یک گزارش جدید حاکی از این است که اکثر زنان و دختران در شهرهای مختلف جهان احساس ناامنی می کنند و این به دلیل مزاحمت ها و رفتار خشنی است که به طور مکرر تجربه می کنند.
یک سازمان بشردوستانه تحت عنوان Plan International می گوید یافته های جدیدی که در این گزارش ارائه شده است نشان می دهد خیابان های شهرها و سیستم حمل و نقل عمومی جزو نگران کننده ترین محل ها هستند.
گزارش این سازمان که تحت عنوان "ناامن در شهر" ارائه شده است نشان می دهد بیش از ۹۰ درصد از زنان و دختران در سیدنی پس از تاریک شدن هوا در مرکز شهر احساس ناامنی می کنند.
در این مطالعه تجربیات زنان در پنج شهر بزرگ جهان یعنی دهلی، کامپالا، لیما، مادرید و سیدنی مورد بررسی قرار گرفت.
از طریق یک برنامه آنلاین که Free to Be نام داشت، زنان زیر ۳۰ سال می توانستند روی یک نقشه دیجیتال مناطقی که خوب یا بد قلمداد می کردند را علامت گذاری کنند.
از روی همین علامت گذاری ها مشخص شد که زنان در تمام این شهرها در امکان عمومی، ۱۰ برابر مردان احساس ناامنی می کنند.
در مادرید پایتخت اسپانیا و لیما پایتخت پرو حدود ۸۵ درصد از زنان می گفتند که در اماکن عمومی مورد آزار جنسی قرار گرفته اند.
طبق این گزارش، ۷۵ درصد از نقاطی که در سیدنی علامت گذاری شده بودند، مناطقی بودند که از نظر شرکت کنندگان در این مطالعه، منطقه بد قلمداد شده بودند.
۷۱ درصد از زنانی که منطقه ای را به عنوان منطقه بد علامت گذاری کرده بودند اعلام کردند در این مناطق مورد آزار جنسی قرار گرفته اند.
سوزان لگنا (Susanne Legena) رییس Plan International Australia می گوید این گزارش نشان می دهد ۶۰ درصد از چنین مواردی در خیابان ها صورت گرفته است.
وی می گوید: "چیزی که این گزارش نشان می دهد این است که اوضاع در خیابان ها خیلی جدی است و خیلی خوب ثبت و درک نشده است، ولی خیلی رخ می دهد. این خیلی زود شروع می شود و بسیاری از افراد می گویند برای اولین وقتی ۱۱ تا ۱۵ سال داشته اند چنین تجربه ای داشته اند یعنی اولین تجربیاتی که در مرحله ورود به دوران زنانگی داشته اند، آزار جنسی در خیابان بوده است. در سال ۲۰۱۸."
یکی از این زنان که ساکن سیدنی است می گوید مواردی که با آن مواجه شده باعث تغییر رفتار وی شده است.
وی می گوید: "شخصا من خودم دیگر تنها در خیابان راه نمی روم. سعی می کنم همیشه با یک از دوستانم باشم، مخصوصا شب ها. من فکر می کنم وقتی همراه دیگرانی راحت تری و امنیت بیشتری داری. من می دانم که این خوب نیست ولی خوب این طور است دیگر."
بسیاری از زنان اعلام کردند در اماکن شلوغ، بیشتر احساس امنیت می کنند.
ولی دکتر نیکول کالمز (Nicole Kalms) مدیر آزمایشگاه X-Y-X در دانشگاه موناش که اطلاعات لازم را برای تهیه این گزارش تحلیل کرده است می گوید امکان عمومی نیز می توانند خطرناک باشند.
وی می گوید: "شما ممکن است فکر کنید اگر جایی شلوغ باشد، آنوقت امن هم هست، ولی این تحقیق به ما نشان می دهد چنین نیست. اگر یک جایی خیلی شلوغ باشد در حقیقت می تواند به جایی تبدیل شود که آزار جنسی و افرادی که آن را مرتکب می شود در آن بسیار فعال هستند چون افراد همدیگر را نمی شناسند. می توانم بگویم در مورد تجارب زنان و دختران، جایی که خیلی نگران آن هستیم وسایل حمل و نقل عمومی است."
این گزارش نشان می دهد ۲۰ درصد از نقاطی که با عنوان بد علامت گذاری شده بودند مراکز مربوط به حمل و نقل عمومی بودند.
دکتر کالمز می گوید بسیاری از زنان چنین مواردی را گزارش نمی کنند چرا که چنین مواردی به طور مکرر رخ می دهد و تلاش های قبلی آنها برای گزارش دادن چنین مواردی نتیجه چندانی را در پی نداشته است.
وی می گوید: "در سیدنی، در یک سوم از چنین مواردی به مقامات گزارش داده می شود ولی آنها کاری نمی کنند. فقط در یک مورد از هر ۲۰ مورد در این باره اقدامی واقعی انجام شده است. به طور کل در تمام این شهرها ۳۵ تا ۵۰ درصد از شرکت کنندگان در این مطالعه گفتند چنین مواردی آنقدر زیاد اتفاق می افتد که اگر قرار باشد آنها را گزارش کنند باید هر روز در ایستگاه پلیس و یا در دفتر پلیس حمل و نقل عمومی باشند. بی رغبتی زیادی در مورد گزارش کردن وجود داشت چون که این موارد خیلی عادی شده اند."
سوزان لگنا (Susanne Legena) از Plan International Australia می گوید این سازمان نتایج این مطالعه را با زنان جوان در میان گذاشته است تا بتواند توصیه هایی را به آنها ارائه کند.
وی می گوید باید رویکرد مردان و پسران در مورد زنان تغییر کند تا هر گونه بی احترامی و مزاحمت در مورد زنان به طور کل غیرقابل قبول شود.
وی می گوید این گروه همچنین خواهان مشارکت بیشتر زنان در برنامه ریزی شهری شده است تا شهرها طوری طراحی شوند که برای زنان امن تر باشند.
وی می گوید: "اگر شما بتوانید آنها را برای زنان جوان امن تر کنید، آنوقت آنها را برای همه امن تر کرده اید. بنابراین این فقط در مورد زیرساختها نیست، بلکه در مورد روشنایی، طراحی خیابان ها و فعالیت هایی که در خیابان ها صورت می گیرد نیز هست. این در مورد ساختار کلی شهر است. این که آیا در خیابان ها نوازندگان خیابانی هستند یا نه، این که روشنایی کافی وجود دارد یا نه. همه این عوامل می تواند باعث این شود که افراد احساس کنند در اطرافشان کسانی هستند که اگر مشکلی پیش بیاید می توانند از آنها کمک بخواهند و همین امر باعث ایجاد شهری پذیراتر و همه گیرتر می شود."
خانم لگنا می گوید تغییر می تواند به سرعت ایجاد شود، اگر مردم با هم همکاری کنند.
وی می گوید: "اکنون از تصمیم گیرندگان، طراحان شهری، پلیس، مقامات حمل و نقل و هر کسانی که امور زنان جوان و دختران در زندگی آنها مهم است خواسته می شود تا یافته های ما را جدی بگیرند و کاری در این باره انجام دهند."
