میل به کمک به کشور جدید خود یک نیروی محرک برای رحمان علی جاوید پناهنده افغان است.
او می‌گوید که کارش به عنوان یک مدرس دانشگاه، یکی از مقامات کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و همچنین اقلیت بودن او در قوم هزاره، ماندنش در افغانستان را پس از تسلط طالبان غیرممکن کرد.
او گفت: «مانند بسیاری از کشورها، کار برای حقوق بشر در افغانستان خطرناک است.»
آقای جاوید از زمان ورود به استرالیا در سال ۲۰۲۱، کار خود را در یک کلینیک قانونی در غرب سیدنی آغاز کرد. نقش او به عنوان دستیار حقوقی همچنین شامل ترجمه با استفاده از دانشش به پنج زبان است.
اکنون، یک برنامه دولتی به او اجازه داده است تا یک مترجم معتبر دری شود تا به دیگر مهاجران افغان در نیوساوت‌ولز کمک کند.
مارک کور، وزیر چندفرهنگی این ایالت، در این رابطه می‌گوید: «این مسیر تا جایی ادامه پیدا کند که مطمئن شویم که مترجمان بهترین مشاوره و پیشنهادات را برای این دریاف می‌کنند و اطمینان حاصل کنیم پیام‌های مهم از سمت دولت به مهاجران منتقل شود.»
بیش از ۴۰۰ نفر از این برنامه استفاده کرده‌اند تا به بیش از ۵۰ زبان مترجم شوند.
دری، سومالیایی و اوکراینی از جمله زبان‌های نوظهوری هستند که مترجمان به آنها صحبت می‌کنند و اغلب به افرادی که به دلیل درگیری آواره شده‌اند کمک می‌کنند.
کارلو کارلی از شورای فدراسیون جوامع قومی استرالیا می‌گوید که عموم مردم به حسن نیت مترجمان اعتماد دارند.
اگرچه زبان تنها مانع برای مهاجران نیست. ارقام نشان می‌دهد که یک سوم از تازه واردان در استرالیا در یافتن اولین شغل خود مشکل دارند.
از میان آنها، رایج‌ترین مانع، فقدان تجربه کاری در استرالیا است و بعد از آن نداشتن ارتباطات و مشکلات زبانی از دیگر موانع هستند.
کارلو کارلی می گوید که تعداد فزاینده‌ای از زبان‌ها باید در این راستا پوشش داده شوند.
او گفت: «ما باید بدانیم که اغلب کار زیادی برای آن مترجمان وجود ندارد و بنابراین ما به حسن نیت آنها نیاز داریم. ما به آنها نیاز داریم که از جامعه خود حمایت کنند و در زمان کار خود کمی انعطاف داشته باشند.»
آقای جاوید می‌گوید که این موضوع فقط در مورد مهارت‌های زبانی نیست و حساسیت‌ها و دانش فرهنگی را هم شامل می‌شود.
