این دانشمندان بخشی از گروهی بین المللی هستند که موفق به کشف این ژنها شده اند.
نتایج تحقیقات این گروه بین المللی در نشریه Nature Genetics منتشر شده است و حاوی برخی یافته های غیر منتظره است.
دانشمندان موسسه تحقیقات پزشکی QIMR Berghofer در استرالیا بخشی از گروهی بین المللی هستند که برای اولین بار موفق به شناسایی هشت ژن مرتبط با بیماری بی اشتهایی عصبی است.
حدود ۳ هزار نفر در استرالیا و نیوزیلند که مبتلا به این اختلال هستند نمونه های DNA خود را در اختیار این دانشمندان قرار دادند.
در کل نمونه های DNA حدود ۱۷ هزار نفر مبتلایان به این اختلال در سراسر جهان مورد مطالعه قرار گرفت.
بی اشتهایی عصبی نوعی اختلال تغذیه ای است که باعث می شود افراد مبتلا به آن بخواهند مدام وزن کم کنند و به همین دلیل خود را در شرایطی شبیه قحطی قرار می دهند و یا به طور بیش زا حد فعالیت ورزشی انجام می دهند.
این اختلال باعث می شود تا افراد به طور شدید و خطرناک کاهش وزن پیدا کنند ولی با این وجود هنوز احساس کنند که اضافه وزن دارند.
محققان می گویند نتایج این مطالعه بسیار مهم است چرا که به این باور عمومی غلط که افراد مبتلا به این اختلال خودشان این شیوه زندگی را انتخاب می کنند پایان می دهد.
این مطالعه همچنین مشخص کرد سایر اختلالات روانی از جمله وسواس، افسردگی، اضطراب و شیزوفرنی (schizophrenia) از لحاظ ژنتیکی ارتباط نزدیکی با بی اشتهایی عصبی دارند.
پرفسور ورن وارد (Warren Ward) مدیر سرویس اختلالات تغذیه کوئینزلند می گوید نتایج این تحقیق لکه ننگی که به این اختلال نسبت داده می شده را رفع می کند.
وی می گوید: "هنوز برخی باورهای غلط در این باره وجود دارد در مورد این که افراد خودشان انتخاب می کنند آنورکسی داشته باشند. این درست نیست. افراد هنگامی که مبتلا به این اختلال می شوند دیگر کنترلی روی آن ندارند. و روش درمان این است که مغز آنها دوباره تغذیه شود تا بتوانند انعطاف لازم را در تفکر و درمان روانی پیدا کنند.
پرفسور نیکولاس مارتین رییس آزمایشگاه همه گیرشناسی ژنتیکی QIMR Berghofer می گوید این تحقیق نتایج غیر منتظره ای در مورد نقش سوخت و ساز بدن یا متابولیسم در ابتلا به این اختلال ارائه کرده است.
این تحقیق مشخص کرد که بین آنورکسی و سطح پایین قند خون ارتباط وجود دارد.
نرخ مرگ و میر ناشی از این اختلال بالا و در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد است و یکی از دلایل مرگ این است که سطح قند خون به حدی کاهش پیدا می کند که باعث مرگ فرد می شود.
پرفسور مارتین می گوید اکنون شواهد ژنتیکی وجود دارد که تاثیر داشتن سوخت و ساز بدن روی این اختلال را ثابت می کند.
وی می گوید: "چیزی که باعث تعجب ما شده این است که متوجه شدیم تاثیر ژنتیکی زیادی روی فاکتورهای متابولیکی وجود دارد یعنی این که افراد چطور کربوهیدرات ها و چربی ها را پردازش می کنند. این چیزی است که واقعا انتظار آن را نداشتیم و نمی دانیم باید در مورد ان چه کار کنیم. ولی چیزی که این تحقیق نشان می دهد این است که نباید به آنورکسی فقط به عنوان یک مشکل سلامت روانی نگاه کرد، بلکه این اختلالی است که یک بعد متابولیکی هم دارد."
در این تحقیق، مشخصات ژنتیکی حدود ۱۷ هزار فرد مبتلا به این اختلال در ۱۷ کشور جهان در آمریکای شمالی، اروپا و استرالیا مورد بررسی قرار گرفت.
توماس گرانگر (Thomas Granger) وقتی ۱۵ سال سن داشت مبتلا به این اختلال تشخیص داده شده و در بیمارستان بستری شده بود.
وی پس از ترخیص از بیمارستان برای درمان این اختلال تحت روش های درمانی روانشناسی قرار گرفت تا با این بیماری مبارزه کند.
آقای گرانگر می گوید از این که مشخص شده برخی افراد از لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به این اختلال هستند تعجب نمی کند و به افرادی که خود را در معرض ابتلا به این بیماری می بینند می خواهد تا در اولین فرصت ممکن کمک بخواهند.
وی می گوید: "ببینید، این باعث تعجب من نمی شود. من همیشه این فکر را می کردم. من فکر می کنم این ریشه ژنتیکی دارد و بهمین دلیل برخی افراد مستعد ابتلا به ان هستند ولی این واقعا شیوه زندگی است که آن را تحریک می کند. بنابر این من قبول دارم که برخی افراد ژن هایی دارند که باعث مستعد تر بودن آنها در ابتلا به این بیماری می شود ولی گرفتن کمک و استفاده از روش های درمانی مناسب می تواند بر این شرایط ژنتیکی غلبه کند و شما وقتی تشخیص می دهید که ممکن است دچار این مشکل شوید باید کمک تخصصی بگیرید."
در استرالیا، بنیاد پروانه یا Butterfly Foundation مرکزی است که به افراد مبتلا به اختلالات تغذیه ای کمک می کند.
افرادی که در این زمینه به حمایت و مشورت نیاز دارند می توانند از طریق شماره تلفن۱۸۰۰۳۳۴۶۷۳ با بنیاد پروانه تماس بگیرند.
