و این قطعا برای بسیاری از افراد جوان تر جذاب است."
آموزشها و مرزها "مهم" اند
وقتی نوبت به زمان مناسب برای شروع استفاده از رسانه های اجتماعی می رسد، آقای توماس می گوید لزوما سن مشخصی وجود ندارد و به رشد اجتماعی و عاطفی هر کودک بستگی دارد.
او گفت: "بین ۱۰ تا ۱۳ سالگی، برخی از بچه ها ممکن است علاقه ای نداشته باشند، و برخی ممکن است از نظر اجتماعی و عاطفی توسعه یافته تر باشند، بنابراین این یک فضای جذاب برای آنها است."
من توصیه نمی کنم به یک کودک خردسال تلفن بدهید، اما پیشنهاد میکنم آنها به یک دستگاه خانوادگی دسترسی داشته باشند.
آقای توماس میگوید که دادن دسترسی، مرزها و ارتباطات مناسب به کودکان از سنین پایین می تواند روابط سالم با فناوری و رسانه های اجتماعی را تقویت کند.
هرچه بیشتر بتوانیم در مورد مسائل آزادانه در خانه صحبت کنیم، خطرات آنلاین بودن را بیشتر عادی میکنیم و در مورد ارسال پیامک، یا برهنگی، یا زورگویی سایبری یا رفتارهای قلدری صحبت کنیم، هرچه بیشتر آشکارا در مورد آنها صحبت کنیم جوانان احساس راحتی بیشتری می کنند."
"مرزها و کنترل دسترسیها به یک اندازه مهم هستند."